10 πληροφορίες για τη #Λέσβο που δεν γνωρίζατε

10 πληροφορίες για τη Λέσβο που δεν γνωρίζατε

Η Λέσβος είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί στην Ελλάδα και παρουσιάζει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον συγκριτικά με τα τουριστικά νησιά της χώρας. Σαν Γεωγραφικοί ξεκινήσαμε να αναζητούμε πληροφορίες για την γεωγραφία της Λέσβου, αλλά βρήκαμε πολλά και διαφορετικά πράγματα που δεν γνωρίζαμε για το νησί και αποφασίσαμε να τα μοιραστούμε.

Από που προέρχεται η ονομασία της Λέσβου;

Η Λέσβος ήταν γνωστή στο παρελθόν με άλλες ονομασίες, όπως Ίσσα και μετά ως Πελασγία. Η ονομασία Λέσβος προέκυψε από τον Λέσβο, τον γιο του Λαπίθου που κατέφθασε στο νησί ύστερα από χρησμό και παντρεύτηκε την Μήθυμνα, μία από τις κόρες του Μάκαρα. Η ονομασία Λέσβος είναι η μοναδική που άντεξε στο πέρασμα των χρόνων και ακόμα και ο Ηρόδοτος αναφέρει τους κατοίκους ως Λέσβιους ή Μυτιληναίους.

Είναι η πατρίδα σπουδαίων αρχαίων ποιητών

εικόνα 1: Σαπφώ / φωτογραφία:wikipedia

Από τη Λέσβο κατάγονταν η Σαπφώ, η οποία ήταν Ελληνίδα λυρική ποιήτρια που έζησε περίπου τον 6ο αιώνα π.Χ. Έχει αφήσει σπουδαία κληρονομιά και το έργο της έχει συνδεθεί με τον έρωτα μεταξύ γυναικών, αν και υπάρχουν πολλοί που το αμφισβητούν. Από τη Λέσβο ήταν και ο αρχαίος ποιητής Αλκαίος, ο οποίος έζησε την ίδια εποχή με τη Σαπφώ. Εκτός από την ποίηση ασχολήθηκε ενεργά και με την πολιτική.

Πως δημιουργήθηκε το Απολιθωμένο δάσος της Λέσβου;

Η Λέσβος είναι ένα ηφαιστειογενές νησί που γνώρισε έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα στο παρελθόν. Σε μία από αυτές τις ηφαιστειακές δραστηριότητες πριν περίπου 20 εκατομμύρια χρόνια, η λάβα που προέκυψε σε συνδυασμό με τη στάχτη και τα πυροκλαστικά υλικά κάλυψαν τους κορμούς των δέντρων στην περιοχή του Σιγρίου με αποτελέσματα αυτοί να απολιθωθούν. Το Απολιθωμένο δάσος της Λέσβου είναι ένα προστατευόμενο φυσικό μνημείο, εκτείνεται σε μία έκταση 150 τ.χλμ. και θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα απολιθωμένα δάση στον κόσμο.

Το Κάστρο της Μυτιλήνης είναι ένα από τα μεγαλύτερα στη Μεσόγειο

εικόνα 2: Το Κάστρο της Μυτιλήνης / φωτογραφία:wikipedia

Το Κάστρο της Μυτιλήνης βρίσκεται ανάμεσα σε έναν πευκώνα και στη θάλασσα και εκτείνεται σε μία πολύ μεγάλη έκταση, αποτελώντας ένα από τα μεγαλύτερα κάστρα της Μεσογείου. Πιθανολογείται ότι χτίστηκε αρχικά στη Βυζαντινή περίοδο επί Ιουστινιανού αλλά αναδομήθηκε σημαντικά και από τους Γατελούζους, την Γενοβέζικη οικογένεια που κυβερνούσαν το νησί από το 1355 μέχρι το 1462 μ.Χ. Σήμερα τα τείχη του κάστρου διατηρούνται σε καλή κατάσταση και σε διάφορα σημεία υπάρχουν οικόσημα τόσο των Παλαιολόγων όσο και των Γατελούζων.

Γιατί έχει τόσες θερμές πηγές η Λέσβος;

Η Λέσβος φημίζεται για τον αριθμό των θερμών πηγών της. Υπάρχουν οι Θερμές Πηγές Πολιχνίτου (οι θερμότερες στην Ευρώπη), οι Θερμές Πηγές του Κόλπου Γέρας, οι Θερμές Πηγές Λισβορίου, οι Θερμές Πηγές Θερμής, οι Θερμές Πηγές Εφταλούς (η πιο ραδιενεργή στη Λέσβο), οι Θερμές Πηγές στην Άργενο και στην Παναγία Κρυφτή. Ο λόγος για τον οποίο η Λέσβος έχει τόσες πολλές θερμές πηγές είναι η ηφαιστειακή δραστηριότητα που ξεκίνησε πριν 20 εκατομμύρια στο νησί. Η έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα οδήγησε σε θέρμανση των νερών, η οποία παραμένει μέχρι και σήμερα.

