Το Μήνυμα του Μητροπολίτη Μυτιλήνης κ.κ Ιακώβου για το Πάσχα

Το Μήνυμα του Μητροπολίτη Μυτιλήνης

            Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά καί περιπόθητα,

                                              ΄΄ Χριστός  Ἀνέστη ΄΄

Ἡ  Ἐκκλησία  μας,  ὡς  φιλόστοργος πνευματική μητέρα ὅλων μας, ἔφερε γιά ἀκόμη μία φορά τά βήματά μας μέσα ἀπό τό πέλαγος τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς στή Μεγάλη Ἑβδομάδα  τῶν Παθῶν τοῦ Κυρίου μας καί ἤδη πανηγυρίζουμε τήν ἔνδοξη  Ἀνάστασή Του, λέγοντας καί ἐμεῖς μετά τοῦ ἱεροῦ ὑμνωδοῦ: ΄΄ Τήν ἀνάστασίν σου, Χριστέ Σωτήρ, ἄγγελοι ὑμνοῦσιν ἐν οὐρανῷ  καί ἡμᾶς τούς ἐπί γῆς καταξίωσον ἐν καθαρᾷ καρδίᾳ σέ δοξάζειν ΄΄( Τροπάριο ἑορτῆς ).

Ὁ  Θεάνθρωπος  Χριστός μας ἦλθε στόν κόσμο κυρίως γιά νά πάθει, νά σταυρωθεῖ καί τελικά νά ἀναστηθεῖ, προκειμένου νά ὁδηγήσει τόν ἄνθρωπο στή σωτηρία καί τή λύτρωση, ὡς ἑνιαία ψυχοσωματική ὀντότητα.  Ἡ νίκη τοῦ Κυρίου μας ἔναντι τοῦ κράτους τοῦ διαβόλου εἶναι ἡ ὄντως προσφορά καί ἡ ὄντως δωρεά τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος ἐπιλέγοντας τήν ὁδό τῆς αὐτοθεώσεως, ἀγκάλιασε τή ματαιότητα, τή φθορά καί τό θάνατο καί μόλυνε τόν ἐσωτερικό του κόσμο καί τήν καρδιά του μέ ἀκάθαρτους λογισμούς καί πονηρίες.

Συνήθως φοβούμεθα καί τρέμουμε τό σωματικό θάνατο πού κάποια στιγμή θά συμβεῖ  εἴτε τό θέλουμε εἴτε ὄχι.  Πόσο, ὅμως, καί πόσοι ἀπό ἐμᾶς  τούς πιστούς, πού ἔχουμε βαπτισθεῖ στό Ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος καί ἀνήκουμε στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σκεπτόμαστε, προβληματιζόμαστε καί κοπιάζουμε νά ἀποφύγουμε τόν πνευματικό θάνατο, πού σύμφωνα μέ τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας  εἶναι καί ὁ φοβερότερος !

Τί εἶναι θάνατος πνευματικός ; Εἶναι ἡ ραθυμία μας καί ἡ ἀμέλειά μας νά ζήσουμε ΄΄ ἐν Χριστῷ ΄΄ . Εἶναι ἡ ἀδιαφορία μας νά πορευθοῦμε ἔτσι ὅπως καθορίζει ἡ Ἐκκλησία μας, ἡ Ὁποία ΄΄ ἐν τοῖς μυστηρίοις σημαίνεται ΄΄, κατά τόν ἅγιο Νικόλαο τόν Καβάσιλα.

Γιά νά μπορέσουμε, λοιπόν, ἀπό τήν πλευρά μας νά ὑπερβοῦμε τό θάνατο , νά ζήσουμε ἀναστάσιμα καί νά γίνουμε  ΄΄ μέτοχοι τῆς αἰωνίου ζωῆς ΄΄ χρειάζεται νά καθαρίσουμε - μέ τή Χάρη  τοῦ  Θεοῦ φυσικά -  τήν καρδιά μας, τόν ἔσω ἄνθρωπο ἀπό τή δουλεία τῶν παθῶν καί νά σταυρώσουμε τό κοσμικό μας φρόνημα, νεκρώνοντας κάθε τι τό ἐμπαθές πού μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.  Νά θυμηθοῦμε ὅτι ὁ Θεός ἀποκαλύπτεται,  φανερώνεται καί ἀναπαύεται μόνο σ’ αὐτούς πού ἡ καρδιά τους εἶναι κρυστάλλινη.  Νά  προσέξουμε ὅτι ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς νά Τοῦ δώσουμε ὅτι πολυτιμώτερο ἔχουμε, δηλαδή τήν καρδιά μας, ΄΄ Υἱέ μου,  δός μοι σήν καρδίαν ΄΄ ( Παροιμ. 23 , 26 ), γιά νά μᾶς τήν καθαρίσει, νά τή φωτίσει καί νά τήν ἁγιάσει, διότι ΄΄στήν καρδιά εἶναι ἡ θέληση, στήν καρδιά εἶναι ἡ ἀγάπη, στή καρδιά εἶναι ἡ κατανόηση, στήν καρδιά εἶναι τό πρόσωπο τῆς Παναγίας καί Θείας Τριάδος. Ἄς ἀναποδογυρίσουν τά βουνά, ἄς στεγνώσουν οἱ θαλάσσες, ἄς σέ ἐγκαταλείψουν οἱ φίλοι σου, ἄς χαθεῖ ὁ πλοῦτος σου, ἄς φαγωθεῖ τό σῶμα σου ἀπό τά σκουλήκια, ἄς σέ περιλούσει ὁ κόσμος μέ ὅλες τίς κοροϊδίες πού ἔχει, μή φοβᾶσαι, μόνο φύλαξε τήν καρδιά σου, φύλαξε καί ἕνωσέ την μέ τόν Κύριο καί δῶσε την στόν Κύριο ΄΄, σημειώνει ὁ ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Ἐπίσκοπος  Ἀχρίδος.

