Να γιατί η Άρνηση των Αντιπεριφερειαρχών για συνάντηση με Υπουργό είναι κίνηση ΜΑΤ του “Στρατηγού” Μουτζούρη

Αναδημοσίευση από indanews.gr

Σημαντική ήττα υπέστη χθες ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου από την άρνηση των Αντιπεριφερειαρχών της Χίου να συναντηθούν μαζί του σήμερα 23/1/2021.

Είναι μία σημαντική ήττα, ίσως από τις πλέον καθοριστικές μετά από αυτήν που υπέστη στα γεγονότα του Φεβρουαρίου, διότι ο Υπουργός βρίσκεται χρονικά στην πιο δύσκολη καμπή της επιδίωξης του, να επιβάλει στα νησιά του Β Αιγαίου τα κέντρα εγκλεισμού Προσφύγων και Μεταναστών.

Ο Περιφερειάρχης Β. Αιγαίου κ. Κώστας Μουτζούρης με την υπόδειξη του οποίου ενήργησαν οι Αντιπεριφερειάρχες της Χίου, αποδεικνύεται τελικά δεινός «σκακιστής» και γνώστης της στρατηγικής όχι μόνο στην ουσία αλλά και στην επικοινωνία.

Η ταλαιπωρία των νησιών αλλά και των προσφύγων από τις επιδιώξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις κυβερνητικές υποχωρήσεις , έχει αναλυθεί σε πολλές περιπτώσεις ότι, ήταν, είναι, και θα είναι, η λαιμητόμος για πολλούς πολιτικούς που εμπλέκονται στην διαχείριση του προσφυγικού.

Φαίνεται , μέχρι στιγμής τουλάχιστον, ότι ο Κώστας Μουτζούρης αποτελεί την εξαίρεση αυτού του κανόνα και όχι μόνο δεν κινδυνεύει αλλά συνεχώς κερδίζει έδαφος στη συνείδηση και τα μάτια των νησιωτών.   

Πρωτοστάτησε στα γεγονότα του Φεβρουαρίου. Δεν συναντήθηκε στην Πρωθυπουργική σύσκεψη τον Φεβρουάριο του 2020. Δεν δέχτηκε να συναντηθεί με ευρωπαϊκούς αξιωματούχους. Δεν συνόδευσε την Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην “Μόρια”. Δεν παρευρέθηκε στην επίσκεψη του Πρωθυπουργού στην Λέσβο με θέμα το προσφυγικό.

Όλα αυτά, και πολλά άλλα, τον έχουν αναγορεύσει στον βασικό εκφραστή της προσπάθειας για την αποτροπή της καταστροφής των νησιών και η μέχρι τώρα στάση του τείνει να τον καθιερώσει σε αδιαμφισβήτητο ηγέτη.

Για μία ακόμα φορά με χειρουργική μαεστρία, την πιο κρίσιμη στιγμή, καταφέρνει και εξασφαλίζει σύμπνοια στους Αντιπεριφερειάρχες της Χίου, που για πρώτη φορά υπογράφουν από κοινού δήλωση με την οποία αντικρούουν την βασική επιδίωξη του Υπουργού. Να δείξει δηλαδή ότι η τοπική κοινωνία έστω και προσχηματικά συναινεί και συζητά μαζί του.    

1ος Λόγος που τον Υπουργό τον πιέζει ο χρόνος να δείξει διάλογο και συναίνεση.

Η Υπόθεση του Έβρου.  

Ο Υπουργός μετά την παταγώδη αποτυχία και την αναδίπλωση που υποχρεώθηκε να πραγματοποιήσει απέναντι στους Φορείς και την Κοινωνία του Έβρου, ήθελε εσπευσμένα μία συνάντηση με Φορείς του Β Αιγαίου, προκειμένου να την αξιοποιήσει επικοινωνιακά και να αποδείξει στους εκεί «συνομιλητές» ότι στο Β Αιγαίο υπάρχει γόνιμος διάλογος στην κατεύθυνση δημιουργίας κέντρου εγκλεισμού. 

Στον Έβρο σύσσωμη η κοινωνία και οι εκπρόσωποι της ( Εκκλησία, Αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού, Βουλευτές, Εργαζόμενοι, Επαγγελματίες και Αγορά) απέκρουσαν τις επιδιώξεις του Υπουργού για επέκταση του φυλακίου υποδοχής και τον υποχρέωσαν σε μία άνευ προηγουμένου αναδίπλωση που θυμίζει την δήλωση Γεραπετρίτη στην Βουλή ότι «τα ΜΑΤ δεν αποσύρθηκαν από τα νησιά, αλλά έφυγαν γιατί ολοκλήρωσαν την αποστολή τους!!!»

