Μόρια: Οι ΜΚΟ, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι “τυχαίες” εξεγέρσεις

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, Οικονομολόγος – Ψυχολόγος, Συγγραφέας

Η Μόρια έχει αποκτήσει μια πολύ ιδιαίτερη, συμβολική διάσταση, μέσα στο πλέγμα των παραγόντων που συνιστούν την μεταναστευτική πραγματικότητα στη χώρα. Έχει καταστεί ο διπλός τόπος του μαρτυρίου.

Από τη μια, όσων δικαιούνται τον χαρακτηρισμό του πρόσφυγα και ταλαιπωρούνται επί μακρόν σε δύσκολες συνθήκες, χαμένοι μέσα στις χιλιάδες των λαθρομεταναστών. Από την άλλη, ενός λαού που βλέπει τον τόπο του να υποβαθμίζεται και την καθημερινότητα του να κινείται ανάμεσα στην ανασφάλεια και τον υγειονομικό κίνδυνο.

Οι παράνομοι μετανάστες που καταφθάνουν στη χώρα μας σχεδόν… από κάθε γωνιά του πλανήτη, περνούν από την εκμετάλλευση των λαθρεμπόρων ψυχών στην εκμετάλλευση των επαγγελματιών “φιλανθρώπων”. Δεν αποτελεί μυστικό ότι γύρω από το μεταναστευτικό ζήτημα έχουν στηθεί, από σχετικές οργανώσεις, προσοδοφόρες μπίζνες με άλλοθι την στήριξη και την βοήθεια.

Ούτε είναι κρυφό, πως μέρος των τοπικών κοινωνιών βρίσκει στο μεταναστευτικό βαλάντιο αντίβαρο για την πεσμένη τουριστική κίνηση. Όλοι οι υπόλοιποι, όμως, αναγκάζονται να συμπορευτούν με την αύξηση της εγκληματικότητας, την πολιτισμική σύγκρουση, τον φόβο και την αγανάκτηση.

Όλως τυχαίως, κάθε τόσο, δημιουργούνται εξεγερτικές διαθέσεις μεταξύ των κατοικούντων στο κέντρο φιλοξενίας. Θα το θεωρούσε, κανείς, αναμενόμενο και φυσιολογικό αν αφορούσε μεμονωμένα, ανοργάνωτα περιστατικά. Δείχνουν όμως να διαθέτουν καλή οργάνωση, στόχευση και μεθοδικότητα που δεν συνάδει με την πληθυσμιακή Βαβέλ.

Όλως τυχαίως, ούτε οι χρονικές στιγμές που επιλέγονται για αυτές τις αντιδράσεις είναι άσχετες με ευρύτερα γεγονότα. Μόνο αφελής θα πίστευε ότι η πρόσφατη συντονισμένη εξέγερση δεν υποκινήθηκε από τους “άδολους προστάτες” τους και απλώς συνέπεσε με την κυβερνητική πρωτοβουλία για τον έλεγχο και την ανάδειξη των κρυμμένων αμαρτιών των ΜΚΟ.

Όλως τυχαίως, ο ΣΥΡΙΖΑ, που με την πολιτική του στο θέμα ενίσχυσε τις μεταναστευτικές ροές εκπέμποντας επισήμως την εικόνα μιας χώρας μεταναστευτικά ανεκτικής και εθνικά χαλαρής σε επίπεδο προστασίας, στάθηκε απέναντι στο ξεκαθάρισμα του τοπίου για τις ΜΚΟ. Όσο τυχαίο είναι και ότι αρκετοί εμπλεκόμενοι με τις συγκεκριμένες οργανώσεις ανήκουν στον ίδιο ιδεολογικό χώρο και αντιμετωπίστηκαν πάντα με… κατανόηση από την… πρώτη φορά Αριστερά.

Επειδή λοιπόν πολλές συμπτώσεις μαζεύτηκαν, αποδεικνύοντας ότι είναι σημαντικά τα, οικονομικά και πολιτικά, συμφέροντα που κρύβονται πίσω από την… καλοσύνη ορισμένων, ας σταματήσουμε να κουνάμε δεικτικά το δάχτυλο στους κατοίκους των νησιών του Αιγαίου. Γιατί ακόμη κσι οι επιμέρους υπερβολικές αντιδράσεις τους δεν αρκούν για να αποτελέσουν άλλοθι για το διαπλεκόμενο “παιχνίδι” που τόσα χρόνια στήνεται στις πλάτες τους.

Πηγή http://lastpoint.gr/