ΚΑΛΛΟΝΗ: Ήταν ένα μικρό καράβι...

Ο Βασίλης Κωνσταντόπουλος γράφει στο προσωπικό του blog στο novasports.gr για το μικρό καράβι της Καλλονής που δεν ήταν αταξίδευτο, αλλά αβοήθητο...

Η Καλλονή είναι και επίσημα ανάμνηση απ’ τη Superleague, ψάχνοντας ήδη το επόμενο βήμα στην απαιτητική, μαραθώνια, αθέατη και περιπετειώδη football league. Η ομάδα της Λέσβου κέρδισε κυρίως συμπάθειες στα τρία χρόνια παρουσίας της στην κορυφαία κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οι δύο πρώτες σεζόν ήταν υποδειγματικές σε οργάνωση και λειτουργία και αξιομνημόνευτη θα είναι η παρθενική της χρονιά στη Superleague. Τότε που κατάφερε να κερδίσει την παραμονή, αν και αναγκάστηκε να αγωνίζεται μακριά απ’ τη φυσική της έδρα. Ήταν υπόδειγμα συντονισμού, λειτουργίας, δίψας και κινήτρου. Όλα αυτά άρχισαν να φθίνουν, όταν η διοίκηση της ομάδας απώλεσε τον προσανατολισμό της και θεώρησε την υπόθεση Superleague, για την οποία είχε κοπιάσει τόσο, εύκολη υπόθεση.

 

Η απομάκρυνση Ματζουράκη ήταν η αρχή του τέλους. Ο πήχης ανεβοκατέβηκε άτσαλα και η μείωση του οικονομικού προυπολογισμού το φετινό καλοκάιρι, αλλά και πολλές ατυχίες καθήλωσαν την Καλλονή στα χαμηλά της βαθμολογίας. Οι καραβιές παικτών που αποκτήθηκαν το περασμένο καλοκαίρι, η προβληματική προετοιμασία, η επιλογή του Θαλή Θεοδωρίδη, μετέτρεψαν το ταξίδι στη Λέσβο για τους περισσότερους συλλόγους της Superleague σε διαδικασία αναψυχής. Με μόλις τρεις νίκες στον Ταρλά η Καλλονή δεν κατάφερε να γίνει ανταγωνιστική, ακόμα και όταν ο έμπειρος Νίκος Καραγεωργίου προσπάθησε να την αναστήσει. Η οικονομική δυσλειτουργία και οι οφειλές προς τους ποδοσφαιριστές, αφαίρεσαν το αίσθημα πίστης στο θαύμα, ακόμα και απ’ όσους το είχαν ισχυρό μέσα τους. Το ρόστερ άδειασε και γέμισε στα μισά της σεζόν με μισθοφόρους που δεν μπήκαν ποτέ στο πετσί του σωτήριου ρόλου τους. Τα διδάγματα πολλά για την Καλλονή που για να επιστρέψει στη Superleague θα χρειαστεί εκτός από διοικητική σταθερότητα, στήριξη απ’ τους φιλάθλους της Λέσβου. Κακά τα ψέματα, το μικρό αυτό καράβι, οι ντόπιοι –αν και αγαπάνε το ποδόσφαιρο- το άφησαν αβοήθητο.

Για τρία χρόνια δίπλα στην Καλλονή, είχα την τύχη και την ευκαιρία να γνωρίσω έναν ολοκαίνουργιο μικρόκοσμο και μάλιστα σε μια ιστορική συγκυρία για το νησί, την Ελλάδα, αλλά και τον κόσμο ολόκληρο. Η Λέσβος μπήκε στο παγκόσμιο επίκεντρο λόγω της προσφυγικής κρίσης και ήμασταν εκεί με τα κανάλια Novasports, να ρίχνουμε κλεφτές ματιές στην ιστορία, χάρη στην Καλλονή. Δεν πρέπει να παραλείψω να ευχαριστήσω από καρδιάς τον υπεύθυνο επικοινωνίας της ομάδας (ακόμα και αν αρνείται πεισματικά τον τίτλο, ίσως είναι περισσότερα για την Καλλονή), Κωνσταντίνο Σπυριδάκο, που κρύβεται πίσω απ’ το πρωτοφανές και καλόγουστο επικοινωνιακό φινίρισμα και εξωστρέφεια της Καλλονής. Να μην ξεχάσω να ευχαριστήσω για την άψογη συνεργασία τον Προκόπη, τον Σαράντο, τον «Χώρια», τον Μιχάλη, την Σίλια.

ΥΓ. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη κοντά στο λιμάνι της Μυτιλήνης, σε ένα ταλαιπωρημένο απ’ τους αέρηδες πρωινό, που πέρασα μαζί με τον Γιώργο Λυκουρόπουλο και τον Άκη Κουζούλη.