Με άρωμα Λέσβου: «Επιτάφιος περιφορά εκεί που το Πάσχα βρίσκει το χαμένο του νόημα»

**Γράφει για το LesvosPost και την στήλη «Με άρωμα Λέσβου» η Μένια Μουτζούρη

"Επιτάφιος περιφορά εκεί που το Πάσχα βρίσκει το χαμένο του νόημα"

Την κατανυκτική σιωπή της Μ Πέμπτης διαδέχεται το ξημέρωμα της Μ Παρασκευής όπου οι πένθιμες καμπάνες του επιταφίου και η μυρωδιά του καμένου κεριού μπερδεύονται ατμοσφαιρικά με τα δυνατά φώτα και τις βαθιές ερμηνείες του θρηνητικού μοιρολογιού της Παναγίας.

Το σούρουπο της Μ. Παρασκευής τα υδάτινα μονοπάτια γύρω από το ποταμό Σεδουντα πλημμυρίζουν από κόσμο, τα στενά καλντερίμια στους ταρσανάδες βουίζουν με ψαλμούς και τα ψιλόλιγνα αρχοντικά φωτίζονται από τα ταπεινά κεριά των πιστών. Η ανάβαση της Μ Εβδομάδας αποτελεί μια μυσταγωγική εμπειρία σε ένα νησί που το Πάσχα βρίσκει το χαμένο του νόημα.

Η Μ Παρασκευή στα χωριά της Λέσβου έχει χαρακτήρα ενωτικό. Λεμονανθοί, κρίνοι, αμάραντος και αβαγιανός θυσιάζουν αφειδώς τη γνήσια ομορφιά τους για τον στολισμό του επιτάφιου όπου ομόθυμα οι ενορίτες ολονυκτίως φιλοτεχνούν αποδίδοντας τον δικό τους φόρο τιμής. Στο Πλωμάρι την περιφορά των επιταφίων χαρακτηρίζει η συνάντηση των τριών ενοριών στο κεντρικότερο σημείο για να θρηνήσουν σιωπηλά σε κλίμα απόλυτης αργίας την κορύφωση του Θείου Δράματος. Αρώματα από λιβάνια, ανεκτίμητης αξίας αγιογραφίες, ψαλμωδίες συνθέτουν τη μυσταγωγική ατμόσφαιρα βαθιάς συγκίνησης και κραταιάς ευλάβειας.

Το Πάσχα στη Λέσβο ταπεινό μα και μεγαλοπρεπές, αυθεντικό και ειλικρινές αποτάσσεται τον κομφορμισμό αποδίδοντας το σεβασμό που η αισθητική του νησιού ορίζει.