Και επίσημα επίτιμη δημότης του Δήμου Δυτικής Λέσβου η ΠτΔ Κατερίνα Σακελλαροπούλου (PICS, VID)

Δεύτερη επίσημη παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου στην Μυτιλήνη μετά τον εορτασμό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στον Αγιάσο

Στον χώρο του Μουσείου ελαιουργίας του Πολιτιστικού Ιδρύματος του Ομίλου της Τράπεζας Πειραιώς στην Αγία Παρασκευή, η κ. Πρόεδρος αναγορεύθηκε σε επίτιμο δημότη του Δήμου δυτικής Λέσβου.

Ακολουθήσε δείπνο προς τιμήν της κ. Προέδρου το οποίο παρέθεσε ο Δήμος Δυτικής Λέσβου σε παραθαλάσσια ταβέρνα στην περιοχή του Ασπροπόταμου Μανταμάδου.

Το υπόλοιπο πρόγραμμα της κ. Προέδρου μέχρι την Πέμπτη που θα αναχωρήσει από τη Λέσβο, δεν έχει γίνει γνωστό. Σύμφωνα με πληροφορίες λίγο πριν φύγει από το νησί το απόγευμα της Πέμπτης θα επισκεφθεί το Δημαρχείο Μυτιλήνης και το Μουσείο Προσφυγικής Μνήμης 1922 στη Σκάλα Λουτρών.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΛΕΣΒΟΥ

ΛΕΣΒΟΣ 17/08/2020

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, επισκέφθηκε σήμερα την Αγία Παρασκευή, όπου ανακηρύχθηκε επίτιμη δημότης Δυτικής Λέσβου από τον δήμαρχο Ταξιάρχη Βέρρο.

Η κυρία Σακελλαροπούλου απηύθυνε τον παρακάτω χαιρετισμό:

«Είμαι πολύ συγκινημένη για την τιμή που μου επιφυλάξατε σήμερα, αναγορεύοντάς με επίτιμη δημότη του Δήμου σας. Συγκινημένη γιατί η Λέσβος είναι αγαπημένο νησί, τόπος που γνώρισα νωρίς και στον οποίο επανέρχομαι συχνά, με το συναίσθημα πάντα της πρώτης φοράς. Συγκινημένη γιατί είναι η πατρίδα ενός ακριβού φίλου που δεν είναι πια κοντά μας, του καθηγητή Σταύρου Τσακυράκη, και η σημερινή διάκριση με κάνει να αισθάνομαι ακόμη βαθύτερους τους πνευματικούς δεσμούς που με συνέδεαν μαζί του. Συγκινημένη, τέλος, γιατί η Λέσβος ήταν και παραμένει για μένα ένα νησί καμωμένο από “ύλη και πνεύμα οδηγημένα στο ουσιώδες”, όπως χαρακτηριστικά έγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης. “Μια γη που έδεσε το φως με τη γαλήνη”, όπως έγραφε ένα άλλο τέκνο αυτού του τόπου, ο Ηλίας Βενέζης. Πατρίδα ποιητών και φιλοσόφων, καλλιτεχνών και δραστήριων επιχειρηματιών. Με μια τοπογραφία μοναδική και γεωγραφική θέση προνομιούχο, γέφυρα ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση. Θέατρο ποικίλων συναντήσεων και αλληλεπιδράσεων, δημιουργικής σύνθεσης και μετάπλασης πολιτισμικών στοιχείων, ανταλλαγής προϊόντων και ιδεών.

