Αδιαφορία δίχως τέλος | Καταστράφηκε η χαρακτηρισμένη ως μνημείο λιθόκτιστη προσφυγική οικία στη Σκάλα Λουτρών

Η οικία αυτή είναι μία από τις 25 πανομοιότυπες προσφυγικές οικίες του Προσφυγικού Συνοικισμού της Σκάλας Λουτρών

Στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του Συλλόγου μας, με αίτησή μας προς το Υπουργείο Πολιτισμού, επιδιώξαμε και επιτύχαμε στο παρελθόν τον χαρακτηρισμό ως μνημείου (ΦΕΚ 138/24-11-2006) της λιθόκτιστης προσφυγικής οικίας στη Σκάλα Λουτρών ιδιοκτησίας Αναστασίας Φραγκουλάκη, η οποία φιλοξενείτο επί 25 περίπου έτη στο Ίδρυμα Θεομήτωρ Αγιάσου, και όπως κατά το παρελθόν μας πληροφόρησαν δεν είχε δικαιοπρακτική ικανότητα καθώς ήταν υπερήλικη και με προβλήματα υγείας.

Η οικία αυτή είναι μία από τις 25 πανομοιότυπες προσφυγικές οικίες του Προσφυγικού Συνοικισμού της Σκάλας Λουτρών και το ενδιαφέρον μας για να διασωθεί είναι μεγάλο πριν αυτή καταρρεύσει ολότελα, διότι, αποτελεί ιδιαίτερα σημαντικό από ιστορικής απόψεως μνημείο που συνδέεται με τα γεγονότα που επακολούθησαν τη Μικρασιατική καταστροφή και με την προσπάθεια να ενταχθεί στις τοπικές κοινωνίες το μεγάλο κύμα προσφύγων του

1922.

   

Η οικία είναι η μοναδική από τον αρχικό πυρήνα των κατοικιών που διασώζεται χωρίς παρεμβάσεις, προσθήκες η μετατροπές έως σήμερα και αποτελεί σημείο αναφοράς και ιστορικής μνήμης των κατοίκων του χωριού μας και του νησιού μας γενικότερα.

   

Πρόθεσή μας ήταν αυτή η οικία η οποία βρίσκεται απέναντι από το «Μουσείο Προσφυγικής Μνήμης 1922» να περιέλθει με κάποιο τρόπο για χρήση στον Σύλλογό μας ούτως ώστε να επισκευαστεί και να εκτεθούν μέσα σ αυτήν όλα τα αντικείμενα που χρησίμευαν για την επιβίωσή τους οι πρόσφυγες από την Μικρά Ασία και να αποτελέσει έτσι ένα ενιαίο σύνολο με το Μουσείο.

   

Για τον λόγο αυτό ο Σύλλογός μας έστειλε επιστολή στον Δήμαρχο Μυτιλήνης από τις 27 Μαΐου του 2015 με όλα ανεξαιρέτως τα δικαιολογητικά που μας ζητήθηκαν με σκοπό να προχωρήσει στην αγορά η σε περίπτωση διαφορετική στην απαλλοτρίωση της προς επίτευξη των προαναφερθέντων.

   

Δυστυχώς μέχρι σήμερα (τέλος Νοεμβρίου) και παρά τις επανειλημμένες επισκέψεις μας τόσο προς τον Δήμαρχο όσο και στους εκάστοτε αρμόδιους αντιδημάρχους η πρόταση μας δεν έχει έρθει προς συζήτηση ούτε καν στο Δημοτικό Συμβούλιο για να παρθεί η σχετική απόφαση με αποτέλεσμα πριν λίγους μήνες να καταρρεύσει όλη η σκεπή της οικίας και να υπάρχει ο κίνδυνος τώρα και της κατάρρευσης της τειχοποιίας της.

   

Εκφράζουμε την έντονη δυσαρέσκεια μας και την λύπη μας για την απραξία του Δήμου μας σε ένα τόσο σημαντικό από ιστορικής απόψεως θέμα, και ευελπιστούμε πως έστω και καθυστερημένα θα προχωρήσει τάχιστα στις ενέργειες που απαιτούνται για την υλοποίηση των σχετικών διαδικασιών. Δεν πρέπει μάλιστα να  αγνοείται ότι, ο πληθυσμός της Μυτιλήνης σε απογραφή του 1927 αποτελείτο κατά 45% από Μικρασιάτες Πρόσφυγες.

Εκ του Δ.Σ. του Συλλόγου μας