Η «μαυρίλα» της Μυτιλήνης.. και ο φωταγωγημένος Καρά Τεπες

Γράφει ο Σπύρος Φραντζής

Κάνοντας μία βόλτα στην πρωτεύουσα της Λέσβου τη Μυτιλήνη, και συγκεκριμένα με το που θα βραδιάσει, διαπιστώνεις την πραγματική εγκατάλειψη της.

Περνώντας από το κεντρικότερο σημείο του λιμανιού, την πλατεία Σαπφούς διαπιστώνεις ότι είναι βυθισμένη μέσα στο σκοτάδι. Συνεχίζοντας την πορεία, για να ανέβεις προς Γενική Γραμματεία Νησιωτικής Πολιτικής, όλη η περιοχή του κιόσκι, και αυτή βυθισμένη στο σκοτάδι.

Συνεχίζοντας, περνάς το πανέμορφο και μεγαλύτερο κάστρο στα Βαλκάνια, το κάστρο της Μυτιλήνης, διαπιστώνεις πως και αυτό είναι βυθισμένο στο σκοτάδι, μα ευτυχώς, υπάρχει ένας, καί μόνο προβολέας που δείχνει ότι υπάρχει το συγκεκριμένο κάστρο.

Λίγο πιο κάτω περνώντας τις ταβέρνες της επάνω σκάλας, μετά το άγαλμα της Μικρασιάτισσας μάνας, όπως ο δρόμος πάει για την περιοχή στο καλαμάρι δεξιά, όλα βυθισμένα στο σκοτάδι όπως το ίδιο και ο αρχαιολογικός χώρος της χαβούζας, βυθισμένος και αυτός στο σκοτάδι.

Ξέχασα να αναφέρω ότι περνώντας από την περιοχή του κιόσκι Μυτιλήνης, στην είσοδο για τη λέσχη των Αξιωματικών υπάρχει ένα μνημείο, το οποίο οι «σωτήρες» το επισκέπτονται κάθε 8 Νοεμβρίου, τότε που γιορτάζουμε την απελευθέρωση του νησιού.

Και αυτό το μνημείο βυθισμένο στο σκοτάδι, και γύρω-γύρω του παρκαρισμένα δεκάδες αυτοκίνητα, που είμαι σίγουρος ότι σε λίγο καιρό μετά από όλα αυτά που συμβαίνουν στα τρισάθλια πάρκινγκ που διαθέτει η Μυτιλήνη, ίσως και αυτό το μνημείο στο περιβάλλοντα χώρο του να αρχίσουν να το χρησιμοποιούν για πάρκινγκ.

Και αφού τελειώσει η περιοχή της επάνω Σκάλας ξεκινάει ο Καρα Τεπες.

Εκεί κάποτε υπήρχε ένα πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής, για τα παιδιά μας, αλλά και για όλους εμάς που θα μπορούσαμε να το επισκεφτούμε, για να μάθουμε πραγματικά τι σημαίνει κυκλοφοριακή αγωγή. Δυστυχώς όμως, εδώ και 5 χρόνια, διαπιστώνεις ένα ολόκληρο χωριό των μεταναστών, με χιλιάδες κολώνες  φωτισμού, το οποίο είναι φωταγωγημένο....

Τελικά άλλαξε κάτι στο δήμο Μυτιλήνης;