Ἄλλος δρόμος δέν ὑπάρχει γιά νά βιώσουμε τήν ἐμπειρία  τῆς Ἀναστάσεως . Ὅσες φορές καί νά ἑορτάσουμε τό Πάσχα,  ἐάν δέν  φροντίσουμε καί δέν ἀσχοληθοῦμε μέ εἰλικρίνεια καί ἐντιμότητα μέ τήν τραυματισμένη ἀπό τήν ἁμαρτία ψυχή μας καί δέν ἐπικρίνουμε αὐστηρά τόν ἑαυτό μας καί  δέν ἀγαπήσουμε τή μετάνοια καί τήν καθαρή ἐξομολόγηση πού θά μᾶς δώσουν τό εἰσιτήριο γιά τή ΄΄μετάληψη τῶν ἱερῶν μυστηρίων, γιά νά μένει μέσα μας ὁ Χριστός, μαζί μέ τόν Πατέρα καί τό Ἅγιο Πνεῦμα΄΄, τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας δέν θά μᾶς ἀγγίξει ὑπαρξιακά.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Τό κακό πρωτίστως ὑπάρχει μέσα μας ἐξαιτίας τῶν ἁμαρτιῶν μας, πού κάνουν τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ νά  γίνεται ἀτροφικό καί νά ὑποχωρεῖ , μέ ἀποτέλεσμα ἡ ἀνθρώπινη καρδιά νά σκληραίνει καί αὐτή ἡ κόλαση πού ἔχει μέσα της νά διαχέεται καί ἔξω καί τότε τό πέπλο τοῦ θανάτου νά ἔχει καλύψει τά πάντα. Οἰκογένεια, ἀνθρώπινες σχέσεις, δομές , θεσμούς  καί κοινωνίες.

Ὑπάρχει λύση; Ὑπάρχει διέξοδος, προκειμένου νά ἀντιμετωπισθεῖ αὐτή ἡ θλιβερή κατάσταση, ἡ ὁποία ἀναδύει ὀσμή θανάτου ; Ἡ Ἐκκλησία μας αἰῶνες τώρα διαλαλεῖ καί ἀπαντᾶ ὅτι   ΄΄ ναί ὑπάρχει ! ΄΄. Καί αὐτή δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τό νά ἀγαπήσουμε μέ ὅλες μας τίς δυνάμεις τόν  Ἀναστάντα Χριστό, ὁ Ὁποῖος,  σύμφωνα μέ τόν ἅγιο Μάρκο τόν Ἀσκητή, ΄΄ κρύβεται μέσα στίς Ἐντολές Του καί Τόν βρίσκουμε στό βαθμό πού τόν ἀναζητοῦμε  ΄΄.  Ἄς  Τόν  ποθήσουμε τελικά συνειδητά , γιά νά γίνει ἡ καρδιά μας ἕνας μικρός παράδεισος καί τότε ὅλα γύρω μας,  ὅσο δύσκολα καί σκοτεινά καί ἄν εἶναι, θά βλέπουμε νά ἀνασταίνονται. Νά λάμπουν. Νά θερμαίνονται μέ τό Φῶς τῆς Ἀναστάσεώς Του καί νά εὐωδιάζουν μέ τό ἄρωμα τῆς συγχωρητικότητος, τῆς μακροθυμίας, τῆς καλωσύνης , τῆς θυσίας, τῆς ἀγάπης σέ ὅλους καί εἰδικά στούς ἐχθρούς, ἐλπίζοντας ΄΄στήν αἰώνια ζωή καί τό ἄπειρο ἔλεος τοῦ Κυρίου μας ΄΄.

                                           Διάπυρος πρός τόν Ἀναστάντα Κύριον

                                                                εὐχέτης ὅλων σας

                                                            Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

                                              

                                                + Ὁ Μυτιλήνης  Ι Α Κ Ω Β Ο Σ