Κάθε φορά που έρχομαι στη Λέσβο, νιώθω έντονα ότι στο νησί διασταυρώνονται δύο ρεύματα που ξεκινούν από πηγές απομακρυσμένες: το ένα κουβαλάει απόηχους από τα έργα των ποιητών της, από τους λίγους στίχους της Σαπφούς που έφτασαν ως εμάς και τα πολιτικά και συμποσιακά ποιήματα του Αλκαίου, μέχρι τους συγγραφείς της λεσβιακής άνοιξης και τους σύγχρονους επιγόνους τους. Πάλλεται από τη ζωντάνια των καλλιτεχνών της, από τον Θεόφιλο Χατζημιχαήλ ως τον Ιακωβίδη, τον Ελευθεριάδη και τον Κανέλλη. Μας μεταφέρει την ομορφιά των μικρών πραγμάτων, την αίσθηση του φυσικού κόσμου, την έμφυτη, στους κατοίκους του τόπου, ταύτιση του χρήσιμου με το ωραίο. Το άλλο ρεύμα, ενωμένο με τις πιο γόνιμες παραδόσεις της Δύσης, κοσμοπολίτικο και ελεύθερο, προοδευτικό και τολμηρό, είναι το εμπορικό-βιομηχανικό πνεύμα του τόπου. Αυτό που δημιούργησε το θαύμα του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα: τη βιομηχανική ανάπτυξη, με δεκάδες βυρσοδεψεία, σαπωνοποιεία, ελαιοτριβεία, πυρηνεργοστάσια, υδρόμυλους. Μια πλούσια άνθιση της επιχειρηματικότητας και του εμπορίου, βασισμένη κατά πολύ στις σχέσεις της Λέσβου με τα μικρασιατικά παράλια και την αιολική ενδοχώρα. Τέλος, ένα κοινοτικό πνεύμα που αναπτύχθηκε με γνώμονα το συλλογικό συμφέρον και στόχο το κοινωνικό έργο και την στήριξη των μικρών και μεσαίων παραγωγών.

Συχνά, ωστόσο, η βία της ιστορίας ανατρέπει βάναυσα τα ανθρώπινα έργα. Η Μικρασιατική Καταστροφή απέκοψε τη Λέσβο από την αιολική ενδοχώρα και την επαναπροσδιόρισε απότομα σε παραμεθόριο περιοχή. Καταδιωγμένοι, οι Έλληνες της Μικράς Ασίας κατέφυγαν στο νησί, που τους υποδέχτηκε, τους συνέτρεξε, τους ενσωμάτωσε, αξιοποίησε το πολιτισμικό τους κεφάλαιο. Η αποκοπή, ωστόσο, της Λέσβου από τον γεωγραφικό της περίγυρο έπληξε την οικονομία και την ανάπτυξή της. Είχε κι αυτή τη μοίρα των μεγάλων αστικών κέντρων που ήκμασαν στα τέλη του 19ου αιώνα, για να γνωρίσουν, μετά από τις καταστροφικές περιπέτειες του 20ου, την ύφεση και τη στασιμότητα.

Παρ' όλ' αυτά, το οικονομικό θαύμα της Λέσβου δεν ήταν επιφανειακό, δίχως ρίζες. Οφειλόταν στο δαιμόνιο των κατοίκων της, στο αδάμαστο πνεύμα τους – κι αυτό δεν έσβησε μέσα στα χρόνια. Η ενεργητικότητα με την οποία αναπτύσσονται σήμερα κλάδοι της οικονομίας στους τομείς των τροφίμων, των ποτών και του τουρισμού, καθώς και η ανθεκτικότητα του νησιού απέναντι στην μεταναστευτική και προσφυγική κρίση, παρά το δυσανάλογο βάρος που επωμίστηκε, φανερώνουν μια κοινωνία δυναμική και προοδευτική, με μεγάλα αποθέματα αλληλεγγύης και ενσυναίσθησης. Μια κοινωνία που υφίσταται, δίχως άλλο, τα τελευταία χρόνια μια πρωτοφανή κατάσταση πίεσης. Οι συνεχείς μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές, σε συνδυασμό με την πανδημία, δοκιμάζουν τις ήδη βεβαρημένες αντοχές του νησιού και των κατοίκων του, προκαλούν ανασφάλεια και κοινωνική ένταση. Στην απέναντι όχθη, η απροκάλυπτη εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού, καθώς και η κλιμακούμενη προκλητικότητα της τουρκικής ηγεσίας, που κορυφώνεται τις μέρες αυτές με την έμπρακτη αμφισβήτηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, κάνει ακόμη πιο δύσκολο τον διάλογο. Οι μέρες είναι κρίσιμες και πρώτοι οι κάτοικοι των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, οι φύλακες της πατρίδας μας, όλοι εσείς που καθημερινά βιώνετε την επιθετικότητα της άλλης πλευράς, χρειάζεστε την αμέριστη στήριξή μας.

