Απάντηση απο τον Ιωαννη Πλακιωτακη στην ερώτηση του Βουλευτή κ. Ι. Μπουρνού

Επί των διαλαμβανομένων στην εν θέματι Ερώτηση γνωρίζεται ότι το ισχύον θεσμικό πλαίσιο που διέπει τις θαλάσσιες ενδομεταφορές στη χώρα μας καθορίζεται από τον Κανονισμό (ΕΟΚ) 3577/92 και τον v. 2932/2001 (Α ́ 145). Το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής στο πλαίσιο αυτό προβαίνει στην αξιολόγηση των αιτημάτων των πλοιοκτητριών εταιρειών με σκοπό την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση των νησιών και την εξασφάλιση επαρκούς ακτοπλοϊκής σύνδεσης προς εξυπηρέτηση των μόνιμων κατοίκων και της διασφάλισης της επάρκειας αγαθών προκειμένου οι πολίτες να καλύπτουν τις ανάγκες τους μέσω επαρκούς και ασφαλούς μετακίνησης.

 

Το εθνικό ακτοπλοϊκό τμήμα από Θεσσαλονίκη προς Μυτιλήνη, κατά την τρέχουσα δρομολογιακή περίοδο εξυπηρετείται μέσω σύμβασης ανάθεσης δημόσιας υπηρεσίας, με το επιβατηγό-οχηματαγωγό (Ε/Γ-Ο/Γ) «ΜΠΛΟΥ ΣΤΑΡ ΜΥΚΟΝΟΣ» Ν.Π. 10882, για τη δρομολογιακή γραμμή α) Καβάλα-Λήμνος-Μυτιλήνη-Χίος-Βαθύ Σάμου και επιστροφή, με την εκτέλεση ενός (1) δρομολογίου την εβδομάδα κατά τη θερινή περίοδο και β) Θεσσαλονίκη-Λήμνος-Μυτιλήνη-Χίος-Βαθύ Σάμου και επιστροφή, με την εκτέλεση ενός (1) δρομολογίου την εβδομάδα καθ’ όλη τη δρομολογιακή περίοδο πλην της περιόδου που εκτελείται το θερινό δρομολόγιο. 

Πέραν τούτου, το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής παραδοσιακά ενθαρρύνει τις διεθνείς θαλάσσιες συνδέσεις με όμορες χώρες, στη βάση συγκεκριμένου επιχειρηματικού ενδιαφέροντος, με στόχο τη διευκόλυνση του διμερούς εμπορίου, την ανάπτυξη των παράκτιων περιοχών της χώρας μας και του τουρισμού. Η επικράτηση συνθηκών ελεύθερου και θεμιτού ανταγωνισμού αποτελούν διαχρονικά βασικές επιλογές της ελληνικής ναυτιλιακής πολιτικής, που υπαγορεύονται από τη διεθνή δραστηριοποίηση της ελληνικής ναυτιλίας. Τούτο επιτυγχάνεται σε διμερές επίπεδο δια των Διμερών Ναυτιλιακών Συμφωνιών που συνάπτει η χώρα μας με τρίτες χώρες. 

Στη βάση των ανωτέρω θεωρήσεων καθώς και της Συμφωνίας για τις θαλάσσιες μεταφορές μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Τουρκίας, η οποία κυρώθηκε από τη χώρα μας με τον ν. 2900/2001 (Α’ 75), αντιμετωπίζεται θετικά και η πρόθεση εγκαθίδρυσης διεθνούς θαλάσσιας γραμμής Θεσσαλονίκης-Σμύρνης, η οποία ως διεθνής γραμμή δεν υπόκειται σε υποχρεώσεις δημόσιας υπηρεσίας αλλά σε αμιγώς ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, τόσο ως προς το χρόνο της σύνδεσης όσο και ως προς τους αφετήριους και τερματικούς λιμένες (ελληνικό και αλλοδαπό). 

Ως προς την προσθήκη της νήσου Λέσβου ως ενδιάμεσου λιμένα στο σχεδιασμό της διεθνούς θαλάσσιας γραμμής Θεσσαλονίκης–Σμύρνης, σημειώνεται ότι υπό το πρίσμα των θαλασσίων ενδομεταφορών δυνάμει του ν. 2932/2001, βάσει επιχειρηματικής πρωτοβουλίας δύναται να δρομολογηθεί πλοίο στο εθνικό ακτοπλοϊκό τμήμα του παραπάνω σχεδιασμού.