Το θεατρικό Φεστιβάλ Λέσβου στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης ξεκινάει με το «Αμάρτημα της μητρός μου» και συνεχίζει με τη «Σταματία

Το Θεατρικό Φεστιβάλ Λέσβου  ξεκινάει με την παράσταση «Το Αμάρτημα της μητρός μου», την Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016  και συνεχίζει με τη «Σταματία, το γένος Αργυροπούλου», τη Δευτέρα 8 και Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2016.

Από 7 Φεβρουαρίου έως και τον Απρίλη 2016, υλοποιείται στη Μυτιλήνη ένα πρωτοποριακό θεατρικό φεστιβάλ. Ένα αποκεντρωμένο, στοχευμένο φεστιβάλ που μεταφέρει μια σειρά αξιολογημένες παραστάσεις με αναμφισβήτητο καλλιτεχνικό διαμέτρημα και μια σειρά παράλληλες εκδηλώσεις( σεμινάρια-διαλέξεις-εκθέσεις θεατρικών κουστουμιών και θεατρικών προγραμμάτων) σ’ ένα νησί που έχει αποδείξει ότι αγαπάει το ποιοτικό θέατρο, εκτιμάει τις τέχνες και τις τεχνικές.

Σκοπός του φεστιβάλ είναι η ευαισθητοποίηση φορέων, παραγόντων, ιδιωτών που δραστηριοποιούνται στον χώρο του πολιτισμού, στο γεγονός ότι η περιφέρεια και ιδιαίτερα τα νησιά μας τον «άνυδρο» χειμώνα διψούν στην κυριολεξία για ποιοτικές πολιτιστικές εκδηλώσεις τις οποίες μπορούν να υποστηρίξουν. Η επιλογή της Λέσβου, ενός νησιού του βορειοανατολικού Αιγαίου με την σημειολογική σημασία που έχει αποκτήσει τούτη την εποχή το συγκεκριμένο γεωγραφικό στίγμα, δεν είναι τυχαία.

Αναλυτικά οι δύο παραστάσεις:

Την Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016 , ώρα 20.00 στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης

«Το Αμάρτημα της μητρός μου» Το διήγημα του Γεώργιου Βιζυηνού σε θεατρική προσαρμογή σκηνοθεσία του Δήμου Αβδελιώδη με πρωταγωνιστές τον Θεμιστοκλή Καρποδίνη και την ΑγάπηΜανουρά.

«Το Αμάρτημα της Μητρός μου» του Γεωργίου Βιζυηνού είναι ένα από τα αριστουργηματικά διηγήματα της ελληνικής πεζογραφίας κι ένα σπάνιο κείμενο για την παγκόσμια λογοτεχνία, από το οποίο εμπνεύστηκε για ακόμα μια φορά ο ταλαντούχος Δήμος Αβδελιώδης.

Κατόπιν της κατανυκτικής συμμετοχής του κοινού από την πρώτη χρονιά παραστάσεων το 2013 σε όλη την Ελλάδα, και αργότερα στο «Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης», και το 2014 στο Θέατρο «Θησείον» συνεχίζεται και φέτος για Τρίτη χρονιά.

Λίγα λόγια για το έργο:

Tο έργο αυτό του Βιζυηνού, έχει τη δομή ενός αρχαίου δράματος , εμπλουτισμένου με τα πρώιμα ψυχαναλυτικά στοιχεία που αφομοίωσε κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Γοτίγγη της Γερμανίας και ενσωμάτωσε δημιουργικά στο έργο του, xωρίς να χάνει καθόλου τον γειωμένο λαïκό χαρακτήρα του .
Ο Γιός και η Μητέρα του έργου, έχουν όλα τα στοιχεία των τραγικών ηρώων που εμπλέκονται σε ένα τραγικό συμβάν από τη Μοίρα. Το μόνο που μπορούν να πράξουν οι ίδιοι συνειδητά είναι να κατανοήσουν βαθειά ο ένας τον άλλο ,για να επέλθει στο τέλος η συγχώρηση, σαν λύση και σαν κάθαρση.

