Καλή χρονιά... με 5 νεογέννητα κουταβάκια πεταμένα στα Λουτρά-Ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι και σώθηκαν

Για να ξεκινήσει καλά και το 2018, μόλις ενημερωθήκαμε ότι βρέθηκαν πεταμένα στο δρόμο σε μια πλαστική σακούλα στην περιοχή Λουτρά προς Κουντουριδιά ΠΕΝΤΕ νεογέννητα κουταβάκια, κάτω του 1 μηνός.

Το ένα είναι ήδη νεκρό και τα υπόλοιπα 4 παλεύουν για τη ζωή τους.

Το 2018 φάνηκε ότι δεν ξεκινάει καλά. Μόλις η δεύτερη ημέρα του χρόνου και στην ΚΙΒΩΤΟ Μυτιλήνης ενημερωθήκαμε ότι σε ένα στρατόπεδο της Λέσβου εμφανίστηκε μια ετοιμόγεννη σκυλίτσα και γέννησε 4 κουτάβια. Τα προβλήματα γνωστά: κανείς δεν τα ήθελε εκεί, τα μικρά να κινδυνεύουν από τα οχήματα και τα άλλα σκυλιά- και ο γνωστός αγώνας και αγωνία και αναρτήσεις στο FB να βρεθεί μια προσωρινή φιλοξενία. Μέσα σε μια ώρα η κατάσταση χειροτερεύει: ένα από τα πολλά ανθρώπινα σκουπίδια που ζουν ανάμεσά μας στη Λέσβο, πέταξε στη μέση του πουθενά μέσα σε μια πλαστική σακούλα πέντε νεογέννητα κουτάβια. Τα παιδιά που τα βρήκαν κατάφεραν να σώσουν μόνο τα 4 -το πέμπτο είχε ήδη πεθάνει. Και ξανά η αγωνία για το που θα πάνε τα μικρά και τι θα γίνουν, ποιος θα τα φροντίσει για να επιζήσουν... Και ενώ απελπιζόμαστε όλο και περισσότερο, έρχεται ένα μήνυμα από μια νεαρή κοπέλα, τη Δέσποινα, η οποία μας γράφει ότι “.... μενω στην XXX και έχω χώρο να φιλοξενήσω την σκυλιτσα που έχει γεννήσει στο στρατόπεδο”! Και όταν τολμήσαμε να της πούμε και για τα 4 πεταμένα κουτάβια δέχτηκε να τα πάρει κι αυτά!!! Κι έτσι λίγες ώρες αργότερα η αδέσποτη σκυλίτσα βρέθηκε ασφαλής να θηλάζει με ΟΚΤΩ κουτάβια (4 δικά της και 4 ανάδοχα) -χάρη σε μια κοπέλα που νοιάστηκε και έσωσε εννιά ψυχές. Οι φίλοι μου ξέρουν πολύ καλά ότι πριν έρθω στη Λέσβο δεν είχα την παραμικρή σχέση με ζώα, πόσο μάλλον με αδέσποτα.

Αν άρχισα να ασχολούμαι οφείλεται στα ανώνυμα και επώνυμα δίποδα “ζώα” που γνώρισα σε αυτή την Αιολική γη. Σε αυτά τα δίποδα κτήνη, για τα οποία το να έχεις 4 πόδια και ουρά σήμαινε ότι δεν έχεις κανένα δικαίωμα και είσαι λίγο καλύτερος από ένα αντικείμενο. Είναι αυτά τα “ζώα” που με ώθησαν να ασχοληθώ με τα ζώα- και ειλικρινά τους είμαι υπόχρεος, για ΔΥΟ λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι ότι, χάρη στα δίποδα κτήνη, γνώρισα και εκτίμησα τις τετράποδες ψυχές. Όπως ακριβώς κι ο Άγιος Πέτρος, σε ένα σατυρικό κείμενο του Λασκαράτου, η ενασχόλησή μου με τα αδέσποτα με “αλλοίωσε” και “με έκαμε να γνωρίσω και την ψυχήν του σκύλου- την οποίαν εγκαρδίως ήθελε την ευχηθώ εις τους περισσότε­ρους ανθρώπους”. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι, πάλι χάρη σε αυτά τα δίποδα κτήνη, γνώρισα και πραγματικούς ανθρώπους. Ανθρώπους που δεν νοιάζονται μόνο για τους ομοίους τους αλλά για κάθε μορφή ζωής -γιατί κάθε ζωή, κάθε πλάσματος, έχει αξία. Και είναι η βαναυσότητα των ανθρώπινων κτηνών προς τα ζώα που με βοήθησε να γνωρίσω και την ανθρώπινη αγάπη για τα άλογα πλάσματα.

 Την αγάπη και το ενδιαφέρον που έχουν μέσα τους συμπολίτες μας όπως η νεαρή Δέσποινα και η οικογένειά της. Και αισθάνομαι ευγνώμων σε αυτή την οικογένεια, την οποία δε γνωρίζω, που μου ξαναθύμησαν, στην αρχή-αρχή του χρόνου, ότι εκτός από τα “ζώα” σε αυτό τον τόπο ζουν και Άνθρωποι. Χάρη σε τέτοιους Ανθρώπους μπορώ πραγματικά να ελπίζω ότι το 2018 θα είναι μια “Καλή Χρονιά” για ανθρώπους και ζώα στη Λέσβο.