Βασιλική Χοχλάκα : " Η ντροπή , ντροπή δεν έχει "

Μετά τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Μυτιλήνης της Τετάρτης και την επίθεση που δέχτηκα κι έχει καταγραφεί στα πρακτικά, από τον κ. Τσακύρη, περίμενα υπομονετικά για μια συγγνώμη. 

Όπως αποδεικνύεται όμως η ντροπή, ντροπή δεν έχει, και μετά την -εν είδει επιλεκτικής μετανοίας- ανάρτησή του, είμαι αναγκασμένη να τοποθετηθώ, όντας προσβεβλημένη. Όχι μόνο ως άνθρωπος του πολιτισμού, αφού ασχολούμαι ερασιτεχνικά με το θέατρο εδώ και χρόνια, αλλά και ως αιρετή πολίτης.  

Επειδή στην αυτοδιοίκηση η ευθύνη των αιρετών απέναντι σε όσους και όσες τους εξέλεξαν απαιτεί συνέπεια λόγων και έργων, 

Επειδή όλοι κρινόμαστε και κανείς δεν έχει μόνιμη θέση, 

Επειδή το να υπηρετείς τους θεσμούς με αξιοπρέπεια και ήθος δεν θεωρείται δεδομένο, κατά πως φαίνεται, από όλους μας. 

Απαντώ στον κ. Τσακύρη πως προσωπικά έχω μάθει να προσφέρω στον τόπο μου και να στηρίζω τις επιλογές μου. Έχω δώσει δείγματα γραφής και ως Αντιδήμαρχος Πολιτισμού, αλλά και ως Πρόεδρος του Διαδημοτικού Συνδέσμου, και το κυριότερο μπορώ να κοιτάζω στα μάτια τους συντοπίτες και τις συντοπίτισσές μου. 

Και επειδή στην αυτοδιοίκηση κάποια πράγματα έχουν ονοματεπώνυμο, να του υπενθυμίσω -γιατί προφανώς έχει και κοντή μνήμη- πως το Δημοτικό Θέατρο μέσα από το οποίο ασκεί ελιτίστικα τη μικροπολιτική του, ξεκίνησε να ανακατασκευάζεται επί θητείας Θεόδωρου Χοχλάκα και εγκαινιάστηκε επί Νάσου Γιακαλή.

Αν λοιπόν δεν μπορεί να δείξει τον απαιτούμενο σεβασμό απέναντι σε μια συνάδελφό του μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο, ας σεβαστεί τουλάχιστον το έργο δυο Δημάρχων που άφησαν το στίγμα τους στη Μυτιλήνη, ανοίγοντας και όχι κλείνοντας πόρτες.

Και, ως κόρη μιλώντας, ειδικά για τον πατέρα μου ας σεβαστεί επιτέλους και τη μνήμη του.