Καιρός να αφυπνιστούμε…Εγκατέλειψαν την περιοχή της Νιχτάντας-Ένας φυσικός θησαυρός της Λέσβου…(βίντεο, Φώτο)

Άρθρο-Καταγγελία του δάσκαλου Ευστράτιου Τραχανέλλη

Καθημερινά ο δρόμος μου αναγκαστικά με περνά από το ποτάμι του χωριού μου, της Νιχτάντας, που είναι παραπόταμος του Ευεργέτουλα και το κανονικό του όνομα είναι Ανδρειώτης, επειδή κατεβαίνει από μια μεγάλη και μακριά ρεματιά, που ξεκινά από την τοποθεσία Άνδρεια. Καθημερινά το όλο θέαμα που συναντώ στο πέρασμά μου από εκεί με λυπεί πραγματικά, γιατί η όλη κατάσταση μειώνει όλους τους κατοίκους του μικρού μου χωριού και υποβαθμίζει την αξιοσύνη, την εξυπνάδα, τη δραστηριότητά τους. Σκέπτομαι, ότι δεν μπορεί οι κάτοικοι αυτού του χαρισματικού τοπίου να διαθέτουν κάτι από τα παραπάνω, αφού άφησαν στο έλεος της τύχης του αυτό το υπέροχο μέρος.

Εδώ θα` πρεπε να έχει διανοιχτεί ο ποταμός, να έχει καθαριστεί και εξωραϊστεί, να υπάρχει περιπατητικό μονοπάτι ή αγροτικός παραποτάμιος δρόμος με πλατείες ανά διαστήματα για ξεκούραση ή παιδείες, να έχουν γίνει άλλα μικρά αλλά σημαντικά έργα για την προστασία της άγριας πανίδας και να υπάρχει συνεχής, αδιάλειπτος και συστηματικός έλεγχος για τη διατήρηση καθαρού του τοπίου. Και αν μού πει κάποιος ότι αυτά είναι όνειρα απραγματοποίητα στη χώρα μας και δη σήμερα, ναι θα συμφωνήσω μέχρις ενός σημείου, αλλά δεν μπορώ να δεχτώ ότι ένα αρδευτικό δίκτυο για τα υπερδιακόσια στρέμματα μπαχτσέδων είναι πολυτέλεια και υπερβολή.

Το έχω πει και στο παρελθόν και το επαναλαμβάνω και σήμερα. Ζούμε στη "χώρα των τυφλών", δηλαδή εμείς είμαστε οι τυφλοί, που δεν μπορούμε να δούμε και να αντιληφθούμε, πως έχουμε έναν παράδεισο και μεις ζούμε στην κόλαση της εγκατάλειψης και της αδιαφορίας. Πέρασαν τόσοι πρόεδροι κοινότητας, τόσοι δήμαρχοι, τόσοι σύμβουλοι επί σειρά ετών από αυτόν τον εγκαταλειμμένο τόπο, είδαν συγχωριανούς και ψηφοφόρους τους να διαπληκτίζονται και να φτάνουν στα άκρα για το πότισμα των μπαχτσέδων τους, έλαχαν σε δικομαχίες μεταξύ τους για αυτό το αγαθό, το νερό. Και τι έκαναν; Τίποτα! Έκαναν κάποια τσιμενταύλακα, για εξυπηρέτηση ενός παλαιού ελαιοτριβείου, που σήμερα πια δε λειτουργεί και για να ποτίσουν οι καλλιεργητές τους μπαχτσέδες το καλοκαίρι έχυναν ιδρώτα ημέρα και νύχτα να ανεβοκατεβαίνουν πάνω σ` αυτό το αυλάκι και διαπληκτίζονταν άδικα κραδαίνοντας στα χέρια και κουνώντας απειλητικά τσάπες και άλλα εργαλεία...

Συμπέρασμα είναι ότι αυτοί οι επιλεγμένοι Άρχοντες δεν ανταποκρίθηκαν σ` αυτές τις ανάγκες, γιατί δεν είχαν θέληση; διαίσθηση; ικανότητα; τσαγανό;, ότι εμείς τους ψηφίζαμε γιατί τους προέβαλλαν τα διάφορα κόμματα και ότι είναι καιρός σήμερα πια να απαιτήσουμε και να αξιώσουμε την κατασκευή τουλάχιστον ενός αρδευτικού δικτύου μια που άλλο τίποτα δεν μπορεί να γίνει.

Δε μέτρησα, όμως αν μετρήσω θα είναι αρκετές δεκάδες τα αντλητικά μηχανάκια κατά μήκος του ποταμού, που χρησιμοποιούνται σήμερα για το πότισμα των μπαχτσέδων. Ξοδεύονται τόσα χρήματα για βενζίνες και επισκευές. Είναι κρίμα και ντροπή! Εκτός αυτού είναι και οικολογικά μεμπτό, ο καθένας αλόγιστα να τραβά το νερό του ποταμού και να αφαιρεί το νερό από τα υδρόβια ζωντανά του ποταμού, ψάρια, βατράχια, καβούρια, χελώνες, νεροφίδες και άλλα πολλά.

Ευελπιστώ κάποιος αρμόδιος να διαβάσει το κείμενο, να συγκινηθεί και να ενδιαφερθεί. Εγώ θα φροντίσω να το κοινοποιήσω σε άτομα και παράγοντες, που πιστεύω πως θέλουν και μπορούν να κάνουν το σωστό και το πρέπον!

ΔΕΙΤΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΝΙΧΤΑΝΤΑ ΤΩΡΑ