Πρόσφυγες στη Λέσβο: "Θέλουμε να ζήσουμε με ασφάλεια και τα παιδιά να πάνε σχολείο

Ο μόλις 1 έτους Daniel διέφυγε με την οικογένειά του από το Ιράν, σ’ ένα ταξίδι που διήρκησε 10 μέρες.

Τον συναντήσαμε μαζί με την οικογένειά του στο κέντρο καταγραφής της Μόρια: κυριολεκτικά ανάμεσα σε σκουπίδια.

Η μητέρα του Daniel μας μίλησε για το ταξίδι τους:

"Ταξιδεύαμε για 10 μέρες και φτάσαμε στην Μυτιλήνη πριν 3 μέρες. Στη βάρκα που μας μετέφερε από την Τουρκία ήμασταν 45 άτομα, 5 οικογένειες. Δεν περιμέναμε το ταξίδι να είναι τόσο δύσκολο. Μπήκαμε σε ένα αυτοκίνητο για 7 ώρες στο Ιράν, μετά σε ένα βαν, δεν ξέρουμε για πόσες ώρες και μετά περπατήσαμε με τα παιδιά για 12 ολόκληρες ώρες στα σύνορα Ιράν- Τουρκίας. Στη βάρκα από προσωπικά αντικείμενα πήραμε μόνο πάνες, γάλα κι ένα 2ο ζευγάρι ρούχα για τα παιδιά. Έχουμε μόνο τα ρούχα που φοράμε."

Η φράση ανήκει στη Shefqe από το Αφγανιστάν. Ήρθαν με τον άντρα της Bashir και τα 2 τους παιδιά, την 2.5 ετών Sonaya & τον μόλις 7 μηνών Zaahra από το Αφγανιστάν. Τους πήρε 22 μέρες για να φτάσουν στην Ελλάδα και τους συναντήσαμε στο κέντρο καταγραφής της Μόρια. Στη Μόρια υπάρχουν παντού σκουπίδια γύρω μας κι η άσχημη μυρωδιά κατακλύζει την ατμόσφαιρα.

Κι όμως, η Sefqe είναι ευγνώμων που είναι ζωντανοί. Γιατί δεν είναι καθόλου αυτονόητο. Ο Bashir, ο άντρας της, έχει μια σφαίρα στο δεξί ώμο από τους Ταλιμπάν και τον θείο τους τον σκότωσαν πέρσι. Στο ταξίδι τους για την Ελλάδα πέρασαν τα σύνορα Ιράν-Τουρκίας με τεράστιο κίνδυνο. Η βάρκα από την Τουρκία για Μυτιλήνη έμπαζε νερά. Ναι, το ότι είναι ζωντανοί, είναι ένα μικρό θαύμα. Όπως και το ότι η μικρή της κόρη, η Sonaya έχει όρεξη για παιχνίδι μέσα στο camp. Τραβάει ένα στυλό κι η μαμά της χαμογελά: "Στη Sonaya αρέσει να ζωγραφίζει. Θέλουμε να ζήσουμε με ασφάλεια και τα παιδιά να πάνε σχολείο."

Εμείς, συνεχίζουμε τη δράση μας στη Λέσβο. Μπορείς να μας βοηθήσεις:Κάνε τώρα μια δωρεά