Η ποίηση στα χρόνια της φτώχειας…και η Λέσβος

Σ'αυτούς τους δύσκολους , χαλεπούς καιρούς ένα μεγάλο "θαύμα" θα ήταν να "άνθιζε" η ποίηση και η λογοτεχνία.

Γράφει η Γιώτα Βουλδή (αρθρογράφος- εξωτερική συνεργάτης του LesvosPost.com)

Σ'αυτούς τους δύσκολους , χαλεπούς καιρούς ένα μεγάλο "θαύμα" θα ήταν να "άνθιζε" η ποίηση και η λογοτεχνία. Δεν είναι μονάχα η ένδεια η υλική που επιβαρύνει τα οικονομικά των ανθρώπων με αποτέλεσμα την άμεση ανάγκη τους να ξοδεύουν μονάχα για τα βασικά και άκρως απαραίτητα είναι και μία φτώχεια πνευματική που σκίάζει τις ανθρώπινες ψυχές και κάνει το πνεύμα να "έρπεται" , και που η διάθεση για τα ανώτερα , για τα υψηλά ;

Γιώτα Βουλδή

"Είναι υψηλή της ποιήσεως η σκάλα" είχε πει ο Μεγάλος Αλεξανδρινός Κωνσταντίνος Καβάφης . Αυτή όμως η "σκάλα" ενδιαφέρει όλο και λιγότερους να την ανεβούν. Μήπως και η ίδια η πολιτεία "διεγείρει" τον ανθρώπινο νου να σκεφτεί "λεπτά" και ποιητικά ;

Οι εκδηλώσεις που αφορούν την ποίηση και την λογοτεχνία γενικά , είναι όλο και λιγότερες. Στο νησί της Λέσβου κατά καιρούς γίνονται κάποιες προσπάθειες που συνήθως προσφέρουν σε αφθονία "άρτον και θεάματα" , όμως αποχωρώντας από την φιέστα δεν αισθάνεσαι κατά τι πλουσιότερος πνευματικά. Αδιαφορώντας ουσιαστικά για το εάν ο πολιτισμός είναι άμεσα συνδεδεμένος με τον ίδιο τον ελληνισμό και την ελληνική κουλτούρα.

Στο νησί της Σαπφούς , του Ελύτη , του Βενέζη και του Μυριβήλη και άλλων σπουδαίων το πνεύμα υποτιμάται κι αυτό γιατί οι ίδιοι οι τοπικοί άρχοντες δεν φροντίζουν να ενδυναμώσουν και να ενισχύσουν τα ποιητικά και τα λογοτεχνικά στοιχεία. Κρίνεται απαραίτητο τώρα όσο ποτέ η νέα γενιά ποιητών και λογοτεχνών του τόπου να γνωριστούν από κοντά με τον κόσμο της Λέσβου και να τον "μυήσουν" στην μεγάλη τους αγάπη : την λογοτεχνία.

Η ευθύνη δεν είναι μονάχα των τοπικών φορέων και των ίδιων των "εραστών" του Λόγου αλλά περισσότερο δική σου , ευθύς αναλογίσου πότε αγόρασες τελευταία κάποιο βιβλίο ποίησης ή υψηλής λογοτεχνίας και συνέχισε να σκέφτεσαι εάν αξίζει να συνεχίζεις να "σέρνεις" κι άλλο το πνεύμα σου με τα λιγότερα σημαντικά και ανούσια , που δεν σε ψυχαγωγούν αλλά κάνουν την ίδια σου την ζωή φτωχότερη.