«O άνθρωπος με το γαρύφαλλο» από το Μπουρίνι στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης

Η θρυλική,  ταινία του Νίκου Τζίμα «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο» (1980) για τη δίκη και την εκτέλεση του ήρωα του λαϊκού κινήματος, κομμουνιστή, Νίκου Μπελογιάννη.

Το σενάριο είναι του σκηνοθέτη, η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη (τραγουδά η Μαργαρίτα Ζορμπαλά) και η φωτογραφία του Νίκου Καβουκίδη. Τον Νίκο Μπελογιάννη υποδύεται ο Φοίβος Γκικόπουλος, ενώ παίζει ακόμα οι ηθοποιοί: Αλέκος Αλεξανδράκης, Πέτρος Φυσσούν, Αγγελος Αντωνόπουλος, Βαγγέλης Καζάν, Κώστας Καζάκος, Μάνος Κατράκης, Αιμιλία Υψηλάντη, Σπύρος Καλογήρου, Ανέστης Βλάχος, Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Κώστας Αρζόγλου, Γιάννης Κατράνης, Στέφανος Στρατηγός, Αντώνης Αντωνίου, Βάσος Ανδρονίδης, Μίρκα Καλατζοπούλου, Βασίλης Κολοβός, Κώστας Μέσαρης, Αθηνόδωρος Προύσαλης, Φοίβος Ταξιάρχης κ.ά.

Τρίτη 2.3.2019 , ώρα 20.30΄΄
Ρουσέλλειο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης

-----------------------------------------------------------------------------

«Έχω συγκλονιστεί από το ηθικό μεγαλείο του Μπελογιάννη.
Το θεωρώ ανώτερο και από των πρώτων χριστιανών,
γιατί ο Μπελογιάννης δεν πιστεύει ότι υπάρχει μέλλουσα ζωή»

Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Σπυρίδων Βλάχος

είσοδος ελεύθερη για τα μέλη
(και για όποιον επιθυμεί να δεί την ταινία)
==
η αίθουσα θερμαίνεται

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

-μια σύντομη προσέγγιση-
(το δικό μας ΄μήνυμα΄ για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου) 27 Μαρτίου
-----------------------------------------------------------------------

Ας υποθέσουμε,λοιπόν,
οτι Θέατρο είναι τρόπος έκφρασης κ επικοινωνίας.
Ένας Δίαυλος, μια πρόταση απο ομάδα καλλιτεχνών,
τεχνικών κ λογοτεχνών που συνεργάζονται, για κοινό σκοπό.

Ας υποθέσουμε οτι η παράσταση -όπου κ όπως κ αν παρουσιάζεται-
έχει λαμπρό αποτέλεσμα
(και καλλιτεχνικά και τεχνικά και λογοτεχνικά
και πολιτικά και ψυχαγωγικά
και όπως θα τόθελαν οι συντελεστές, απο την..πλευρά τους).

Και ας υποθέσουμε τώρα πως ό,τι είχανε ΄να πούνε΄ έγινε
και περιμένουνε το..αποτέλεσμα.
Ποιό θα πρέπει να είναι το αποτέλεσμα;
Τα μπράβο; τα εισιτήρια; το χειροκρότημα; η ικανοποίηση της φιλοδοξίας;
Πώς θα αξιολογηθεί η επιτυχία;

Ο καθένας φυσικά έχει την άποψη του.
Το Θέατρο είναι τέχνη και τρόπος έκφρασης της το ταλέντο,
η ψυχή,η μόρφωση και η τεχνική.

Όμως για ποιό σκοπό; Ποιά η ουσιαστική..΄ανταποδοτικότητα΄ ;

Ας δώσουμε μιαν απάντηση στο απλό -και εύλογο-ερώτημα:
σε ποιόν απευθύνεται ! το Θέατρο.
Στον ΄έναν΄ ; στους πολλούς;
Ας υποθέσουμε στον ΄κάθε έναν΄ !

Άρα ο συγγραφέας,ο ηθοποιός,ο σκηνοθέτης,ο μουσικός,
ο ενδυματολόγος, ο φωτιστής, θα πρέπει να ΄πείσει΄ τους πολλούς.
Δηλαδή μια μικρή (ή μεγάλη) κοινωνία.
Και για να γίνει αυτό θα πρέπει νάχει κάποια επιρροή
και επομένως κάποιο αποτέλεσμα,σ αυτη τη μικρή (ή μεγάλη) κοινωνία.

Και το αποτέλεσμα αυτό,για ναναι έγκυρο,θα πρέπει να..πιστοποιηθεί !
Μα πώς;
Εγγράφως; όχι βέβαια..
Με μια ανταμοιβή; οικονομική; ηθική; ιδεολογική;

Πότε κ πώς θα διαπιστώσουμε οτι κάτι άλλαξε,
οτι κάτι (επ)έδρασε στη μικρή (ή μεγάλη) ομάδα
που ΄συμμετείχε΄στην παράσταση;

Ας υποθέσουμε,λοιπόν,
απο την συμπεριφορά,την σκέψη,την έκφραση, την καθημερινότητα,
του ΄κάθε ένα΄ -με διπλό πιά ρόλο-
δημιουργού και αποδέκτη της παράστασης,
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ !