ΣΚΟΠΙΑ : ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Όλοι γνωρίζουμε, ότι η παιδεία, οι καλοί τρόποι συμπεριφοράς και η σωστή αγωγή δίνονται στα παιδιά από την οικογένεια.

Όμως στην διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός παιδιού παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο και το σχολείο, ιδιαίτερα στις πιο μικρές ηλικίες. Στην περίπτωση αυτή οι εκπαιδευτικοί αναλαμβάνουν το ρόλο του παιδαγωγού και μέσω της διδασκαλίας διαπλάθουν τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα των παιδιών. 

Η διδασκαλία που οι εκπαιδευτικοί παρέχουν θα πρέπει βασικά να περιέχει γνώση, αλλά η "ξερή" γνώση από μόνη της χωρίς αγάπη, δεν προσφέρει απολύτως τίποτα. 

Αυτό που δίνει αξία στη γνώση, είναι η αγάπη του δασκάλου να την μεταδόσει στα παιδιά με αστείρευτη υπομονή. 

 

ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΠΩΣ Ο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ , ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΑΛΛΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ.

Ο εκπαιδευτικός ως συνδημιουργός μαζί με τους γονείς του χαρακτήρα των μαθητών, των αυριανών πολιτών αυτής της κοινωνίας, θα πρέπει να διαθέτει πολλά άλλα χαρίσματα πέραν όσων προαναφέραμε. 

 Ολοι οι μαθητές πρέπει να είναι ίσοι και δεν θα πρέπει να διαχωρίζονται σε καλοί ή κακοί ,δεν θα πρέπει να βάζουμε ταμπέλες . Για τον κάθε μαθητή δεν είναι σωστό ο εκπαιδευτικός να τον τοποθετεί σε χαμηλότερη κατηγορία αλλά να τον ενθαρρύνει να γίνεται ολοένα καλύτερος.

Βέβαια αυτό δεν σημαίνει πως όταν υπάρχουν  παραβατικές συμπεριφορές μαθητών,  ο  εκπαιδευτικούς απλα τις προσπερνάει χωρίς να πράττει αυτά που ορίζει η σχολική κοινότητα ο σχολικός κανονισμός και  το υπουργείο παιδείας και όλο αυτό το πρόβλημα να είναι εις βάρος του συνόλου των μαθητών.   

Το αποτέλεσμα; Στην Ελλάδα  η εκπαίδευση παύει να λειτουργεί ή υπολειτουργεί για οποιοδήποτε λόγο, τότε τη σκυτάλη παίρνει η παραπαιδεία και τα φροντιστήρια.

Ολοένα και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια η παραπαιδεία ξεκινά από το Δημοτικό, ενώ τα παλαιότερα χρόνια ξεκινούσε από τις λυκειακές τάξεις. 

Ο κάθε γονιός αποφασίζει να δαπανήσει και να θυσιάσει ένα σεβαστό ποσό για να λάβει το παιδί του ανάλογη εκπαίδευση και γνώσεις για να βγει όσο το δυνατόν καλύτερα εφοδιασμένο στην αγορά εργασίας, που τις περισσότερες φορές επιφυλάσσει λίγες θέσεις και χαμηλές απολαβές.

Κόντρα όμως στο ρεύμα της παραπαιδείας υφίστανται ευτυχώς ακόμα στις μέρες μας πολύ ΑΞΙΟΛΟΓΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ και ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ, που προσπαθούν να εξελίσσονται και να εισάγουν πρωτοπόρες καινοτομίες στη διδασκαλία, να κάνουν ενδιαφέρον το μάθημα, να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των μαθητών και να οξύνουν το πνεύμα και να αξιοποιήσουν τις δεξιότητες τους. 

ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΜΕ ΖΗΛΟ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΓΝΩΣΗ.

Το ερώτημα που αυθόρμητα έρχεται στο νου, είναι ποιος ο ρόλος του κράτους σχετικά με όλα τα προαναφερόμενα.

Επενδύει το κράτος στην εκπαίδευση; Πόσες σχολικές μονάδες πληρούν τις προδιαγραφές και τις προϋποθέσεις των σύγχρονων σχολικών συγκροτημάτων; Διαθέτουν όλα τα σχολεία τον απαραίτητο εξοπλισμό για να κάνουν τη διδασκαλία πιο άμεση και κατανοητή στους μαθητές ή εξακολουθεί η σχολική βιβλιογραφία να είναι ανούσια, βαρετή και δυσνόητη και τα σχολικά βοηθήματα κρίνονται απολύτως απαραίτητα; 

Υφίσταται επάρκεια καταρτισμένου εκπαιδευτικού προσωπικού ;

Σίγουρα η εκπαίδευση ως τομέας έχει κάνει άλματα προόδου, όμως σημαντικές ελλείψεις εξακολουθούν να υπάρχουν, όπως απουσία ασφαλών εγκαταστάσεων, χώρων άθλησης, ψυχολογική υποστήριξη, ιατροφαρμακευτική κάλυψη, λειτουργία σχολικών μονάδων με πράσινη ενέργεια 

ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΒΙΑΣ.

Είναι ανάγκη πλέον να συνδράμει η πολιτεία με κάθε τρόπο για να πάει το ελληνικό σχολείο ένα βήμα εμπρός.

 Θα πρέπει παράλληλα να έχει στο σημαντικό αυτό έργο μαζί της γονείς και καθηγητές.

 Ο στόχος είναι κοινός και δεν είναι άλλος από το να διασφαλιστεί το μέλλον των παιδιών.

Του Λύμπου Παναγιώτη