Π. Χριστοφας: Γιατί θα είμαι παρών στην κινητοποίηση την Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου στην Πλατεία Σαπφούς


Τους λόγους για τους οποίους θα συμμετάσχει στο συλλαλητήριο της Τετάρτης εξηγεί σε άρθρο του ο Αντιπεριφερειάρχης Προγραμματισμού, Βιομηχανίας & Ενέργειας Παναγιώτης Χριστοφας

 

Αναλυτικά:

«Ο τόπος μας έχει ήδη έξι και πλέον χρόνια την εμπειρία του μεταναστευτικού και ζει τις άμεσες και έμμεσες συνέπειές του στην κοινωνία και οικονομία. Γνωρίζοντας πόσο προσδιόρισε την εικόνα του νησιού μας και πόσο διείσδυσε στον κοινωνικό ιστό φέρνοντας διχασμό, μετατρέποντας σε προσωπική ιστορία για κάθε σπίτι του νησιού μας ένα τεράστιο ανθρωπιστικό ζήτημα παγκόσμιας κλίμακας, είναι δίκαιο να ζητάμε να απαλλαγούμε από ένα ακόμη μεγαλύτερο μακρόπνοο φόρτο. Ο διχασμός επέρχεται σε κοινωνίες κουρασμένες και ταλαιπωρημένες.

Η δημιουργία της δομής αυτής της κλίμακας που σχεδιάζεται, αναπόφευκτα συνδέεται με την τωρινή εικόνα και πορεία του νησιού και είναι αυτή που φαίνεται πως θα προσδιορίσει το μέλλον του.

Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη να πει ξεκάθαρα ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτής της εγκατάστασης;

Ποιος θα εξηγήσει ποια θα είναι τα οφέλη για τις σημερινές γενιές και γι’ αυτές που θα ακολουθήσουν; Αλήθεια υπάρχουν;

Ειλικρινά ας αναλογιστούμε αν οι δομές αυτής της κλίμακας ειδικά σε περίκλειστους γεωγραφικούς χώρους όπως το νησί μας γίνονται για το «καλό μας» ή αν εξυπηρετούν την «νοικοκυροσύνη» όλων των άλλων εκτός του νησιού μας.

Ας αναλογιστούμε τι αλλαγές θα φέρει στην οικονομία του τόπου και στην ζητούμενη αναβάθμιση του τουριστικού μας προϊόντος, η εικόνα ενός χώρου εγκλεισμού που καταλαμβάνει μία τεράστια έκταση σε δασική περιοχή στο κέντρο του νησιού.

Ας σκεφτούμε την περιβαλλοντική καταστροφή που θα συντελεστεί ήδη από δημιουργίας της δομής, εξαφανίζοντας ένα μεγάλο μέρος του φυσικού πνεύμονα του νησιού μας, λαμβάνοντας υπόψη πως το σύνολο του νησιού μας είναι ένα μοναδικής ομορφιάς γεωπάρκο το οποίο από μόνο του αποτελεί κεφάλαιο για την ανάπτυξη του τόπου που ήδη αποδίδει.

Ας θυμηθούμε πόσες δομές έχουν δημιουργηθεί ήδη στο νησί μας, τι χαρακτηριστικά είχαν, πόσο πόνο και δυστυχία έφεραν μέσα τους και πόσες δυσκολίες δημιούργησαν.

Ας σκεφτούμε σοβαρά πως το πιθανότερο ενδεχόμενο που υπάρχει είναι η ουσιαστική και καθολική απομόνωση του νησιού μας.

Με σύνεση και με ψυχραιμία, με αγάπη και αγωνία για τον τόπο μας, ας αποφασίσουμε τι επιθυμούμε και κυρίως να γνωρίζουμε γιατί.

Ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας και ενωμένοι, χωρίς διχασμό και ακρότητες, ας προχωρήσουμε να διεκδικήσουμε πραγματικά το καλό του τόπου μας.

Στη Λέσβο δεν αξίζει ούτε η υπερδομή στη Βάστρια, ούτε στο Μαυροβούνι.

Εξαιτίας της γεωγραφικής θέσης των νησιών μας ένα μικρό κέντρο καταγραφής και ταυτοποίησης αιτούντων άσυλο είναι αυτό που μπορεί να αντέξει ο τόπος μας.

 

Παναγιώτης Χριστόφας»