Η σκοπιά: «Δήμος Μυτιλήνης: Μπορούμε να έχουμε ένα δήμο κόσμημα;»

Η στήλη του LesvosPost η «ΣΚΟΠΙΑ» κάθε εβδομάδα στις οθόνες σας με την επιμέλεια του Παναγιώτη Λυμπου

 

“ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΔΗΜΟ ΚΟΣΜΗΜΑ”

Στην Εκκλησία του Δήμου της αρχαίας Αθήνας εκφραζόταν, όπως γνωρίζουμε, η λαϊκή σκέψη και βούληση επί των τοπικών θεμάτων του Δήμου.

Τη σημερινή μορφή της τότε Εκκλησίας του Δήμου αποτελούν τα δημοτικά συμβούλια, όπου αιρετοί δημοτικοί σύμβουλοι εκλέγονται από τους δημότες του τόπου τους και τους εκπροσωπούν λαμβάνοντας αποφάσεις με σκοπό την επίλυση των δημοτικών προβλημάτων. Δυστυχώς όμως τα τελευταία χρόνια ο θεσμός της τοπικής αυτοδιοίκησης δείχνει να περνά μια βαθιά κρίση. Δημότες βάζουν υποψηφιότητα με το πρόσχημα να προσφέρουν στον τόπο τους, αλλά στην ουσία για να εξυπηρετήσουν ιδιωτικά συμφέροντα.

Η εκλογή στο δημοτικό συμβούλιο μοιάζει να είναι ο μόνος στόχος και ο οποίος γίνεται ευκολότερος να επιτευχθεί, εάν ο εκάστοτε υποψήφιος τύχει και της ανάλογης κομματικής στήριξης

Εν τέλει καταλήξαμε και στις αυτοδιοικητικές (και κυρίως στις δημοτικές) εκλογές να μην ψηφίζουμε πρόσωπα ικανά αλλά κομματικά στελέχη για να "γίνει η δουλειά μας". Ψηφίζουμε για τον εαυτό μας και όχι για να γίνει κάτι καλό στον τόπο μας, από το οποίο μαζί με εμάς θα ωφεληθούν κι άλλοι πολλοί.

Τί κι αν το Υπουργείο Εσωτερικών έχει θεσπίσει πρόγραμμα ειδικής εκπαίδευσης για αυτοδοικητικούς που εκλέγονται (κυρίως για πρώτη φορά) για να κατανοήσουν το πώς λειτουργούν οι Δήμοι. Ζήτημα όμως αν έχει παρακολουθήσει αυτό το χρήσιμο πρόγραμμα έστω και ένας εκλεγμένος υποψήφιος

Όλοι οι υποψήφιοι ακολουθούν την ίδια συνταγή. Υποσχέσεις αόριστες, εξαγγελίες με μεγαλεπήβολα σχέδια, προγράμματα ανεφάρμοστα, μακέτες έργων που παραμένουν στα σχέδια και γενικά πολύ φανταχτερό περιτύλιγμα αλλά μηδενικό περιεχόμενο.

Και όπως γνωρίζει και ο πιο αδαής, τα δημοτικά προβλήματα δεν λύνονται με ένα-δυο έργα για τα μάτια του κόσμου.

Η εκάστοτε δημοτική αρχή (και κυρίως η παρούσα στον Δήμο Μυτιλήνης) οφείλει να δώσει την πρέπουσα προσοχή στα πολλά και σοβαρά προβλήματα των δημοτών όπως η ανεργία, οι μη παρεχόμενες υπηρεσίες, τα αυξημένα δημοτικά τέλη, η μετακίνηση προς την ηπειρωτική Ελλάδα που κοστίζει πανάκριβα, το δυσανάλογο κόστος και η κακή ποιότητα ζωής, οι ευκαιρίες στη νέα γενιά, οι χώροι εκπαίδευσης, άθλησης και ψυχαγωγίας των παιδιών και τόσα άλλα.

Θεωρώντας ότι σε πολλά από τα παραπάνω μπορούν να δοθούν λύσεις, αυτομάτως ο Δήμος μας μπαίνει σε τροχιά ανάπτυξης και δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες και προοπτικές ένα Δήμο κόσμημα.

Όσο υπάρχουν προβλήματα, άλλες τόσες λύσεις θα υφίστανται.

