Τα κατόπιν ενεργειών μου χωρίς αντίκρυσμα…

Του Γιώργου Στεφάνου

Η πατρότητα των έργων που γίνονται στο νησί, απασχολεί τους εμπλεκόμενους με την Αυτοδιοίκηση κυρίως, οι οποίοι έχουν μείνει στην παλαιοκομματική λογική του κατόπιν ενεργειών μου.

Έτσι μόλις ανακοινωθεί η έναρξη ή η ολοκλήρωση ενός έργου σπεύδουν παλιοί και νέοι διοικούντες στην αυτοδιοίκηση να το οικειοποιηθούν, να προβληθούν και να το επωμιστούν.

Όλα αυτά θα ήταν θεμιτά στις περιπτώσεις που ένα έργο ξεκίνησε σε μια δημοτική η περιφερειακή αρχή και απλά ολοκληρώθηκε στην επόμενη γιατί δεν πρόλαβε.

Τι γίνεται όμως στις περιπτώσεις που ένα έργο «καρκινοβατεί» για χρόνια, μένει στα χαρτιά και στις υποσχέσεις για δυο και τρείς δεκαετίες και ξεκινά να υλοποιείται?

Αφορμή για αυτά που αναφέρω σήμερα πήρα από τις παρεμβάσεις του τέως Αντιπεριφερειάρχη Θεόδωρου Βαλσαμίδη ο οποίος και στο δρόμο Μεγαλοχώρι – Αγιάσος που δημοπρατήθηκε και στον δρόμο Σταυρός – Αμπελικό που ανακοινώθηκε ότι θα δημοπρατηθεί μέσα στο 2022, παρενέβη, στην πρώτη περίπτωση σημείωσε ότι τα περισσότερα έγιναν επί δικής του θητείας ενώ στην δεύτερη ουσιαστικά επιπλήττει την περιφερειακή αρχή για το γεγονός ότι θα καθυστερήσει και θα έπρεπε να κινηθεί πιο γρήγορα για να γίνει το έργο.

Δεν θα ήταν άξιο σχολιασμού το γεγονός, αν δεν μιλάγαμε για δυο έργα τα οποία οι τοπικές κοινωνίες αιτούνται, παρακαλάνε, εκλιπαρούν χρόνια ολόκληρα. Και δεν θα μιλάγαμε καν αν ο κ. Βαλσαμίδης δεν ήταν στα πράγματα της Νομαρχίας και σημερινής Περιφέρειας σε θέσεις ευθύνης εκλεγμένος με την εκάστοτε Νομαρχιακή και Περιφερειακή Αρχή.

 

Ο δρόμος Μεγαλοχώρι – Αγιάσος ήταν από τότε. Και το αίτημα επίσης.

Ο δρόμος Σταυρός – Αμπελικό ήταν από τότε. Και το αίτημα επίσης.

Οι κάτοικοι εκεί ξέρουν τον αγώνα που έκαναν και κάνουν μέχρι σήμερα.

 

Ο κ. Βαλσαμίδης ήταν αντιπεριφερειάρχης τα τελευταία χρόνια. Με αντικείμενο τα έργα. 

Μέσα στα χρόνια αυτά θα μπορούσε να έχει ξεκινήσει και να έχει ολοκληρώσει τα δυο έργα. Δεν το έκανε γιατί πιθανόν να μην ήταν στις άμεσες προτεραιότητες της Περιφερειακής του Αρχής. Γιατί για να γίνει ένα έργο πέραν των γραφειοκρατικών που πάντα υπάρχουν, υπάρχει και η παράμετρος της θέλησης. Δεν είναι κακό αυτό.

Ο Μουτζούρης εν προκειμένω λόγω καταγωγής είχε την θέληση και την βούληση να το κάνει. Έβαλε τις υπηρεσίες, πήρε τηλέφωνα, το κυνήγησε, έτρεξε, και θα τα κάνει..

Το να κάθεσαι πίσω από κάθε έργο που ανακοινώνεται από την Περιφερειακή Αρχή και να το ανακοινώνεις ως δικό σου ουσιαστικά, ακυρώνοντας την σημερινή ηγεσία, μάλλον δείχνει άλλα πράγματα.

 

ΥΣ1: Οι ίδιες αναρτήσεις γίνονται και για τα γήπεδα. Προχθές δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί το γήπεδο Ερεσού και έσπευσε ο κος Βαλσαμίδης να ανακοινώσει την ολοκλήρωση του κτλ.  

Ούτε μια αναφορά στην σημερινή Περιφερειακή Αρχή που το εκτέλεσε. …

ΥΣ2: Η ένταξη σε ένα Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων έργων που απλά χρηματοδοτούνται από την κυβέρνηση και μέχρι εκεί, δεν σου δίνει και αυτομάτως την πατρότητα τους…