Σε όλη αυτήν την διαπραγμάτευση με τον Έβρο ο υπουργός αντιμετώπιζε, από τους τοπικούς παράγοντες, το επιχείρημα ότι οι τοπικές κοινωνίες στην παραμεθόριο, κυρίως για εθνικούς λόγους, αρνούνται να συζητήσουν κάθε ενδεχόμενο για δημιουργία κέντρων εγκλεισμού.

Το αντεπιχείρημα του Υπουργού εκεί, ήταν και συνεχίζει να είναι, ότι «στα νησιά του Β. Αιγαίου έχει ανοίξει ο διάλογος με τις τοπικές κοινωνίες και έχει παρθεί ήδη η απόφαση για την δημιουργία τέτοιων κέντρων».

Ο υπουργός λοιπόν έκανε εκεί ότι ακριβώς έκανε και εδώ, από την ανάποδη όμως!

Όπως είπε τότε σε εμάς, στο Δημοτικό Συμβούλιο της Χίου, ότι στο Έβρο έχει αποφασιστεί να γίνει κέντρο και υπάρχει διάλογος με την τοπική κοινωνία. Έτσι τώρα είπε και στον Έβρο, ότι «στα νησιά έχει αποφασιστεί και θα γίνουν νέα κέντρα και έχει ξεκινήσει ο διάλογος .

Μπροστά λοιπόν σε αυτές τις πολύ καλά μελετημένες τακτικές ο Υπουργός έπρεπε οπωσδήποτε να δείξει ότι κάθεται στο τραπέζι και έχει διάλογο με τις τοπικές κοινωνίες. 

Δύο ημέρες μετά την οπισθοχώρηση στον Έβρο έπρεπε οπωσδήποτε να φανεί ότι γίνεται και μάλιστα διευρυμένος διάλογος στα νησιά .

Να γιατί λοιπόν ζήτησε τα σημερινά ραντεβού ο Υπουργός και να γιατί η άρνηση των Αντιπεριφερειαρχών του «χαλάνε την σούπα» και του επιφέρουν καθοριστικό κατά την άποψη μας χτύπημα.

Και πραγματικά είναι χτύπημα γιατί η συνάντηση με τον Δήμαρχο της Χίου που πιθανόν να γίνει δεν σηματοδοτεί πλέον απολύτως τίποτα διότι μια τέτοια συνάντηση είναι “σαν ο υπουργός να συσκέπτεται και να κάνει διάλογο με το alter ego του!” 

2ος Λόγος που τον Υπουργό τον πιέζει ο χρόνος να δείξει διάλογο και συναίνεση.

Η απόφαση του Δικαστηρίου. 

Ένας ιδιαίτερα σημαντικός λόγος που ο υπουργός πιέζεται χρονικά και έπρεπε οπωσδήποτε να κάνει διάλογο με τους τοπικούς φορείς είναι η πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου που υποχρεώνει το Ελληνικό Δημόσιο να επιστρέψει στον Δήμο της Χίου την ΒΙΑΛ.

Απέναντι σε αυτή την απόφαση το υπουργείο πρέπει να ασκήσει έφεση πράγμα που σημαίνει σε απλά Ελληνικά, η απόλυτη κοροϊδία, σε σχέση με τα όσα μέχρι σήμερα υποσχόταν ο υπουργός στους Χαλκούσους και σε όλους τους Χιώτες. 

Οι Αντιπεριφερειάρχες ζήτησαν από τον υπουργό να μην ασκήσει έφεση και να μην παρατείνει την ύπαρξη της ΒΙΑΛ, αλλά να προχωρήσει αμέσως σε πλήρη αποσυμφόρηση έτσι όπως έχει υποσχεθεί !

Να λοιπόν γιατί επιδίωξε εσπευσμένα ο υπουργός διάλογο μαζί τους, γιατί πρέπει άμεσα να βρεθεί οπωσδήποτε δικαιολογία για την έφεση στην απόφαση του δικαστηρίου!   

3ος Λόγος που τον Υπουργό τον πιέζει ο χρόνος να δείξει διάλογο και συναίνεση.

Οι υποσχέσεις για αποσυμφόρηση το Πάσχα

Ο υπουργός γνωρίζει ότι ο χρόνος περνά γρήγορα και απομένουν μόνο 100 ημέρες από την δέσμευση του ότι το Πάσχα του 2021 θα έχει γίνει πλήρης αποσυμφόρηση και στην ΒΙΑΛ δεν θα υπάρχει κανείς .

Ταυτόχρονα γνωρίζει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει αυτή η αποσυμφόρηση γιατί οι πολιτικές αποφάσεις είναι να μετατραπούν τα νησιά σε μόνιμες φυλακές.

Πρέπει λοιπόν πάση θυσία να ανανεωθεί ο χρόνος με νέες εξαγγελίες και αυτό μόνο ένας έστω και ψεύτικος διάλογος μπορεί να του το προσφέρει ως ευκαιρία . Να λοιπόν ένα ακόμα που του χαλάει η άρνηση των Αντιπεριφερειαρχών

4ος Λόγος που τον Υπουργό τον πιέζει ο χρόνος να δείξει διάλογο και συναίνεση.