Γνωρίζουμε όλοι καλά τα προβλήματα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο τόπος. Επείγει σήμερα η αποσυμφόρηση της Λέσβου και η προώθηση αιτούντων άσυλο, από τις δομές φιλοξενίας του νησιού σε δομές φιλοξενίας της ενδοχώρας. Είναι επίσης αναγκαία η έμπρακτη συνδρομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διαφύλαξη των θαλάσσιων συνόρων μας, που είναι και ευρωπαϊκά σύνορα. Είναι κατανοητή η ανησυχία και η κόπωση της τοπικής κοινωνίας. Έχετε περάσει και προσφέρει πολλά. Αλλά θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι δεν είστε μόνοι. Σας υπόσχομαι, ως επίτιμη δημότης Δυτικής Λέσβου πλέον, ότι θα προσπαθήσω να φανώ αντάξια της γενναιοδωρίας σας. Θα είμαι δίπλα σας, ώστε το νησί να διατηρήσει τη φυσιογνωμία του και τον τρόπο ζωής του, να βαδίσει στον δρόμο της καινοτομίας και της προόδου, πάντα συντονισμένο με τον ρυθμό της αιολικής γης, πάντα αναζητώντας “ένα φως καλύτερο”.»

Η ομιλία του Δημάρχου Δυτικής Λέσβου Ταξιάρχη Βέρρου στην τελετή Ανακήρυξης της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου, σε Επίτιμη Δημότη του Δήμου Δυτικής Λέσβου.

Εξοχότατη κυρία Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας,

Σας υποδεχόμαστε και σας καλωσορίζουμε στον, μόλις ενός έτους Δήμο της Δυτικής Λέσβου.

Έναν Δήμο με τεράστιες αναπτυξιακές δυνατότητες και παραγωγικούς πόρους στο περιβάλλον, στον τουρισμό, στον γεωργικοκτηνοτροφικό τομέα, στην αλιεία, στον πολιτισμό, στην γεωθερμία και στην ιδιωτική  επιχειρηματικότητα αφού πάνω από το 60% της οικονομίας μας στηρίζεται στην ιδιωτική πρωτοβουλία.

Τον τόπο όπου ακούμε και οφείλουμε να ακούμε  “τον αόρατο χορό των γερόντων” που μας οδηγεί εδώ και 3000 χρόνια,  σ΄αυτή τη μεριά του Αιγαίου.

Σ'  αυτή την ευλογημένη γωνιά, όπου βρισκόμαστε σήμερα και ορίζεται από το Ιερό του Μέσου – το κοινόν των Λεσβίων,  το Ιερό του Ναπαίου Απόλωνα,

την λιμνοθάλασσα του Αριστοτέλη και τον προελληνικό Λεπέτυμνο, στο όριο της Δύσης με την Ανατολή, είναι ανάγκη να υπερβούμε, πάση θυσία, το αίσθημα μιας απέραντης περιφρόνησης και μιας καθηλωμένης μετριότητας που μας πνίγει από παντού.

Να αγωνιστούμε ώστε να εξουδετερώσουμε  την  φθορά.

Να προχωρήσουμε “από την χώρα των παράλληλων μονολόγων σ “αυτόν τον κόσμο που ολοένα στενεύει” και όπου “ο άνθρωπος έχει καταντήσει εργαλείο και  πραμάτεια”.

Εξοχότατη κυρία Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας,

Αυτό το νησί κράτησε την τιμή της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης  από το 2015 μέχρι και σήμερα. Ακόμα δεχόμαστε τον κύριο όγκο των ανθρώπων που ζητούν ένα καλύτερο αύριο από 80 χώρες του πλανήτη.

Έχουμε, όμως,  εξαντληθεί, και δεν έχουμε πλέον εφεδρείες.

Είναι απολύτως αναγκαίο, δίκαιο και ηθικό αυτές οι εφεδρείες να αναπληρωθούν.

