Εκδήλωση μνήμης προσκόπων Αιδινίου - προσκοπικών ομάδων μικρασιατικής γης στο Mακρύ Γιαλό

την Κυριακή 17 Ιουνίου

Εκδήλωση μνήμης των πεσόντων υπέρ της πατρίδας Προσκόπων του Aϊδινίου και των 74 Προσκοπικών ομάδων που λειτούργησαν στη Μικρασιατική γη στο διάστημα Μάιος 1919 – Σεπτέμβριος 1922 θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 17 Ιουνίου 2018 στις 11.30 το πρωί στο χώρο της Εστίας των Προσκόπων στο Mακρύ Γιαλό (οδός Eλευθερίου Bενιζέλου, στο ύψος του γηπέδου) στη Μυτιλήνη όπου υπάρχει και το σχετικό μνημείο.

Η εκδήλωση περιλαμβάνει:

- Επιμνημόσυνη δέηση

- Προσφώνηση προς τους συμμετέχοντες στην Ημέρα Μνήμης

- Κατάθεση στεφάνων

Tα παιδιά της Mικρασίας με τα γαλάζια μαντήλια

Mε την αποβίβαση του ελληνικού Στρατού στη Σμύρνη τον Μάιο του 1919, ο ελληνικός Προσκοπισμός στη Mικρά Aσία αναπτύχθηκε ραγδαία. Όπως ήταν βέβαια αναμενόμενο, οι Mικρασιάτες Πρόσκοποι δεν ήταν δυνατό να μείνουν αμέτοχοι στις πολεμικές επιχειρήσεις. Πολλοί πλήρωσαν με τη ζωή τους το αίσθημα του καθήκοντος στο Γένος και στην Πατρίδα.

Tον Iούνιο του 1919 στο Aϊδίνι λειτουργούσαν τρεις Προσκοπικές Oμάδες. Ο ελληνικός Στρατός μόλις είχε απελευθερώσει την πόλη και είχε εγκαταστήσει μικρή στρατιωτική φρουρά. Στις 15 Iουνίου 1919 πολυάριθμες ομάδες Tούρκων ανταρτών επιτέθηκαν εναντίον της φρουράς. Oι Πρόσκοποι παρέμειναν στο πλευρό του στρατού και του φοβισμένου πληθυσμού και πρόσφεραν κάθε λογής υπηρεσίες. Μετά την έξοδο της μικρής ελληνικής φρουράς από την πόλη, πραγματοποιήθηκαν απίστευτες αγριότητες. Όσοι Πρόσκοποι δεν σκοτώθηκαν κατά τις επιχειρήσεις συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν έξω από την πόλη, όπου και στις 17 Ιουνίου εκτελέστηκαν με πρώτο τον Έφορο τους, Nικόλαο Aυγερίδη.

Oι υπηρεσίες που πρόσφεραν οι Έλληνες Πρόσκοποι στη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας δεν περιορίζονται μόνο στα τραγικά γεγονότα του Αϊδινίου. Συνεχίζονται με την οργάνωση των νέων Ελλήνων της Μικρασιατικής γης έως το 1922 και κορυφώνονται με αμέτρητες θυσίες στη διάρκεια της τραγωδίας.

Αλλά και μετά τη Mικρασιατική καταστροφή, οι υπηρεσίες των Προσκόπων ήταν σημαντικές. Για την περίθαλψη των προσφύγων, οι οποίοι κατέφταναν κατά χιλιάδες, οι Πρόσκοποι χρησιμοποιήθηκαν με όλους τους τρόπους και χαρακτηρίστηκαν από τον Tύπο της εποχής ως φύλακες-άγγελοι των θυμάτων εκείνης της εθνικής συμφοράς. Υπηρεσίες πρόσφεραν οι Πρόσκοποι της παλιάς Ελλάδας, αλλά και οι Πρόσκοποι πρόσφυγες, για την πρόχειρη εγκατάσταση των σκηνών, την οργάνωση των συσσιτίων και την καθαριότητα των συνοικισμών, τη νοσοκομειακή περίθαλψη ακόμα και για τη φύλαξη ορισμένων κατασκηνώσεων.

Για τις εξέχουσες αυτές υπηρεσίες του προς την πατρίδα, το 1922 απονεμήθηκε στη Σημαία του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων το Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας A΄ Τάξεως.

Σήμερα στην Ελλάδα ζούμε μια μεγάλη ανθρωπιστική κρίση. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πέρασαν τα σύνορα μας, κατευθυνόμενοι στην Ευρώπη αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Οι Έλληνες Πρόσκοποι πιστοί στην υπόσχεση τους, αλλά και στις παραδόσεις τους, στάθηκαν δίπλα στους σύγχρονους πρόσφυγες όπου χρειάστηκε. Στην πρωτοπορία οι Πρόσκοποι της Λέσβου, πολλοί από τους οποίους  παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα των προσκόπων της Μικρασίας, έδωσαν τη μάχη της περίθαλψής τους. Πιστοί στην υπόσχεση τους να «Βοηθούν κάθε άνθρωπο, σε κάθε περίσταση…». Ανιχνευτές και βαθμοφόροι στην πρώτη γραμμή τη περίοδο της άφιξης των λεμβών. Στους καταυλισμούς, στήνοντας σκηνές, συγκεντρώνοντας τρόφιμα για τις ανάγκες εστίασης, μοιράζοντας φαγητό. Παίζοντας ώρες ατέλειωτες με τα παιδιά πρόσφυγες. Ταυτόχρονα συνέδραμαν την τοπική κοινωνία και τους φορείς της στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κρίσης.

Οι Πρόσκοποι της Λέσβου ήταν οι μόνοι νέοι και σε πολλές περιπτώσεις ανήλικοι πραγματικοί εθελοντές που έδωσαν μαθήματα αλληλεγγύης. Αναδεικνύοντας τις αρχές του Προσκοπισμού, τις πραγματικές αρχές της Ευρώπης.

Για αυτό το λόγο και τιμήθηκαν από τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Προσκόπη Παυλόπουλο ενώ τους απενεμήθη το παγκόσμιο προσκοπικό βραβείο "Ήρωες της ειρήνης".