Για παράδειγμα, η ανεργία, που αποτελεί ένα σημαντικό τοπικό αγκάθι, δύναται να μειωθεί με την πρόσκληση επιχειρηματιών να επενδύσουν στο νησί μας, μόνο εφόσον έχουμε προηγουμένως φτιάξει τις σωστές προϋποθέσεις του επιχειρείν με τη μείωση των δημοτικών τελών για τις επιχειρήσεις του Δήμου.

Έτσι επιτυγχάνεται το άνοιγμα νέων θέσεων εργασίας, ενώ παράλληλα δημιουργείται ένας Δήμος "επιχειρηματίας". Ομοίως θα πρέπει και να βελτιωθεί και η ποιότητα παροχής υπηρεσιών προς τους δημότες αξιοποιώντας την ψηφιακή τεχνολογία. Με τον τρόπο αυτό δημιουργούμε ένα ψηφιακό Δήμο γρήγορο, ευέλικτο και προσιτό σε κάθε ηλικία δημοτών, αλλά και ελκυστικό στους επισκέπτες.

Επίτευγμα στις μέρες μας θεωρείται η καινοτομία, που δίνει τη δυνατότητα σε άλλους Δήμους της χώρας μας να κάνουν άλματα προόδου. Ως προς τα δημοτικά τέλη παρατηρούμε, πως αν αυτά ήταν ανάλογα με την ποιότητα ζωής των δημοτών και την παροχή υπηρεσιών, τότε ο Δήμος μας θα κέρδιζε πολύ περισσότερο αλλά δυστυχώς έχουμε δυσανάλογα δημοτικά τέλη με τις παρεχόμενες υπηρεσίες.

Στο βασικό πρόβλημα της κοστοβόρας μετακίνησης των δημοτών με ακτοπλοϊκά ή αεροπορικά εισιτήρια, βλέπουμε πως μέχρι στιγμής κανένας αρμόδιος δεν παίρνει πρωτοβουλία να βρεθεί η χρυσή τομή για να μειωθούν τα ναύλα των εισιτήριων, ενώ το ποσό που επιστρέφεται από το μεταφορικό ισοδύναμο, έστω και 6 μήνες μετά, αποτελεί πραγματική κοροϊδία.

Είναι πράγματι λυπηρό για το 3ο μεγαλύτερο ακριτικό νησί της χώρας να μην διατίθεται φθηνή μετακίνηση προς την ηπειρωτική Ελλάδα. Πώς λοιπόν αναμένουμε τουρισμό με ακριβή μετακίνηση, τη στιγμή που τα εισιτήρια για ευρωπαϊκούς προορισμούς είναι πολύ φθηνότερα;

Όσο για την εκπαίδευση, είναι γνωστό ότι οι σχολικές μονάδες ανήκουν στους Δήμους.

Πόσο όμως φροντίζονται αυτές; Πόσο καλά και ασφαλή σχολικά κτήρια και γήπεδα υπάρχουν;

Γιατί δεν έχουν ενταχθεί ακόμη στο πλαίσιο της ενεργειακής αναβάθμισης;

Γιατί δεν χτίζονται νέα σχολικά συγκροτήματα και προτιμάμε τη συγχώνευση δύο σχολείων κάτω από την ίδια σχολική στέγη;

Δυστυχώς δεν κάνουμε ούτε τα αυτονόητα και δεν επενδύουμε στη νέα γενιά και στα παιδιά μας. Εκείνα αξίζουν ένα καλύτερο μέλλον και όχι ένα μέτριο αύριο.

Η λίστα των τοπικών προβλημάτων είναι πολύ μεγάλη (βλέπε εργοστάσιο ΔΕΗ, οδικό δίκτυο, καθαριότητα, πρωτογενής τομέας παραγωγής κλπ). Μπροστά στα τόσα προβλήματα κάθε δημότης έχει μια ευκαιρία κι αυτή δεν είναι άλλη από την ψήφο του. Μας δίνεται η δυνατότητα κάθε 4 χρόνια να επιλέξουμε συνετά εκείνους για το κοινό συμφέρον κι όχι για το προσωπικό μας βόλεμα. Και μπορούμε να αναδείξουμε πρόσωπα ικανά και άξια.