Οι 286 πεσοντες της Λέσβου - Ημέρα Εθνικής Αντίστασης στις 25 Νοεμβρίου

Στις -25 Νοεμβρίου- γιορτάζουμε στο Γοργοπόταμο, όπως και σε όλη τη χώρα, η Ημέρα της Εθνικής Αντίστασης


Στις -25 Νοεμβρίου- γιορτάζουμε στο Γοργοπόταμο, όπως και σε όλη τη χώρα, η Ημέρα της Εθνικής Αντίστασης, που καθιερώθηκε με τον Ν. 1285/82, ως ελάχιστος φόρος τιμής σ’ όλους εκείνους που αγωνίστηκαν, βασανίστηκαν, εκτελέστηκαν ή έπεσαν ηρωικά στις μάχες με τα γερμανο-ιταλο-βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής την περίοδο 1941-1945.

    Οι Φίλοι Ιστορικής Μνήμης και Πολιτιστικής Δημιουργίας  με την ευκαιρία της ημέρας αυτής ως μέρας τιμής μνήμης, δίνει στη δημοσιότητα –για πρώτη φορά-  συγκεντρωτικό ονομαστικό κατάλογο με 286 Λέσβιους -Συντοπίτες μας

  
 Που έχασαν τη ζωή τους σε μάχες  με τα στρατεύματα κατοχής , μετά την συνθηκολόγηση στις 23 Απριλίου 1941, τόσο στη χώρα μας όσο και στη Μέση Ανατολή.  v

    Που εκτελέστηκαν  απ’ τα στρατεύματα  κατοχής τόσο  Τσαμάκια και σε δεκάδες πόλεις και χωριά της Χώρας μας όσο και κατεχόμενες πόλεις της Ευρώπης.
v

    Που τραυματίστηκαν θανάσιμα  τις περισσότερες φορές αναίτια ή βασανίστηκαν μέχρι θανάτου στα άντρα της Γκεστάπο.
v

    Που πολιτικοί κρατούμενοι πέθαναν από κακουχίες -υπόδικοι ή κατάδικοι- τόσο σε δεκάδες στρατόπεδα συγκέντρωσης της χώρας μας όσο και της κατεχόμενης Ευρώπης  όσο και σε χώρους καταναγκαστικής εργασίας (οχυρωματικά έργα, στρατόπεδα εργασίας κλπ)
v

    Που κρατούμενοι που υπηρετώντας  ως πλήρωμα σε επίτακτα καΐκια -επάνδρωναν αυτά- και πνίγηκαν μετά την βύθιση των καϊκιών, από συμμαχικά υποβρύχια .
v

    Που στην προσπάθεια τους να διεκπεραιωθούν στα μικρασιατικά παράλια εκτελέστηκαν  -εν πλω- μέσα σε βάρκες, καΐκια.
v

      Όλοι τούτοι οι Συντοπίτες  μας αποτελούν την σημαντική μα αφανή προσφορά της Λέσβου στην Εθνική Αντίσταση. Αφού όλες αυτές οι ξεχωριστές στιγμές των ιδιαίτερα άδικων θανάτων πολτοποιηθήκανε στην ανωνυμία ώστε ο καθένας να βγάζει τα δικά του συμπεράσματα… χωρίς υποχρεώσεις, χωρίς δεσμεύσεις και οφειλές. Αφού όλοι, στην αρχή υποβάθμισαν και στη συνέχεια ξέχασαν την προσωπική θυσία των παλικαριών αυτών γιατί το θήραμα δεν χωρούσε-πια- στις μετεμφυλιακές πολιτικές σκοπιμότητες, σηματοδοτώντας για δεκαετίες ολόκληρες την πορεία ενός «Έθνους ηρωικού χωρίς ήρωες, ενός  Έθνους-θύματος  χωρίς θύματα…»  

      Έτσι πορευθήκαμε … ξεχνώντας. Αυτά μάθαμε… λησμονώντας. Κι ο παππούς θα επιμένει …Κουκιά φάγαμε… κουκιά μαρτυράμε… και το αυγό του φιδιού «έσπασε»… και στην πατρίδα μας.
     Πιστεύουμε ότι ημέρες εθνικής μνήμης είναι αυτό που λένε οι λέξεις, δηλαδή ευκαιρία μνήμης. Ημέρες μνήμης για αυτούς που αγωνίστηκαν για τη δική μας ελευθερία και αντίστασης απέναντι στον καθένα που θέλει να μας κάνει να ξεχάσουμε ή να μη μάθουμε.

    Τούτος λοιπόν ο ονομαστικός κατάλογος με τους 286 θύματα  ας αποτελεί εσαεί ανάχωμα στην ναζιστική πανούκλα που ξανασηκώνει κεφάλι στη πατρίδα μας, υπενθυμίζοντάς μας αυτό που είχε γράψει ο επιζών του Ολοκαυτώματος Ελί Βιζέλ: «Ο δήμιος σκοτώνει πάντα δυο φορές, τη δεύτερη με τη λήθη»