H ομάδα «Εξεγερσιακοί Ακρίτες» ανέλαβε την ευθύνη για τον εμπρησμό στο γραφείο του Αθανασίου στην Μυτιλήνη

Με κείμενο που ανάρτησε στο διαδίκτυο, η οργάνωση «Εξεγερσιακοί Ακρίτες» ανέλαβε σήμερα την ευθύνη για την εμπρηστική επίθεση που έλαβε χώρα πριν από λίγες μέρες στη Μυτιλήνη, με στόχο το πολιτικό γραφείο του βουλευτή και πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Χαράλαμπου Αθανασίου.

Στην προκήρυξη, η ομάδα εξαπολύει σωρεία κατηγοριών εναντίον του πρώην υπουργού και επισημαίνει ότι η συγκεκριμένη επίθεση ήταν πράξη αλληλεγγύης στην Εύη Στατήρη που ζητούσε την αποφυλάκιση της.

Όπως λένε: «Η επίθεσή μας ήταν μια πράξη αλληλεγγύης, οργής και μνήμης. Ήταν ένα σινιάλο αλληλεγγύης στην Εύη που εκείνες τις μέρες, με όπλο το σώμα της, διεκδικούσε την ελευθερία της ενάντια στην ποινικοποίηση των συγγενικών-φιλικών σχέσεων των πολιτικών κρατουμένων. Η Εύη στάθηκε όρθια απέναντι στο φόβο της σκιάς της Εξουσίας που θέλησε με την προφυλάκισή της να εκδικηθεί το σύντροφό της Γεράσιμο Τσάκαλο και να τιμωρήσει την ίδια που τόσα χρόνια στέκεται δίπλα του. Η νικηφόρα απεργία πείνας και η απελευθέρωσή της απέδειξε ότι αν επιλέξεις να αντικρίσεις το φόβο κατάματα, ο φόβος θα φοβηθεί και θα υποχωρήσει...»

Στα δυο υστερόγραφα της προκήρυξης αναφέρουν ότι «οι φήμες ότι κινδύνεψαν ανθρώπινες ζωές είναι απόλυτα ψευδείς, καθώς το μόνο διαμέρισμα που κατοικείται βρίσκεται στον 5ο όροφο και έχει άμεση πρόσβαση σε γειτονική ταράτσα» και καταγγέλλουν την παρουσία των ΜΑΤ στο νησί.

Ακολουθεί ολόκληρη η προκήρυξη των «Εξεγερσιακών Ακρίτων».

«ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ

«... ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός μπορεί να οριστεί ως η θέσμιση, μέσω της κατάστασης εξαίρεσης, ενός κατά νόμον εμφυλίου πολέμου που επιτρέπει τη φυσική εξόντωση όχι μόνο των πολιτικών αντιπάλων, αλλά και ολόκληρων κατηγοριών πολιτών που για κάποιο λόγο δίνουν την εντύπωση ότι δεν μπορούν να ενσωματωθούν στο πολιτικό σύστημα. ...η σκόπιμη διαμόρφωση μιας διαρκούς κατάστασης εκτάκτου ανάγκης (παρότι, ενδεχομένως, δεν κηρύσσεται με την τεχνική έννοια του όρου) ...μια από τις βασικότερες πρακτικές (διακυβέρνησης) των σύγχρονων κρατών, ακόμα και των λεγόμενων δημοκρατικών.»

Giorgio Agamben

(Κατάσταση εξαίρεσης: Όταν η “έκτακτη ανάγκη” μετατρέπει την εξαίρεση σε κανόνα)

