Η ιστορία της ρινοπλαστικής

 

Μια από τις δημοφιλέστερες επεμβάσεις της πλαστικής χειρουργικής είναι η ρινοπλαστική.

Μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε για να αποκαταστήσει κάποια ανωμαλία του διαφράγματος είτε για αισθητικούς λόγους ώστε να εναρμονιστεί καλύτερα η μύτη με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του προσώπου. Λιγότερο δημοφιλής είναι η κογχοπλαστική, η οποία πραγματοποιείται σε περίπτωση υπερτροφίας στις ρινικές κόγχες και εφόσον ο οργανισμός δεν ανταποκριθεί επαρκώς στη φαρμακευτική αγωγή.

Πώς γεννήθηκε η ανάγκη για την επέμβαση αυτή όμως;

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή!

3.000-2.500 π.Χ.: Πρώτη αναφορά στην πλαστική μύτης εντοπίζουμε στον αιγυπτιακό πάπυρο Edwin Smith.

1550 π.Χ.: Στον αρχαίο αιγυπτιακό πάπυρο Ebers περιγράφεται η αποκατάσταση της ρινεκτομής, η οποία επιβαλλόταν ως ποινή σε άτομα που είχαν διαπράξει ποινικά, πολιτικά, θρησκευτικά και στρατιωτικά αδικήματα.

500 π.Χ: Στην Ινδία στο αρχαίο κείμενο Sushruta samhita από τον Sushruta, διαβάζουμε για τεχνικές που αποκαθιστούν το φθαρμένο τμήμα με κομμάτι δέρματος από το μάγουλο.

27 π.Χ.-476 μ.Χ.: Στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ο Aulus Cornelius Celsus εκδίδει την De Medicina, όπου περιγράφει τεχνικές αποκατάστασης τόσο της μύτης όσο και άλλων σημείων του σώματος.

331–363 μ. Χ.: Ο Ορειβάσιος στη Synagogue Medicae περιγράφει πως από ένα υγιές σημείο του σώματος μπορεί κάποιος να αποκαταστήσει ένα σημείο που έχει υποστεί βλάβη όπως π.χ. τη μύτη.

1546–1599 μ.Χ.: Ο Gasparo Tagliacozzi στο «Curtorum Chirurgia Per Insitionem», αναφέρει τη χρήση τμήματος του δικέφαλου μυός προς αποκατάσταση της μύτης.

1845 μ.Χ.: Το «Operative surgery» του Johann Friedrich Dieffenbach αποτέλεσε βασικό κείμενο για την ιατρική και την πλαστική χειρουργική ενώ ήταν από τους πρώτους που χρησιμοποίησε αναισθησία.

1887 μ.Χ.: Στις Η.Π.Α. ο John Orlando Roe πραγματοποίησε την πρώτη σύγχρονη ενδορινική πλαστική.

1902-1904 μ.Χ.: Μπαίνουμε στον 20^ο αι. όπου ο Freer το 1902 και ο Killian το 1904 παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία της υποβλεννοπλαστικής εκτομής (SMR) για τη διόρθωση αποκλίνοντος διαφράγματος.

1921 μ.Χ.: Ο A. Rethi εισήγαγε την ανοικτή προσέγγιση της πλαστικής μύτης που διευκολύνει τη διαμόρφωση της άκρης της μύτης.

1957: Ο Sercer εισήγαγε την τεχνική αποκόλλησης της μύτης ώστε να είναι ευκολότερη η πρόσβαση στη ρινική κοιλότητα.

1970 μ.Χ.: Μέχρι και τα τέλη του 1970 η ενδορινική πλαστική μύτης ήταν η πιο συνηθισμένη μέθοδος μέχρι που ο Pedovan παρουσίασε την ανοικτή προσέγγισή της.

Από τότε μέχρι σήμερα η επιστήμη προοδεύει συνεχώς παρουσιάζοντας νέες, πιο αναίμακτες μεθόδους προσφέροντας αρτιότερο αποτέλεσμα.

Ευχαριστούμε για την ιστορική αυτή αναδρομή την πλαστικό χειρουργό Νεκταρία Λαμπρινάκη   για τις χρήσιμες πληροφορίες. Κλείστε άμεσα το ραντεβού σας στο: drlamprinaki.gr με τηλ.: 6977454393 στην όδο Δημ. Βασιλείου 11, Νέο Ψυχικό!