Απάντηση στον Εφημέριο των Καθολικών Μυτιλήνης κ. Λέοντα Κισκίνη από τον εκπαιδευτικό Ν. Μάννη

Ο εκπαιδευτικός κος Νικόλαος Μάννης με την παρακάτω επιστολή που έστειλε στο lesvospost.com απαντάει σε όσα λέει σε επιστολή του ο Εφημέριος των Καθολικών Μυτιλήνης κ. Λέοντας Κισκίνης σχετικά με τις αντιδράσεις για τις εκδηλώσεις του Αγίου Βαλεντίνου στην Μυτιλήνη.

Παρακάτω σας παρουσιάζουμε την επιστολή-απάντηση του κου Μαννη αυτούσια

Αξιότιμε κ. Κισκίνη,

Με αφορμή την,από 11/2/2017, απάντησή σας προς τον π. Αθανάσιο Γιουσμά, σας αποστέλλω την παρούσα απάντηση, διά της οποίας αναιρούνται πλείστα όσα εσφαλμένα περιέχονται σε αυτήν.

Και αρχικά, ξεκινώντας από το ωραίο σύνθημα που αναφέρετε («ο Χριστός ενώνει, ενώ μόνο ο Διάβολος διαιρεί»), εύλογα αναρωτιόμαστε με ποιο τρόπο συμβαίνει αυτό; Μήπως εμφανίζεται αυτοπροσώπως ο πατήρ του σκότους και διαιρεί τους Χριστιανούς; Ή βάζει ανθρώπους (και μάλιστα της Εκκλησίας) για να το κάνει; Φυσικά, το δεύτερο. Διότι ναι μεν όλοι θέλουν να λέγονται «Χριστιανοί», αλλά αν δεν πιστεύουν στην διδασκαλία του Χριστού, όπως φανερώνεται μέσα από την Αγία Γραφή και την Ιερά Παράδοση, τότε τι είδους «Χριστιανοί» είναι; Τέτοιους «Χριστιανούς», σαν τον Άρειο (που έλεγε τον Χριστό κτίσμα του Θεού), τον Νεστόριο (που έλεγε την Θεοτόκο Χριστοτόκο), τους Εικονομάχους (που έλεγαν τις εικόνες είδωλα) ή τους Πάπες της Ρώμης - από ένα σημείο και μετά - (που έλεγαν τον εαυτό τους «Κεφαλή της Εκκλησίας», στην θέση της αληθινής Κεφαλής που είναι ο Χριστός), για να αναφέρουμε μερικά παραδείγματα, η Εκκλησία τους απέκοψε από την οικογένεια των Χριστιανών, και όσο και να θέλουν οι απόγονοί τους να λέγονται «Χριστιανοί», δυστυχώς δεν είναι, αφού επιμένουν να πιστεύουν διαφορετικά από όσα οι Χριστιανοί πιστεύουν. Μήπως όμως όποιος έχει το όνομα, έχει και την χάρη; Τότε κάθε άνθρωπος που τον έλεγαν Αριστείδη ή Φιλάρετο, θα έπρεπε να ήταν άριστος ή φίλος της αρετής, αντίστοιχα! Δεν ξεμπερδεύουμε λοιπόν με το να φορτώνουμε όλα τα κακά στον Διάβολο, και να αποποιούμαστε το μερίδιο ευθύνης που έχουμε κι εμείς οι άνθρωποι για τις διαιρέσεις.

Μιλάτε για «αδέλφια που μάλωσαν» και για τον «πόθο της ενότητας», αλλά αμέσως πιο κάτω αποκαλείτε «στενόμυαλους φονταμενταλιστές» εκείνους που δεν συμφωνούν μαζί σας. Εμείς οι Χριστιανοί είμαστε υπέρ της Ενότητας, αλλά της Ενότητας που βασίζεται στην Αλήθεια. Διότι αν είναι να πιστεύει ο καθένας ό,τι του αρέσει, προς τι να είμαστε Χριστιανοί; Ας καταργήσουμε την Εκκλησία και ας πιστεύουμε ο καθένας ό,τι, όπου θέλει και αν θέλει. Τέτοια «ενότητα» άραγε δεν ευαγγελίζονται σήμερα και οι οπαδοί της Παγκοσμιοποίησης;

Περί του «αγίου» Βαλεντίνου (η μνήμη του οποίου εξυπηρετεί άριστα τον καταναλωτισμό των δυτικών κοινωνιών και τον ψευτοερωτισμό, χολυγουντιανού τύπου, που ταλανίζει στις μέρες μας το ανθρώπινο είναι), οφείλω να σας πληροφορήσω, πως όχι μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν αποδέχεται τέτοιον «άγιο», αλλά και η Ιστορία έχει επιφυλάξεις για την ιστορικότητα του και για το αν πρόκειται για ένα ή παραπάνω πρόσωπα. Σίγουρα πάντως αν υπήρξε άγιος με το όνομα Βαλεντίνος, που μαρτύρησε στην Ρώμη, σε καμία περίπτωση δεν είχε την ιδιότητα του «προστάτη των ερωτευμένων», η οποία δόθηκε εκ των υστέρων για να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένοι σκοποί (σε αντίθεση με πραγματικούς Αγίους, όπως, για παράδειγμα, ο Άγιος Νικόλαος, του οποίου η ιδιότητα φανερώθηκε τόσο εν ζωή, όσο και μετά θάνατον, με πολλά θαύματα, ώστε δικαίως να θεωρείτε «προστάτης των ναυτικών»).

Επιπροσθέτως, τα γραφόμενά σας: «και η Ορθόδοξη Εκκλησία ευλαβείται σε άλλη ημερομηνία, στις 29 Οκτωβρίου: “του αγίου Ουαλεντίνου, ος κατά γης συρόμενος τελειούται”» ελέγχονται ως ψευδή. Διότι αυτός ο Άγιος Ουαλεντίνος (ο οποίος εορτάζει την 24η – και όχι 29η - Οκτωβρίου) και ο οποίος μαρτύρησε μαζί με τους Αγίους Μάρκο και Σωτήριχο («κατὰ γῆς συρόμενοι»), ήταν από την Μικρά Ασία και το λείψανό του μεταφέρθηκε στην Θάσοˑ δεν έχει δε καμία σχέση με… «προστασία των ερωτευμένων»!

Είναι βέβαια δικαίωμά σας να εορτάζεται όσους «αγίους» θέλετε, όχι όμως και να μας επιβάλλετε ως ορθή την θέλησή σας αυτή, πολύ δε περισσότερο να μας κατηγορείτε ως «στενόμυαλους φονταμενταλιστές», διότι αν ήμασταν όντως φονταμενταλιστές, θα είχαμε και εμείς Ιερές Εξετάσεις, κυνήγι μαγισσών και Σταυροφόρους…

Με εκτίμηση

Νικόλαος Μάννης

Εκπαιδευτικός