Μετά την αποκάλυψη του σχεδίου απόδρασης της αναρχικής οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς από τις δικαστικές φυλακές Κορυδαλλού στις αρχές του έτους, το "ευαγές" ίδρυμα της Λ. Αλεξάνδρας και η πολλάκις διαπλεκόμενη Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία (ΔΑΕΕΒ) ενορχήστρωσαν μια άνευ προηγουμένου επίθεση στο συγγενικό και φιλικό περιβάλλον της οργάνωσης, η οποία συνοδεύτηκε από την ανάλογη επικοινωνιακή προπαγάνδα καθόλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Δύο μήνες μετά, και αφού έχουν προηγηθεί προσαγωγές, συλλήψεις και κλήσεις για ανακρίσεις σε συγγενείς και φίλους, στις 2 Μαρτίου, το κρεσέντο αυτής της μιντιακής παραφωνίας κορυφώνεται με την απόβαση των ανδρείκελων της Αντιτρομοκρατικής στο νησί της Σαλαμίνας και τη σύλληψη της καταζητούμενης συντρόφισσας Αγγελικής Σπυροπούλου, η οποία είχε βρει καταφύγιο στο σπίτι της Αθηνάς Τσάκαλου, της μητέρας των Χρήστου και Γεράσιμου Τσάκαλου, έγκλειστων μελών της Σ.Π.Φ., ενώ τη στιγμή της σύλληψης της Αγγελικής βρισκόταν στο σπίτι και η σύζυγος του Γεράσιμου, Εύη Στατήρη, η οποία επίσης συλλαμβάνεται με την κατηγορία της υπόθαλψης εγκληματία που αναβαθμίζεται αργότερα σε ένταξη και συμμετοχή στην οργάνωση. Οι δύο γυναίκες μεταφέρονται ως τρόπαια των μπάτσων στη ΓΑΔΑ εν μέσω καμερών και αστυνομικών ρεπόρτερ και προφυλακίζονται με συνοπτικές διαδικασίες. Η 60χρονη μητέρα των αδερφών Τσάκαλου, που παρουσιάστηκε αυτοβούλως το πρωί της ίδιας μέρας στον αρμόδιο εισαγγελέα, προφυλακίζεται επίσης. Αμέσως τα φυλακισμένα μέλη της οργάνωσης και η Α. Σπυροπούλου κηρύσσουν την έναρξη απεργίας πείνας με μοναδικό αίτημα την άμεση αποφυλάκιση των συγγενικών τους προσώπων. Έπειτα από 32 ημέρες σκληρής απεργίας πείνας, ο αγώνας των συντρόφων και του κινήματος αλληλεγγύης κρίνεται νικηφόρος, αφού ψηφίζεται στη Βουλή ειδική τροπολογία για την αποφυλάκιση συγγενών κρατουμένων. Ωστόσο, παρά την αποφυλάκιση της Αθ. Τσάκαλου με βαρύτατους περιοριστικούς όρους, η Ε. Στατήρη παραμένει κρατούμενη, καθώς οι διαδοχικές αιτήσεις αποφυλάκισης που καταθέτει απορρίπτονται προκλητικά από τον ειδικό εφέτη ανακριτή Ευτύχη Νικόπουλο και τα αρμόδια δικαστικά συμβούλια με προέδρους την Ισιδώρα Πόγκα (απέρριψε και την αίτηση άρσης των περιοριστικών όρων της Α. Τσάκαλου με το σκεπτικό ότι δε συντρέχει λόγος να επισκέπτεται τα παιδιά της στη φυλακή αλλά ούτε και να πάει να κάνει μία απαραίτητη ιατρική εξέταση στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας) και την Εριέττα Χαλεβίδου.

Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε πως η ψήφιση της τροπολογίας ήταν καταφανώς ένας εμπαιγμός των απεργών πείνας για τον οποίο φέρει προσωπική ευθύνη ο υπ. Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος από την "πρώτη φορά αριστερά" κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και πως η ομηρία των συγγενών των μελών της οργάνωσης συνιστούσε έναν ύπουλο συναισθηματικό εκβιασμό από πλευράς των διωκτικών αρχών, των οποίων το γόητρο είχε πληγωθεί από την αποκάλυψη του σχεδίου απόδρασης, προς τους αιχμάλωτους συντρόφους, που διατηρούν την ανυποχώρητη στάση τους τόσα χρόνια στα κελιά της Δημοκρατίας. Για όσους γνωρίζουν την υπόθεση της Σ.Π.Φ, είναι σαφές πως οι διώξεις των συγγενών των μελών της οργάνωσης ήταν το αποκορύφωμα μιας κλιμακούμενης συνθήκης που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια από το αστυνομικό-δικαστικό σύμπλεγμα του ελληνικού κράτους, που χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη υπόθεση ως δεξαμενή διώξεων αναρχικών συντρόφων από όλο το φάσμα του αναρχικού χώρου, και επιδιώκουν να απομονώσουν τους αιχμάλωτους αντάρτες πόλης, να εδραιώσουν το φόβο στους εξεγερσιακούς κόλπους μέσω του παραδειγματισμού και της διαρκούς ομηρίας των διωκόμενων με τους περιοριστικούς όρους που τους επιβάλλονται και να αποτρέψουν νέους συντρόφους από τις επιλογές του αναρχικού αγώνα και του αντάρτικου πόλης, δημιουργώντας έτσι μια μόνιμη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης όπου ο καθένας μπορεί να βρεθεί στη φυλακή απλώς επειδή διατηρεί συντροφικές-φιλικές-συγγενικές σχέσεις με τη Σ.Π.Φ.

