Η σκοπιά: «Η Ελλάδα σε παγετό….»

Η στήλη του LesvosPost η «ΣΚΟΠΙΑ» κάθε εβδομάδα στις οθόνες σας με την επιμέλεια του Παναγιώτη Λυμπου

 

Η πρόσφατη κακοκαιρία έφερε στη δημοσιότητα εικόνες από την Αττική οι οποίες δεν πρέπει να μας κάνουν καθόλου περήφανους. Στην ιδιωτική Αττική Οδό εκτυλίχθηκαν εφιαλτικές σκηνές που λίγο έλειψε να εξελιχθούν σε τραγωδία.

Την ίδια στιγμή οι αρμόδιοι έβλεπαν τη χιονοθύελλα αποσβολωμένοι και το "μπαλάκι των ευθυνών" πηγαινοερχόταν μεταξύ Κυβέρνησης, Περιφέρειας και Αττικής Οδού.

Το μόνο σίγουρο είναι, ότι η εταιρία Αττική Οδός πιάστηκε απροετοίμαστη και δεν έλαβε τα απαραίτητα μετρά για μην εγκλωβιστούν οδηγοί οχημάτων. Παράλληλα η υπηρεσία πολιτικής προστασίας δεν στάθηκε ικανή να συντονίσει τις αρμόδιες υπηρεσίες με αποτέλεσμα να κινδυνεύσουν ανθρώπινες ζωές.

Όλοι οι μετεωρολόγοι είχαν έγκαιρα προειδοποιήσει για το μέγεθος της κακοκαιρίας, αλλά τα αντανακλαστικά του κρατικού μηχανισμού λειτούργησαν με πρωτοφανή καθυστέρηση. Μόνο οι ένοπλες δυνάμεις στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, έτοιμες για άλλη μια φορά να προσφέρουν βοήθεια σε όσους τη χρειάζονταν κάτω από αντίξοες συνθήκες. Αποδείχθηκε λοιπόν για άλλη μια φορά πόσο επικίνδυνο είναι να τοποθετούνται ακατάλληλοι άνθρωποι, χωρίς εμπειρία, γνώση και κατάρτιση σε θέσεις νευραλγικές, καλούμενοι να διαχειριστούν κρίσιμα περιστατικά και να λάβουν σημαντικές αποφάσεις.

Σε εντελώς διαφορετικό και πιο αποτελεσματικό μοτίβο λειτουργίας αποδίδουν οι φορείς πολλών ξένων κρατών, όπως π.χ. συμβαίνει στις ΗΠΑ, όπου σε θέσεις διαχείρισης παντός είδους κρίσεων τοποθετείται ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό κι αυτό τηρείται σε κάθε εμπλεκόμενο φορέα, που είναι αρμόδιος για το συντονισμό όλων όσων επιχειρούν την ώρα που συμβαίνουν ακραία καιρικά φαινόμενα. Στην Ελλάδα όμως του 2022 η κάθε υπηρεσία ακολουθεί το δικό της μοτίβο και όχι μια ενιαία, κοινή στρατηγική, που έχει χαράξει ο κρατικός μηχανισμός. Και μετά τη βέβαιη αποτυχία οι ευθύνες μεταξύ των αρμοδίων πηγαινοέρχονται, αλλά κανείς δεν παραιτείται ή δεν απομακρύνεται από τη θέση του ως ακατάλληλος.

Και φυσικά στην Ελλάδα κάθε καταστροφή ανάγεται σε μείζον πολιτικό θέμα.

Σίγουρα οι ευθύνες είναι πρωτίστως πολιτικές και σίγουρα ο πρωθυπουργός έπρεπε να αιτηθεί της παραίτησης παντός αρμοδίου. Έπρεπε επίσης κάθε πολίτης, που ταλαιπωρήθηκε αναίτια και με ευθύνη άλλων, να τύχει επαρκούς αποζημίωσης από τους υπεύθυνους και όχι μιας κάποιας αποζημίωσης για να απαλλαγούν οι αρμόδιοι από περαιτέρω ευθύνες.

Το δε ερώτημα που τίθεται είναι πως σε ενδεχόμενη αλλαγή κυβέρνησης, η επόμενη θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη; Δυστυχώς εδώ και πολλά χρόνια η χώρα μας βιώνει μεγάλες τραγωδίες είτε από καιρικά φαινόμενα, είτε από πυρκαγιές και οι εικόνες φρίκης και ντροπής δυστυχώς επαναλαμβάνονται σε κάθε κυβέρνηση. Κι αυτό συμβαίνει επειδή υφίσταται αφενός έλλειμμα πολιτικής συνείδησης από ψηφοφόρους και αιρετούς αφετέρου γιατί υπάρχει έλλειψη ικανοτήτων και συντονισμού κι ο καθένας κάνει ό,τι θέλει χωρίς να θέλει να έχει καμία ευθύνη.

Το ζητούμενο δεν είναι διαρκώς να οδηγούμαστε σε εκλογές αλλάζοντας κυβερνήσεις και υπουργούς εν μέσω οικονομικής κρίσης, τη στιγμή που ο κοσμάκης πεινάει και δεν βρίσκει δουλειά. Αντιθέτως σκοπός είναι να δημιουργούμε κατάλληλες συνθήκες για να μην επαναλαμβάνονται τέτοιες εικόνες.

Δυστυχώς στην Ελλάδα ευδοκιμούν τα μεγάλα λόγια χωρίς να διακρίνονται τα μεγάλα έργα. Κάλλιστα μετά από τόσες τραγωδίες θα μπορούσε να έχει δημιουργηθεί ένα ενιαίο κέντρο επιχειρήσεων με την συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων φορέων με σύγχρονο εξοπλισμό με στόχο την πρόληψη έντονων καιρικών φαινομένων ή πυρκαγιών, καθώς και τη δημιουργία ευέλικτων τμημάτων άμεσης επέμβασης σε ευπαθή σημεία από δήμους και περιφέρειες, έτσι ώστε να αντιμετωπίζονται άμεσα επείγουσες καταστάσεις.

Είναι πλέον καιρός να καταλάβουν όλοι, ότι λόγω και της κλιματικής αλλαγής τα φαινόμενα που θα εκδηλώνονται από εδώ και πέρα θα είναι πολύ πιο έντονα σε σχέση με καιρικά φαινόμενα του παρελθόντος και το μόνο που μένει είναι η έγκαιρη πρόληψη, η σωστή προετοιμασία και η άρτια οργάνωση.

Διαφορετικά θα θρηνήσουμε θύματα...