Η άμεση στήριξη της πολιτείας προς την χειμαζόμενη Λέσβο πρέπει να είναι πολύπλευρα γενναιόδωρη.

Είναι αναγκαίο και δίκαιο να αισθανθεί, επιτέλους, ο ακρίτας, της Λέσβου, την θαλπωρή του κράτους.

Να αισθανθεί  ότι δεν αποτελεί πολίτη 3ης κατηγορίας.

Αυτό το νησί  ζει συνεχώς υπό την απειλή ενός επιθετικού γείτονα. 

Οι ακρίτες κάτοικοί του  κρατούν μεν  κλαδί ελιάς από το ένα χέρι - άλλωστε είναι το χαρακτηριστικό του νησιού μας -  αλλά δεν θα διστάσουν  να κρατήσουν και την ασπίδα, εάν χρειαστεί, για να προασπίσουν την πατρίδα και το μέλλον των επόμενων γενιών.

Η ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού μας Συμβουλίου να σας ανακηρύξει επίτιμη δημότη του Δήμου Δυτικής Λέσβου είναι  το μικρό αντίδωρο που μπορούμε να προσφέρουμε στην δική σας πολυσημειολογική παρουσία στην Λέσβο, σ΄αυτούς τους ταραγμένους καιρούς.

Είναι για μας ιδιαίτερη τιμή που την  αποδεχτήκατε

Εξοχότατη κυρία Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας

η παρουσία σας στον κορυφαίο θεσμό της Χώρας μας, αποτυπώνει την εικόνα της ευρωπαϊκής σύγχρονης Ελλάδας.

Μιας Ελλάδας των ισότιμων δυνατοτήτων και ευκαιριών για την Ελληνίδα γυναίκα που τολμά και πετυχαίνει στόχους και αποτελέσματα στα κορυφαία αξιώματα της δημοκρατίας μας.

Που διαθέτει παιδεία, ουσιαστικό αίσθημα πατρίδας, πίστη στο σύνταγμα και στους δημοκρατικούς θεσμούς, αδέκαστη απονομή δικαιοσύνης,  ευαισθησίες, αισθητικές ποιότητες και ανθρωπιά.

Που δίνει ένα παράδειγμα  στην νέα Ελληνίδα πέρα από τα τρέχοντα πρότυπα.

Μας έχετε επισκεφθεί πολλές φορές στο παρελθόν ως απλός πολίτης.

Διατηρείτε στενές φιλίες με ανθρώπους του τόπου μας που τίμησαν και τιμούν το νησί μας και τον δήμο μας  στα δικά τους επιστημονικά πεδία.

Η επιλογή σας να παραστείτε αυτή την στιγμή στο νησί επιβεβαιώνει το ενδιαφέρον σας για την ακριτική νησιωτική Ελλάδα.

Εξοχότατη κυρία Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατιας,

Πιστεύω πως τούτος ο σύγχρονος κόσμος όπου ζούμε, “ο τυραννισμένος από το φόβο και την ανησυχία”, είναι αναγκαίο να αλλάξει την ζωή του όχι   “ονειροπολώντας μιαν «άλλη», αλλά δημιουργώντας τις συνθήκες ώστε “να λαλήσει τούτη η ζωή, όπως μας δόθηκε, η καθημερινή, η ταπεινή, η ανθρώπινη, όπου το καθετί που μπορούσε να γυρέψουμε πρέπει να υπάρχει”.

Σ΄ αυτή την προσπάθεια  ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. 

Ζητούμε και ελπίζουμε στην  αρωγή σας ώστε αυτός ο τόπος να μπορέσει να κάνει το άλμα προς το μέλλον που δικαιούται.

Εξοχότατη κυρία Πρόεδρε,  Εξοχότατη  συνδημότισσα του Δήμου μας,

εκ μέρους των δημοτών μας, επιτρέψτε μου να σας παραδώσω την απόφαση του Δημοτικού μας Συμβουλίου και ένα ενδεικτικό συμβολικό  δώρο εις  ανάμνηση της σημερινής ημέρας.