Κάλεσμα του ΠΕΚ για την συγκέντρωση τιμής στην επέτειο του πολυτεχνείου-Πλατεία Σαπφους 17/11-19:00
ΟΛΟΙ &
ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΛΛΕΣΒΙΑΚΟΥ ΕΡΓΑΤΟΥΠΑΛΛΗΛΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ
ΓΙΑ ΤΑ 42
ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
ΤΡΙΤΗ 17
ΝΟΕΜΒΡΗ, 7:00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΑΠΦΟΥΣ
42 χρόνια πέρασαν από τότε που ο ελληνικός
λαός , οι εργάτες, τα λαϊκά στρώματα βροντοφώναξαν έξω οι ΗΠΑ, έξω το ΝΑΤΟ,
κάτω η Χούντα. Τότε που το σύνθημα ψωμί – παιδεία – ελευθερία, έγινε παλλαϊκό
αίτημα, προτάσσοντας τον ταξικό- αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της εξέγερσης,
ενάντια στους μονοπωλιακούς ομίλους, στους πολέμους, στους δυνάστες του λαού
που με τις επεμβάσεις τους δημιουργούν χούντες- πολέμους, ξεριζωμό, πνιγμένους μετανάστες
και πρόσφυγες στο Αιγαίο και στην Μεσόγειο.
Σήμερα, σε μία περίοδο βαθιάς
καπιταλιστικής κρίσης, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι φοιτητές, τα φτωχά
λαϊκά στρώματα, βιώνουν την τεράστια επίθεση του κεφαλαίου ενάντια σε όποια
δικαιώματα είχανε κερδηθεί με αγώνες τα προηγούμενα χρόνια. Όποιο προσωπείο και
να φοράνε οι κυβερνήσεις, είτε σοσιαλδημοκρατικό, είτε νέο-φιλελεύθερο,
δημοκρατικό, αριστερό κτλ, έναν στόχο έχουν. Την διασφάλιση της περαιτέρω κερδοφορίας
των μονοπωλίων. Οι επιθέσεις στο ταξικό εργατικό κίνημα έχουν οξυνθεί, την ίδια
στιγμή, που οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες βιώνουν την επίθεση του
κεφαλαίου σε όποια δικαιώματα τους έχουν απομείνει.
Εύκολες
λύσεις, χωρίς αγώνα και θυσίες, ποτέ δεν έρχονται.
Μην
περιμένεις τους «Σωτήρες». Η «Σωτηρία μας» θα έρθει με τους αγώνες.
Η εξέγερση
στις 17 Νοέμβρη 1973 στο Πολυτεχνείο, ήταν το επιστέγασμα και η κορύφωση όλης
της προηγούμενης αγωνιστικής πορείας του λαού και της νεολαίας.
Η κατάληψη του Πολυτεχνείου τη δεύτερη μέρα 15
Νοέμβρη, ενώθηκε με το εργατικό λαϊκό κίνημα και απέκτησε χαρακτήρα παλλαϊκού
ξεσηκωμού.
Η 16η
Νοέμβρη ήταν η μέρα της κορύφωσης της εξέγερσης. Αργά το απόγευμα πέφτουν οι
πρώτοι νεκροί.
Ξημερώματα της 17ης Νοέμβρη τα τανκς
κυκλώνουν το Πολυτεχνείο. Στις 3 το πρωί ένα από τα τανκς πέφτει πάνω στην πύλη
του Πολυτεχνείου.
Η θυσία δεν πήγε χαμένη: Άνοιξε ο δρόμος για
την κατάρρευση της δικτατορίας, χιλιάδες νέοι και νέες από το παράδειγμα του
Πολυτεχνείου, διαπαιδαγωγήθηκαν με τα ιδανικά του αγώνα, της οργανωμένης
απειθαρχίας και ανυπακοής.
Η εργατική
τάξη, οι μικροεπαγγελματοβιοτέχνες, η φτωχή αγροτιά, η νεολαία, όταν είναι
οργανωμένοι και ενωμένοι, όταν ξέρουν γιατί παλεύουν και "πολεμούν",
μπορούν και σήμερα να ξεπεράσουν κάθε δυσκολία.
Όταν πάρουν στα δικά τους χέρια τη σημαία της
πάλης για τα δικαιώματα, το δίκιο και την απελευθέρωση της εργατικής τάξης, του
λαού, της χώρας από τα δεσμά των μονοπωλίων, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