Έτσι, μετά από 6 μήνες προφυλάκισης, στις 14/9/2015, η Εύη Στατήρη ξεκινάει απεργία πείνας με σκοπό τον τερματισμό της συνεχιζόμενης αιχμαλωσίας της... Στα πλαίσια του αγώνα της Εύης, τα ξημερώματα Παρασκευής 2 Οκτώβρη, επιλέξαμε να επιτεθούμε στο γραφείο του βουλευτή Λέσβου της ΝΔ και πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Χαράλαμπου Αθανασίου, στο κέντρο της Μυτιλήνης.

Η επίθεσή μας ήταν μια πράξη αλληλεγγύης, οργής και μνήμης. Ήταν ένα σινιάλο αλληλεγγύης στην Εύη που εκείνες τις μέρες, με όπλο το σώμα της, διεκδικούσε την ελευθερία της ενάντια στην ποινικοποίηση των συγγενικών-φιλικών σχέσεων των πολιτικών κρατουμένων. Η Εύη στάθηκε όρθια απέναντι στο φόβο της σκιάς της Εξουσίας που θέλησε με την προφυλάκισή της να εκδικηθεί το σύντροφό της Γεράσιμο Τσάκαλο και να τιμωρήσει την ίδια που τόσα χρόνια στέκεται δίπλα του. Η νικηφόρα απεργία πείνας και η απελευθέρωσή της απέδειξε ότι αν επιλέξεις να αντικρύσεις το φόβο κατάματα, ο φόβος θα φοβηθεί και θα υποχωρήσει...

Ήταν μια πράξη οργής για τα έργα και τις ημέρες του Χ. Αθανασίου. Ο Αθανασίου ως σύγχρονος ιεροεξεταστής είναι ο επικεφαλής μιας δικαστικής κλίκας (ανάμεσά τους και η "συντοπίτισα" εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ε. Γκουτζαμάνη) που με ραδιουργίες και μηχανορραφίες "στήνουν" δικαστικές υποθέσεις, κάνουν χάρες στους δικούς τους ανθρώπους, εκβιάζουν για τα συμφέροντα της συντηρητικής ολιγαρχίας των μαφιόζων του Αγίου Όρους (περίπτωση Εφραίμ) και του βρωμερού παπαδαριού... Σε πείσμα των διαρροών του γραφείου τύπου της ΝΔ για την επικείμενη αποπομπή του από τον υπουργικό θώκο, με τον κυβερνητικό ανασχηματισμό εκείνης της περιόδου, εξαιτίας των "άστοχων" χειρισμών του στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής, ο πρώην πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων παρέμεινε στη θέση του ως πολιτικός προϊστάμενος της Ελληνικής Δικαιοσύνης με κάποιο μυστηριώδη τρόπο που σχετίζεται με τις κουμπαριές που διατηρεί το σόι του Α. Σαμαρά με λόμπι Μυτιληνιών μεγαλοεπιχειρηματιών και προσωπικών του φίλων. Ο Αθανασίου, αφού κάλυψε το οικονομικό σκάνδαλο που πρωταγωνίστησε ο ίδιος με την απόκρυψη περιουσιακών του στοιχείων, εμφανίστηκε ως ο τιμωρός των αντιφρονούντων και των πολιτικών κρατουμένων. Ήταν ο υπ. Δικαιοσύνης που εγκαινίασε της φυλακές υψίστης ασφαλείας (τύπου Γ) στο Δομοκό για τους αντάρτες πόλης και τους "επικίνδυνους" βαρυποινίτες. Ακόμα και μετά την αποχώρησή του από το υπουργείο είχε φροντίσει να αφήσει τα ψυχοπαίδια του στα κατάλληλα πόστα εξουσίας για να ολοκληρώσουν το έργο του. Πρώτος και καλύτερος ο ειδικός εφέτης ανακριτής Ε. Νικόπουλος (φυτευτός σε αυτή τη θέση από τον Αθανασίου και το θείο του Βασίλη Νικόπουλο, πρώην πρόεδρο του Αρείου Πάγου, ο οποίος εμπλέκεται σε υπόθεση παιδεραστίας στη Β. Ελλάδα υπερασπιζόμενος έναν Αρχιμανδρίτη και απειλώντας τους μάρτυρες κατηγορίας). Ο Ε. Νικόπουλος ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες του μέντορά του Χ. Αθανασίου εξαπολύει μια σφοδρή αντιτρομοκρατική εκστρατεία. Είναι υπεύθυνος για το κόψιμο των εκπαιδευτικών αδειών του αναρχικού Νίκου Ρωμανού καθώς και εμπνευστής της πιο φασιστικής δίωξης συγγενών πολιτικών κρατουμένων με την προφυλάκιση της Α. Τσάκαλου και της Ε. Στατήρη.