Η επέτειος των Γεγονότων του Φεβρουαρίου

Ο Υπουργός γνωρίζει πάρα πολύ καλά, ότι ο μήνας Φεβρουάριος είναι ο μήνας της «επετείου» των γεγονότων με τα ΜΑΤ και του ξυλοδαρμού των Χιωτών. 

Γνωρίζει επίσης ότι ετοιμάζονται μεγάλες εκδηλώσεις – διαδηλώσεις σε Χίο και Λέσβο που θα θυμίσουν στους Αιγαιοπελαγίτες όλα όσα συνέβησαν και για τα οποία ο Υπουργός μέχρι και σήμερα δεν έχει ζητήσει την στοιχειώδη συγνώμη .

Πρέπει λοιπόν οπωσδήποτε να δημιουργηθούν οι δίαυλοι τώρα, έτσι ώστε να αποδυναμωθεί όσο περισσότερο γίνεται η προσπάθεια αναμόχλευσης των γεγονότων και να περάσει η επέτειος με τις λιγότερες δυνατές αναμνήσεις. 

Σε αντίθετη περίπτωση γνωρίζει ότι η Λαϊκή αντίδραση ενδέχεται θα φουντώσει ξανά και τότε όλος ο σχεδιασμός για μια φορά ακόμα κινδυνεύει.

Ο υπουργός λοιπόν επιδιώκει και κλείνει ραντεβού για το “περασμένα ξεχασμένα” και το “πάμε μαζί να δούμε το παρακάτω…” Να λοιπόν τι δεν αφήνει να ξεχαστεί η άρνηση των Αντιπεριφερειαρχών.

5ος Λόγος που τον Υπουργό τον πιέζει ο χρόνος να δείξει διάλογο και συναίνεση.

Η πιθανή αύξηση των Ροών

Ο Υπουργός γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι η πολυδιαφημισμένη φύλαξη των συνόρων και η οποία ομολογουμένως έχει δημιουργήσει ανακούφιση στα νησιά, έχει αναπτυχθεί ταυτόχρονα με την εξάπλωση της πανδημίας και στην Ελλάδα αλλά και στην Τουρκία.

Γνωρίζει ταυτόχρονα ότι αυτή η πανδημία τελειώνει και αν ευσταθούν οι αναλύσεις των διεθνών οργανισμών, που λογικά πρέπει να ευσταθούν, τότε η φύλαξη μπορεί να μην είναι και τόσο αποτελεσματική όσο φαίνεται τώρα με την πανδημία. 

Άλλωστε οι Ευρωπαίοι δεν φημίζονται να πετούν εκατομμύρια ευρώ σε κάτι που δεν προορίζεται για να εξασφαλίζει τα συμφέροντα τους .

Μπροστά σε αυτές λοιπόν τις εκτιμήσεις και τα ενδεχόμενα, ο Υπουργός πρέπει να τελειώνει με τα κέντρα φυλακές, γιατί ο χρόνος πιέζει και η δουλειά πρέπει να γίνει…

Να λοιπόν τι καθυστερεί η άρνηση των Αντιπεριφερειαρχών για συνάντηση… 

6ος Λόγος που τον Υπουργό τον πιέζει ο χρόνος να δείξει διάλογο και συναίνεση.

Οι επερχόμενες εκλογές

Συμπερασματικά ο υπουργός για βραχυπρόθεσμους, μεσοπρόθεσμους, και μακροπρόθεσμους λόγους, βιάζεται, πιέζεται από τον χρόνο και η άρνηση του δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα.

Η υπόθεση του Έβρου και στην οποία ο υπουργός πρέπει να γίνει πιστευτός για τον διάλογο που γίνεται στα νησιά.

Η απόφαση του δικαστηρίου που πρέπει μέσα σε ένα μήνα να καταθέσει έφεση.

Η αποσυμφόρηση των νησιών που έχει υποσχεθεί για το Πάσχα και πρέπει να μπορέσει να κάνει νέα εξαγγελία.

Η επέτειος των γεγονότων του Φεβρουαρίου που πρέπει να ξεχαστούν.

Το τέλος της πανδημίας και το ενδεχόμενο να ανοίξουν ξανά οι ροές…

… και όλα αυτά μέχρι τον Μάιο που θα γίνουν ξανά εκλογές.

Να λοιπόν γιατί πνίγεται ο υπουργός και φωνάζει με κάθε τρόπο “ δώστε και σώστε” , να γιατί ο υπουργός κλείνει ραντεβού στα τυφλά!!!

και να γιατί η άρνηση του Περιφερειάρχη είναι κίνηση στρατηγικής και πολιτικής ουσίας με κριτήριο το συμφέρον των νησιών.