Η σκοπιά | Το Μεταναστευτικό Πρόβλημα της Λέσβου….

 

Η στήλη του LesvosPost η «ΣΚΟΠΙΑ» κάθε εβδομάδα στις οθόνες σας με την επιμέλεια του Παναγιώτη Λυμπου

Ίσως το πιο σημαντικό πρόβλημα (μαζί με την πανδημία του κορωνοϊού), που απασχολεί εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα το νησί μας, ασφαλώς και είναι το μεταναστευτικό.

Ένα θέμα πρώτης γραμμής με ποικίλες αντιδράσεις και απόψεις, αλλά σίγουρα χωρίς ικανοποιητικές λύσεις.

 Όπως είναι γνωστό, η χώρα μας έχει υπογράψει δύο διεθνείς συνθήκες ονόματι Δουβλίνο, που για την ίδια είναι άκρως δεσμευτικές και που εμπεριέχουν όρους υποδοχής, ταυτοποίησης, απονομής ασύλου, φιλοξενίας, αλλά και προώθησης μεταναστών στην Ευρώπη ή απέλασης σε περίπτωση που δεν δικαιούνται άσυλο.

Ένα από τα αρνητικά της όλης συμφωνίας είναι αφενός, ότι η Ευρώπη (και όταν λέμε Ευρώπη εννοούμε κυρίως τη Γερμανία) πράττει πολύ λιγότερα σε σχέση με την Ελλάδα, η οποία ως σύνορο με την Τουρκία σηκώνει πολύ μεγαλύτερο βάρος από αυτό που της αναλογεί, αφετέρου, ότι εντελώς εσφαλμένα η Ευρώπη έχει συνδέσει το ελληνικό χρέος με το μεταναστευτικό πρόβλημα, υποχρεώνοντας την Ελλάδα να διαχειριστεί μόνη της τις ασταμάτητες μεταναστευτικές ροές.

Σαφώς λοιπόν και δεν συνάδει με τις αρχές της ενωμένης Ευρώπης, το πρόβλημα των μεταναστευτικών ροών να μην αντιμετωπίζεται συνολικά από όλα τα ευρωπαϊκά κράτη και να μετατοπίζεται το βάρος μονομερώς προς την ελληνική πλευρά, μετατρέποντας τη χώρα μας εν τοις πράγμασι σε ένα απέραντο ΚΥΤ και σε μια δομή φιλοξενίας σε μόνιμη βάση. Σε αυτή την περίπτωση η γειτονική μας Ιταλία έδειξε πώς μπορεί η Ευρώπη να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.

Υιοθετώντας αυστηρά πολιτική αποτρεπτικών μέτρων υποδοχής ανεξέλεγκτου αριθμού μεταναστών, δημιούργησε παράλληλα κλειστά κέντρα καταγραφής, ταυτοποίησης και φιλοξενίας σε νησιά ή περιοχές χωρίς κατοίκους και μακριά από τον κοινωνικό ιστό.

Με τον τρόπο αυτό απέφυγε με έξυπνο και αποτελεσματικό τρόπο τη δυσφορία των τοπικών κοινωνιών αλλά και τις μαζικές αντιδράσεις των μεταναστών. Για τον τόπο μας η κατάληξη της Μόριας αποτελεί τρανταχτό παράδειγμα πως όλα έγιναν λάθος.

Ένας καταυλισμός εκατομμυρίων έγινε στάχτη από τους φιλοξενούμενους μετανάστες για τις απαράδεκτες συνθήκες συμβίωσης και για την υψηλή εγκληματικότητα που επικρατούσε μέσα στο ΚΥΤ.

Το δε πολιτικό κόστος είναι αναμφίβολα μεγάλο και βαραίνει πρώην και νυν κυβερνώντες και αυτοδιοικητικούς. Οι ευθύνες τεράστιες ειδικά για όσους πίστευαν πως η άθλια κατάσταση της Μόριας θα συνεχίζεται και απλά εθελοτυφλούσαν.

