Μεγάλος Αιολικός, αλλά που είναι ο κόσμος οέο?

  

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που πριν το σημερινό παιχνίδι για το  κύπελλο Ελλάδος με τον Απόλλων Σμύρνης, όχι απλά δεν έδιναν καμία τύχη στον Αιολικό για να διεκδικήσει την πρόκριση, αλλά στοιχημάτιζαν και τον αριθμό των τερμάτων που θα δεχτεί και ο οποίος ήταν μεγαλύτερος του 3 σε κάθε περίπτωση. 

Αυτό βέβαια ήταν απολύτως λογικό καθώς στον αγωνιστικό χώρο του Ταρλά αναμετρώνταν μια ομάδα της Γ Εθνικής με πολλά προβλήματα απουσιών και κόπωσης κόντρα σε μια ομάδα της Super League 2 με παίκτες  Super League , με προπονητή Super League η οποία έχει μπάτζετ περισσότερα από 2 εκατ. Ευρώ και είναι το μεγάλο φαβορί για την άνοδο, συν την φανέλα βαριά και σαν ιστορία. 

Και όμως το ποδοσφαιρικό θαύμα που έχει ξεκινήσει φέτος η ομάδα της Μυτιλήνης δεν έχει τελειωμό. 

Το γκολ του Μπουρού στο 41^ο με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι που είχε κερδίσει ο ίδιος, χάρισε στον Αιολικό μια ιστορική πρόκριση η οποία πανηγυρίστηκε έξαλλα από όλους στην ομάδα.  Μια ομάδα που έβγαλε πάθος, ψυχή και τσαμπουκά, είδε κατάματα τους Σουπερλιγκάτους αντιπάλους και έκανε την ποδοσφαιρική ομήγυρη να συζητά απόψε για τον Γεωργαρά, τον Παππά και τα παιδιά τους. 

Επόμενος αντίπαλος στην 5^η φάση της διοργάνωσης, η Λαμία, ομάδα της Super League, σε διπλά παιχνίδια, με το πρώτο να διεξάγεται την επόμενη Πέμπτη στον  Ταρλά. 

Η σημερινή ωστόσο μεγαλειώδη πρόκριση επισκιάστηκε από ένα στενάχωρο γεγονός που δεν εξηγείται. Ο λόγος για την πολύ  μικρή προσέλευση του κόσμου ο οποίος για ένα ακόμη εντός έδρας ματς έλαμψε με την απουσία του. 

Οι 350-400 φίλαθλοι για ένα τέτοιο ματς και για την προσπάθεια που κάνουν στον Αιολικό φέτος δεν είναι παρά μια ντροπιαστική εικόνα στις εξέδρες. 

Δεν ξέρουμε αν ο κόσμος απέχει από το γήπεδο γιατί απλά έχει κουραστεί τόσα χρόνια, είναι δύσπιστος και έχει απαιτήσεις πλέον. Αυτό που ξέρουμε  όμως είναι πως και η διοίκηση αλλά πολύ περισσότερα τα παιδιά που παίζουν και φοράνε την φανέλα της ομάδας, δεν αξίζουν τέτοια απαξίωση από τους φιλάθλους του νησιού.  

Ο Αιολικός αποτελεί αυτή την στιγμή τον μοναδικό εκπρόσωπο μας σε όλα τα αθλήματα, είναι η μόνη ομάδα που με τα στραβά της και τα ανάποδα της όλα αυτά τα χρόνια κρατά ψηλά την σημαία του νησιού σε ομαδικό άθλημα και αποτελεί πρεσβευτή. 

Με τα όποια προβλήματα, με τις όποιες αδυναμίες, με τις όποιες πίκρες έχει δώσει, αλλά και  τις αμέτρητες χαρές που έχει χαρίσει όπως η σημερινή που δυστυχώς δεν είχε και την ανάλογη πανηγυρική εικόνα στις εξέδρες. 

Την Πέμπτη μαζί με τον Αιολικό που επιστρέφει ξανά στην ελιτ του Ελληνικού ποδοσφαίρου, ας επιστρέψει και ο κόσμος του..