Ήταν μια πράξη μνήμης καθώς οι διώξεις των συγγενών των πολιτικών κρατουμένων, οι νέοι τόποι εξορίας και οι εξοντωτικοί περιοριστικοί όροι (απαγόρευση εξόδου από το νησί της Σαλαμίνας για την Α. Τσάκαλου, απαγόρευση απομάκρυνσης άνω του 1χλμ. από το σπίτι που διαμένει και απαγόρευση επικοινωνίας με το σύντροφό της Γ. Τσάκαλο για την Ε. Στατήρη) θυμίζουν άλλες σιδερόφρακτες εποχές. Εποχές που χιλιάδες άνθρωποι μεταφέρονταν στη Μακρόνησο, στον Άη Στράτη και σε άλλους τόπους λησμονιάς για να νικήσει ο φόβος του καθεστώτος. Εποχές που η οικογένεια του Αθανασίου συνεργαζόταν με τους Γερμανούς και κατέδιδαν αντάρτες. Μάλιστα στον πατέρα του, που ήταν γνωστός δοσίλογος, όταν είχε πιαστεί αιχμάλωτος από αντάρτες, εκείνοι του χάρισαν τη ζωή... Όπως φαίνεται ο χαφιεδισμός είναι η κληρονομιά που άφησε ο πατέρας στο γιο του, που σήμερα με τη σειρά του καταδιώκει τους αναρχικούς.

Επίσης με την επίθεσή μας στέλνουμε ακόμα ένα μήνυμα: Οι ευθύνες όσων υπηρετούν την Εξουσία ούτε ξεχνιούνται ούτε συνταξιοδοτούνται... Αυτοί που παίζουν με τις ζωές των συντρόφων μας, που χτίζουν τοίχους και ορθώνουν κάγκελα για να μας χωρίσουν, που έχουν αίμα πάνω στις τηβέννους τους, ας μην αισθάνονται ασφαλείς ποτέ και πουθενά... Ο εχθρός μας έχει πάντα ονοματεπώνυμο και διεύθυνση!

Ο νικηφόρος αγώνας της Εύης είναι απλά ένα στιγμιότυπο από το συνολικό αγώνα που θέλουμε να δώσουμε... Από τη Μυτιλήνη ως το Αγρίνιο, από την Κομοτηνή ως την Κρήτη, αγγελιοφόροι της εξέγερσης και της αναρχίας σαμποτάρουν την κανονικότητα μιας ζωής που κυλάει τόσο σίγουρα και τόσο βαρετά σαν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι... Από τις επιθέσεις σε δικαστήρια και προεκλογικά περίπτερα μέχρι την κατάληψη του ΤΕΙ Αθήνας, από τις ανοιχτές συνελεύσεις μέχρι τους βανδαλισμούς εκλογικών κέντρων, από τις παρεμβάσεις σε δρόμους και πλατείες μέχρι τις μικροφωνικές και τις συγκεντρώσεις, από την αλληλέγγυα απεργία πείνας του συντρόφου Γ. Τσάκαλου μέχρι την απόπειρα κατάληψης γραφείων κυβερνώντος κόμματος (ΑΝ.ΕΛ) στο κέντρο της Αθήνας, από τα πανό, τα συνθήματα, τις αφίσες μέχρι τη συγκέντρωση έξω από το νοσοκομείο που νοσηλευόταν η Εύη, αυτός είναι ο δικός μας κόσμος ενάντια στο δικό τους, ενάντια στους νόμους, τους δικαστές και τις στολές τους... Είμαστε οι προβοκάτορες του ήσυχου ύπνου τους, είμαστε η πρακτική θεωρία της εξέγερσης, είμαστε τα πρώτα κύματα πριν το τσουνάμι που θα πνίξει τον εξουσιαστικό πολιτισμό!