Το αυτοβιογραφικό αυτό διήγημα αναφέρεται στις απελπισμένες αλλά μάταιες προσπάθειες της Μητέρας του Βιζυηνού να σώσει από το θάνατο το άρρωστο, μικρό της κορίτσι.
Οι ενοχές της απώλειας ακολούθως, την ωθούν σε δυο αλλεπάλληλες υιοθεσίες κοριτσιών, που γίνονται όμως η αιτία να παραμεληθούν τα άλλα τρία ορφανά από πατέρα αγόρια της, και να στερηθούν των φροντίδων της. Όταν μεγαλώνουν και γίνονται άνδρες, δεν μπορούν ακόμα να κατανοήσουν αυτή την άστοχη εμμονή, της μητέρας τους.

Αργότερα, ύστερα από χρόνια, επιστρέφοντας από τις σπουδές του στη Γερμανία ο μεσαίος της γιός, ο ίδιος ο συγγραφέας, μαθαίνει έκπληκτος από τη μητέρα του, το τραγικό μυστικό της..

Ο Γεώργιος Βιζυηνός επιζητά την αμοιβαία κατανόηση και συγχώρεση από τη μητέρα του, αποκαλύπτοντας ο ίδιος την πιο βαθιά του πληγή, όταν ακούει μικρός μέσα στην εκκλησία να παρακαλάει τον θεό να πάρει εκείνον, αντί της βαρέως ασθενούσης αδελφής του.

Πρόκειται για μια τραγικού χαρακτήρα διπλή εξομολόγηση, που ενώ συνήθως κρύβεται επιμελώς στο σκοτάδι, εδώ βγαίνει στο φώς, και περνώντας αγέρωχα ανάμεσα από τις συμπληγάδες της ηθογραφίας και της ηθικογραφίας, γίνεται λόγος δημόσιος και λυτρωτικός, χάρη στο πνεύμα ενός πολύ μεγάλου συγγραφέα.

Ενός πνεύματος, που έχει συμπεριλάβει και αφομοιώσει μέσα σε όλο το πεζογραφικό του έργο, τα στοιχεία ενός ζωντανού και πηγαίου λαϊκού πολιτισμού που εμπεριέχει τις δυνάμεις της ζωής και της πίστης, να υπερνικούν τις δυνάμεις του θανάτου και της φθοράς.

Συντελεστές:

Σκηνικός χώρος–διδασκαλία ερμηνείας: Δήμος Αβδελιώδης
Θεατρική προσαρμογή – σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
Μουσική: Βαγγέλης Γιαννάκης

Ερμηνεύουν: Θεμιστοκλής Καρποδίνης , Αγάπη Μανουρά

Διάρκεια: 60΄
Παραγωγή: anagnorisis Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Θεάτρου Κινηματογράφου

Τιμές εισιτήριων: 12ευρώ γενική είσοδος και 10ευρώ φοιτητικό-ανέργων

Δευτέρα 8- Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2016, ώρα 21.00 στο Δημοτικό θέατρο Μυτιλήνης

«Σταματία, το γένος Αργυροπούλου» σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου με πρωταγωνίστρια την Ελένη Ουζουνίδου.

Λίγα λόγια για το έργο:

Σταματία, το γένος Αργυροπούλου. Γεννημένη στην Αθήνα στα μέσα της δεκαετίας του ’30, κόρη ανώτερου δημοσίου υπαλλήλου, διαπαιδαγωγημένη με τα χρηστά ήδη της εποχής και αρραβωνιασμένη με λοχαγό του Εθνικού Στρατού. Ζει στην αυλή του σπιτιού της, αδυνατώντας να παρακολουθήσει τη ζωή που προχωράει δίπλα της...Επιμένει πεισματικά να βλέπει τα πάντα μέσα από τα δικά της παραμορφωτικά γυαλιά, καταλήγοντας άλλοτε τραγική κι άλλοτε κωμική φιγούρα, μέσα στα γεγονότα που διαδραματίζονται δίπλα της και αφορούν άμεσα τόσο την ίδια, όσο και τους δικούς της ανθρώπους. Προσκολλημένη σε αυτό που η ίδια θεωρεί εθνικά, ηθικά και θρησκευτικά σωστό, καταλήγει να έρθει σε ρήξη με το περιβάλλον της και να κάνει την αναδρομή της ζωής της, απομένοντας μόνη.

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Σκηνικά-Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
Μουσική επιμέλεια: Νέστορας Κοψιδάς
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης

Παίζει η ηθοποιός: Ελένη Ουζουνίδου

Τιμές εισιτηρίων: 12ευρώ γενική είσοδος και10 ευρώ φοιτητικό-ανέργων