Γιατροί από το Ρέθυμνο κοντά στους πρόσφυγες της Μυτιλήνης

Για τους περισσότερους, το δράμα των προσφύγων αποτελεί κυρίως εικόνα στην τηλεόραση.

Κάποιοι όμως δεν αντέχουν να μένουν απαθείς μπροστά στα τηλεοπτικά πλάνα και ενώνουν τις δυνάμεις τους με όσους παλεύουν εθελοντικά να βοηθήσουν τις χιλιάδες των ανθρώπων που ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους, από τον φόβο του πολέμου και της εξαθλίωσης και να δημιουργήσουν γι’ αυτούς αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και υγειονομικής περίθαλψης.

Τρεις γιατροί και μια εθελόντρια διοικητικής υποστήριξης από το Εθελοντικό Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ρεθύμνου, βρίσκονται εδώ και μερικές μέρες στη Μυτιλήνη, ένα από τα νησιά της χώρας μας που έχει δεχθεί το τελευταίο διάστημα χιλιάδες πρόσφυγες.

Σε επικοινωνία που είχε η Κρητική Επιθεώρηση χθες μαζί τους, τους βρήκε καθ’ οδόν για ένα από τα σημεία του νησιού που βγαίνουν οι βάρκες με τους πρόσφυγες συνήθως, προκειμένου να προσφέρουν βοήθεια.

Η πόλη, μας είπαν, είναι γεμάτη με ανθρώπους – κυρίως νέους άνδρες - που περιμένουν τα καράβια για να φύγουν με κατεύθυνση τον Πειραιά και από κει με σκοπό να πάνε σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα.

Στους δρόμους, τα πάρκα, το λιμάνι και τους δυο καταυλισμούς του νησιού, συγκεντρώνεται πλήθος κόσμου, τους οποίους συνδράμουν με όποιο τρόπο μπορούν οι κάτοικοι, επιδεικνύοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη τους, ενώ στους δυο καταυλισμούς είναι οι Γιατροί του Κόσμου και οι Γιατροί χωρίς Σύνορα, προκειμένου να περιθάλπουν τους πρόσφυγες, δεδομένου ότι υπάρχουν άνθρωποι με λοιμώξεις, έγκυες γυναίκες, μικρά παιδιά και βρέφη, ταλαιπωρημένοι από την «οδύσσεια» που πέρασαν. Στους καταυλισμούς γίνεται η καταγραφή από τις αστυνομικές αρχές και δίδεται στον καθένα ένα έγγραφο ελεύθερης διακίνησης με το οποίο επιβιβάζονται μετά από μερικές ημέρες στα πλοία και εγκαταλείπουν το νησί.

Για να καταλάβουμε το μέγεθος της κατάστασης που επικρατεί στο νησί, αρκεί να σκεφτούμε τον αριθμό των προσφύγων που βρίσκονται αυτές τις μέρες στη Μυτιλήνη: 6.000 περίπου. Και η Μυτιλήνη βέβαια είναι ένα μόνο από τα νησιά της χώρας που καθημερινά δέχονται πρόσφυγες, ένα από τα νησιά που μετά το πρώτο σοκ, προσπαθούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους αυτούς και που θρηνούν μαζί με τις οικογένειες των προσφύγων για τις ζωές που χάνονται στη θάλασσα.

Κι ενώ κάποιοι προσφέρουν βοήθεια χωρίς δεύτερη σκέψη στους συνανθρώπους μας που βρίσκονται στο δρόμο της προσφυγιάς, χώρες των Βαλκανίων και της κεντρικής Ευρώπης κλείνουν σύνορα και δηλώνουν απρόθυμες η και ανήμπορες ακόμα να βοηθήσουν τους δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες, επιτείνοντας έτσι τα δεινά τους και κρατώντας τους «όμηρους» σε μια αδιέξοδη κατάσταση.

Πηγη goodnet.gr