«Το στοίχημα λοιπόν παραμένει σε εμάς, σε κάθε αναρχικό πυρήνα και ατομικότητα που προωθεί τη διαρκή επίθεση, την εξέγερση, να αποδείξει πως δεν θα υπάρξει ανακωχή με τον εχθρό ούτε τώρα ούτε ποτέ. Ιδιαίτερα εν καιρώ κατασταλτικών επιχειρήσεων δεν κάνεις πίσω, αλλά αντίθετα αναζωπυρώνεις τις εστίες επίθεσης ώστε να γίνεις αληθινά επικίνδυνος. Να παραμείνεις απειλή ως εσωτερικός εχθρός της καρδιάς του συστήματος. Γιατί οτιδήποτε κυλάει στην κατηφόρα, σταματάει μόνο όταν ένα εμπόδιο υψωθεί μπροστά του, αλλιώς θα συνεχίζει να το κάνει επ’ αόριστον με συνεχή αυξανόμενη ταχύτητα, παρασέρνοντας στο πέρασμα του οτιδήποτε υποδεέστερο των αναλογιών. Είναι ένα ζωντανό στοίχημα, χωρίς τέλος, αλλά με διάρκεια, εξέλιξη και ένταση με κατεύθυνση μόνο μια… την απελευθέρωση, την αναρχία.»

Όλγα Οικονομίδου, φυλακισμένο μέλος της Σ.Π.Φ.-F.A.I.

ΟΠΟΙΟΣ ΞΕΧΝΑΕΙ ΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ-ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟ ΠΟΛΕΜΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΑΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΣΠΥΡΟ ΔΡΑΒΙΛΑ

Εξεγερσιακοί Ακρίτες

ΥΓ: 1. Οι φήμες ότι κινδύνεψαν ανθρώπινες ζωές είναι απόλυτα ψευδείς, καθώς το μόνο διαμέρισμα που κατοικείται βρίσκεται στον 5ο όροφο και έχει άμεση πρόσβαση σε γειτονική ταράτσα. Προτείνουμε να αποστείλετε το κόστος των ζημιών, που υπέστησαν ο κοινόχρηστος χώρος της πολυκατοικίας και το οδοντιατρείο, στα Φιλανθρωπικά Καταστήματα της Μητρόπολης Μυτιλήνης, σωματείο του οποίου ο Αθανασίου αλλά και η Γκουτζαμάνη είναι ιδρυτικά στελέχη. Πιστεύουμε ότι ο Μητροπολίτης Ιάκωβος και οι συν αυτώ θα χαρούν να ξεπλύνουν έστω και λίγο "μαύρο" χρήμα από τις βρωμοδουλειές τους με μια δωρεά...

2. Δεδομένου ότι τον τελευταίο καιρό, με τη μετάβαση δεκάδων ΜΑΤατζήδων, το νησί έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο χοιροστάσιο γεγονός που είναι γνωστό τοις πάσι, οι τοπικοί ιθύνοντες καθώς και οι ντόπιοι λοβοτομημένοι πολίτες, οι οποίοι άλλοτε επιδεικνύουν προκλητική αδιαφορία, άλλοτε εκδηλώνουν τα ξενοφοβικά αγελαία τους ένστικτα και άλλοτε επωφελούνται μέσω ενός χυδαίου μαυραγοριτισμού από την προσφυγική κρίση, ας βάλουν καλά στο μυαλό τους ότι τα αίσχη τους δεν περνούν απαρατήρητα, οι κινήσεις τους καταγράφονται και αργά ή γρήγορα θα βρεθούν αντιμέτωποι με το κόστος των επιλογών τους...».