Τί κι αν είχαν πέσει σωρεία προτάσεων στο τραπέζι του διαλόγου, τί κι αν η τοπική κοινωνία της Λέσβου αντιδρούσε και αντιδρά ακόμα. Όλα αυτά μπροστά σε ένα σαθρό σύστημα δεν έχουν καμία σημασία, όπως άλλωστε και ακογεσε οι λογής προεκλογικές υποσχέσεις που έμειναν χωρίς εφαρμογή. Οι ατελέσφορες πολιτικές δεσμεύσεις για αποσυμφόρηση απλά αποδείχτηκαν δέλεαρ για αφελείς ψηφοφόρους και τελικά μετέτρεψαν τα ακριτικά νησιά σρ αποθήκες ψυχών.

Εν τέλη μια μεγάλη κοροϊδία ή ένα καλοστημένο σχέδιο ολίγων κατάφερε να θυσιάσει το μέλλον και τα όνειρα πολλών.

Και στη Λέσβο αυτό δεν ήταν διόλου δύσκολο να επιτευχθεί, μιας και οι ίδιοι οι Λέσβιοι δεν φημίζονται ποτέ για την ενότητά τους και σχεδόν ποτέ δεν ήταν σαν μια γροθιά πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (βλέπε Καράβα).

Κι αυτό συμβαίνει γιατί η πλειοψηφία δρα προς εξυπηρέτηση μικροπολιτικών συμφερόντων προσβλέποντας στο ίδιον συμφέρον. Να γιατί ο τόπος μας στερείται πολλά. Όσο για τους διοικούντες και εκάστοτε κυβερνώντες, προκαλεί απορία το γεγονός της μη εφαρμογής άμεσης απέλασης για όσους δεν διαθέτουν προφίλ πρόσφυγα. Και είναι πολλοί! Σχεδόν το 30%!

Επιπλέον η κυβερνητική αδράνεια δεν έχει σε καμία περίπτωση διασφαλίσει την ομαλή διαβίωση των τοπικών πληθυσμών τόσο από άποψη ελέγχου και αποτροπής της εγκληματικότητας όσο και από πλευράς κορωνοϊού.

Η διαφυγή 35 νοσούντων και πολλών άλλων παραβατικών μεταναστών μετά την ολοσχερή καταστροφή του ΚΥΤ από τη φωτιά και ο συγχρωτισμός τους με τους υπόλοιπους χιλιάδες μετανάστες, αποτέλεσε ολέθρια συνέπεια που οι διοικούντες δεν κατάφεραν να προβλέψουν.

Οι δε συνέπειες ακόμα δεν έχουν επέλθει μιας και τα κρούσματα κορωνοϊού ανάμεσα στους μετανάστες ανεβαίνουν μέρα με τη μέρα κατακόρυφα και κανείς δεν ξέρει πού θα σταματήσουν.

Ο έλεγχος της κατάστασης δύσκολος.

Οι αποφάσεις για λήψη μέτρων πιο αναγκαίες από ποτέ.

Η δημιουργία προσωρινής δομής στον Καρά Τεπέ με την προοπτική μιας μόνιμης δεν λύνει το πρόβλημα.

Ας μην ξεχνάμε πως έτσι ακριβώς ξεκίνησαν τα πράγματα το 2015 και το προσωρινό δεν απείχε πολύ από το μόνιμο.

Ας αφουγκραστούν οι αρμόδιοι την τοπική κοινωνία. Μια μόνιμη δομή μεταναστών ακόμα και κλειστή θα σημάνει το τέλος του νησιού της Λέσβου. Ο τόπος μας έχει ανάγκη από ανάπτυξη και επενδύσεις και η λύση που έχει επιλεγεί δεν οδηγεί σε επιθυμητά αποτελέσματα. Ας γίνει αντιληπτό, ότι το χρήμα δεν είναι το παν ειδικά αν αυτό προέρχεται από το ξεπούλημα του τόπου μας. Η ορθολογική σκέψη για το μέλλον των παιδιών μας οφείλει να μας οδηγήσει σε σωστές και γενναίες αποφάσεις.