Επίθεση με μπογιές στο δημοτικό θέατρο Μυτιλήνης- Έσκισαν μέχρι και την Ελληνική σημαία (Pics)

Επίθεση με μαύρες μπογιές δέχτηκε το δημοτικό θέατρο Μυτιλήνης.

Χτες αργά την νύχτα "άγνωστοι" επιτέθηκαν με μαύρες μπογιές στο δημοτικό θέατρο Μυτιλήνης.

Στόχος όπως φαίνεται ήταν το πανό της περιφέρειας Βορείου Αιγαίου πού παρέμεινε αναρτημένο στην πρόσοψη του θεάτρου από την μεγαλειώδη συγκέντρωση διαμαρτυρίας για το μεταναστευτικό. Οι "άγνωστοι" έφτασαν στο σημείο μάλιστα να σκίσουν και την Ελληνική σημαία... Η αστυνομία ερευνά την επίθεση μέσω καμερών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι προχτές κατά την πορεία αντιεξουσιαστών κατέβηκε το πανό της παράταξης κοινότητας Μυτιλήνης Ελεύθεροι Πολίτες το οποίο είχε αναρτηθεί κι αυτό για την συγκέντρωση διαμαρτυρίας.

Ο αντιδήμαρχος πολιτισμού κος Παναγιώτης Τσακυρη έκανε το ακόλουθο σχόλιο σε κοινωνικό δίκτυο:

Διακόσια χρόνια μετά την απελευθέρωση, μετά από τόσο αίμα που χύθηκε  για να μαλακώσει το χώμα που πατάμε, το ευχαριστώ κάποιων είναι να σκίσουν τη σημαία και να αμαυρώσουν το πιο υγιές κομμάτι του τόπου  , το Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης.Τι σας έφταιξε μωρέ;
       Σημεία των καιρών , σημάδια μιας Ελλάδας που παρακμάζει. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΣΑΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΛΕΣΒΟΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ και ΤΙΜΑ . ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΛΑΒΑΜΕ  ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΝ ΓΙΑ ΝΑ  ΤΟ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ  ΚΑΛΥΤΕΡΟ όσο και να χτυπιέστε. Διότι ο λαός λέει πως ο,τι κάνεις στο γονιό σου θα το βρεις απ τα παιδιά σου..ΚΑΙ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΓΙ  ΑΥΤΟΥΣ..
 Η σημερινή κίνηση έχει ηθικούς αυτουργούς. Αυτούς που χλεύαζαν τον Αντιδήμαρχο Πολιτισμού,  όταν έβαλε την πρώτη μέρα  των καθηκόντων του μία καινούρια μεγάλη ελληνική σημαία  στο σύμβολο του πολιτισμού της Μυτιλήνης.... Η σιωπή τους τώρα, δηλώνει την ενοχή τους.
Επειδή ό, τι πράττω και θα πράττω θα το κάνω  στο όνομα αυτού του συμβόλου μέχρι να παραδώσω την ψυχή μου,  θα τοποθετηθεί μία ακόμη μεγαλύτερη για να πάρετε μια γεύση για το  τί άλλο σας περιμένει ΜΈΧΡΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΣΑΣ.

ΜΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ

Παναγιώτης  Δημητρίου Τσακύρης.