Η Μυτιλήνη στην αρχαιότητα ήταν ένα ξεχωριστό νησί

εικόνα 3: Η Μυτιλήνη ως ξεχωριστό νησί από τη Λέσβο / φωτογραφία:wikipedia

Στην αρχαιότητα η πόλη της Μυτιλήνης αποτελούσε ξεχωριστό κομμάτι από το υπόλοιπο νησί της Λέσβου. Για την ακρίβεια βρισκόταν πάνω σε ένα μικρό νησί, εκεί που βρίσκεται το Κάστρο, το οποίο χωριζόταν από το υπόλοιπο νησί με ένα κανάλι μήκους 700 μέτρων, που ονομαζόταν Εύριπος Μυτιληναίων, και ένωνε τα δύο λιμάνι της πόλης, της Επάνω Σκάλας και το Νότιο. Τα καράβια μπορούσαν να περάσουν από τον Εύριπο για να φτάσουν από το ένα λιμάνι στο άλλο πολύ εύκολα. Ο Εύριπος υπήρξε μέχρι τον Μεσαίωνα, περίπου τον 15ο αιώνα και στη συνέχεια επιχωματώθηκε. Για να καταλάβετε, ένα μεγάλο τμήμα της σημερινής οδού Ερμού από το παλιό λιμάνι μέχρι τη Μητρόπολη βρίσκεται πάνω στον Εύριπο.

Η Λέσβος είναι γνωστή ως "ένα απέραντο δάσος ελιάς"

Ο χαρακτηρισμός της Λέσβου ως ένα απέραντο δάσος ελιάς οφείλεται στον τεράστιο αριθμό ελαιόδεντρων που έχει το νησί, που αγγίζουν σε αριθμό τα 11 εκατομμύρια. Οι αγριελιές του νησιού έβγαζαν ψιλές ελιές, τις οποίες είχαν σαν τροφή τα άγρια πουλιά που έφταναν τον χειμώνα στη Λέσβο. Μάλιστα εικάζεται ότι τα πουλιά έπαιξαν σημαντικό ρόλο για την εξάπλωση της αγριελιάς τόσο στη Λέσβο όσο και στα υπόλοιπα νησιά. Καθοριστική ήταν και η αντικατάσταση των αμπελώνων που καταστράφηκαν τον περασμένο αιώνα με ελιές.

Στη Λέσβο υπάρχει το ελληνικό Άγαλμα της Ελευθερίας

εικόνα 4: Το Άγαλμα της Ελευθερίας της Λέσβου / φωτογραφία:wikipedia

Στην περιοχή Τσαμάκια, στη θέση όπου μέχρι το 1922 βρισκόταν το φρούριο Καστρέλι βρίσκεται το Άγαλμα της Ελευθερίας το οποίο είναι εμπνευσμένο από τον ζωγράφο Γεώργιο Ιακωβίδη αλλά ο γλύπτης ήταν ο Γρηγόρης Ζευγώλης. Είναι αφιερωμένο στους πεσόντες του 1912-1922. Εγκαινιάστηκε στις αρχές του 1930 και έχει αρκετές ομοιότητες με αυτό της Νέας Υόρκης, όπως ότι βρίσκονται και τα δύο στην είσοδο του λιμανιού και ότι κρατούν πυρσό στο δεξί χέρι. Ωστόσο, δεν αποτελεί αντίγραφο του αγάλματος της Νέας Υόρκης.

Στη Λέσβο υπάρχει ο Περσικός σκίουρος

Ο Περσικός σκίουρος ή επίσημα Sciurus Anomalus ή Γαλιά όπως τον ονομάζουν οι ντόπιοι είναι ένα ασιατικό είδος σκίουρου που ζει στην Τουρκία, την Αρμενία, τη Γεωργία, το Ιράν, το Ιράκ, την Παλαιστίνη, την Ιορδανία, τη Συρία, τον Λίβανο και το Αζερμπαϊτζάν. Στην Ελλάδα το συναντάμε μόνο στη Λέσβο και το βλέπουμε να ζει μέσα στους ελαιώνες, τα πευκοδάση και τα δάση από βελανιδιές και καστανιές. Αυτό το είδος παρουσιάζει αρκετές διαφορές με τον κοινό σκίουρο, όπως ότι δεν φτιάχνει τη φωλιά του στα κλαδιά των δέντρων αλλά σε κοιλότητες δέντρων και ξερολιθιές και δεν πηδάει από το δέντρο σε περίπτωση κινδύνου, αλλά κατεβαίνει από τον κορμό.

Στη Λέσβο υπάρχουν 3 προστατευόμενες περιοχές Natura 2000

εικόνα 5: Υγροβιότοπος Καλλονής / φωτογραφία:wikipedia

Η Λέσβος φιλοξενεί σημαντική άγρια πανίδα και χλωρίδα στους οικοτόπους που έχουν αναπτυχθεί στο νησί. Τρεις από αυτές τις περιοχές προστατεύονται από το δίκτυο Natura 2000. Η πρώτη περιλαμβάνει τον Κόλπο της Καλλονής, τόσο τον θαλάσσιο χώρο όσο και τους χερσαίους υγροτόπου, όπως οι Αλυκές Καλλονής και Πολιχνίτου. Στην περιοχή παρατηρούνται διάφορα οικοσυστήματα και φωλιάζουν διάφορα είδη πτηνών. Η επόμενη περιοχή περιλαμβάνει τον Κόλπο Γέρας με τα έλη και το όρος Όλυμπος με το πευκοδάσος και το δάσος καστανιάς και χαρακτηρίζεται κι αυτή από πλούσια πανίδα και χλωρίδα. Η τελευταία περιοχή περιλαμβάνει τη δυτική χερσόνησο της Λέσβου, εκεί που βρίσκεται και το Απολιθωμένο δάσος Σιγρίου.