Το ελαιόλαδο από τη Μυτιλήνη που φυτεύει... δέντρα στην Αφρική

Για πολλούς, είναι ένα από τα πιο «δυνατά» προϊόντα της χώρας μας.

Το ελαιόλαδο. Όταν όμως μια επιχειρηματική προσπάθεια, συνδυάζεται με μια πρωτότυπη περιβαλλοντική ιδέα, τότε η ιστορία μπορεί να αποκτήσει ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον. 

Το Evo3 είναι ένα ελαιόλαδο από τη Μυτιλήνη, το οποίο έχει καταφέρει να εξάγεται σε αρκετές χώρες του κόσμου. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Για κάθε μπουκάλι που πωλείται, φυτεύεται ένα δέντρο σε μια περιοχή της Αφρικής.

Ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης, Στρατής Καμάτσος, μιλά στη HuffPost Greece για το πώς αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί επιχειρηματικά αξιοποιώντας ένα παραδοσιακό ελληνικό προϊόν, ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετώπισε στην προσπάθεια του μέχρι σήμερα, αλλά και πως προέκυψε η ιδέα με την εμφύτευση δέντρων στην Αφρική.

Πως αποφασίσατε να δραστηριοποιηθείτε επιχειρηματικά αξιοποιώντας ένα παραδοσιακό ελληνικό προϊόν;

Μετά απο την επαγγελματική μου σταδιοδρομία στα νομικά στο εξωτερικό, αποφάσισα να επιστρέψω στην Ελλάδα, μαζί με τη σύζυγο και την κόρη μου και να ασχοληθώ με μία οικογενειακή παράδοση – την παραγωγή ελαιόλαδου. Οι φίλοι και γνωστοί μου έλεγαν ότι είμαι τρελός. Εκεί που άλλοι βλέπανε επιπολαιότητα, εγώ είδα μία ευκαιρία - να συνδυάσω την οικογενειακή παράδοση με την κοινωνική προσφορά. Έτσι, ξεκίνησα να κάνω πραγματικότητα αυτό το όνειρο και να μοιράσω με άλλους την αγάπη της οικογένειάς μου για το ελαιόλαδο, μία αγάπη που ξεκίνησε από τον παππού μου, ο οποίος κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιο Πολέμου, φόρτωνε το λάδι του σε ένα μικρό αλιευτικό σκάφος στη μέση της νύχτας, διέσχιζε το Αιγαίο, αποφεύγοντας τους Γερμανούς, διακινδυνεύοντας τη ζωή του. Αυτό είναι το πολύτιμο ελαιόλαδό μας.

Κατά την γνώμη σας, μπορούν τα ελληνικά προϊόντα να οδηγήσουν έναν επιχειρηματία στην επιτυχία;

Πραγματικά πιστεύω ότι η αγροτική επιχειρηματικότητα είναι μια ισχυρή δύναμη της Ελλάδος. Τα ελληνικά παραδοσιακά προϊόντα είναι τόσο γνήσια και νόστιμα. Είναι κρίμα να μην τα εκμεταλλευτούμε και να τα εξάγουμε. Αλλά, μια που έχουμε αργήσει να τα εκμεταλλευτούμε και μπαίνουμε αργά στο παιχνίδι, για να σε οδηγήσουν στην επιτυχία τα ελληνικά προϊόντα, πρέπει να φέρεις κάτι καινοτόμο στην αγορά, όπως κάνω εγώ με την δενδροφύτευση και την κοινωνική ευθύνη. Υπάρχει τόσος ανταγωνισμός άρα πρέπει να διαφέρει το προϊόν σου από τα άλλα, και όχι μόνο με διαφορετική συσκευασία. Όλη η εικόνα σου και το ήθος της εταιρίας σου πρέπει να μπορέσουν να προσελκύσουν τους καταναλωτές να προτιμήσουν το δικό σου από τα άλλα. Μόνο τότε, και με λίγη τύχη, θα σε οδηγήσουν στην επιτυχία.

Κάνατε και κάτι πρωτότυπο: για κάθε μπουκάλι ελαιόλαδου που αγοράζει κάποιος από εσάς, φυτεύεται ένα δέντρο στην Αφρική. Πως προέκυψε αυτή η ιδέα;

Μεγαλώνοντας σε μια εποχή στην οποία ζούμε άμεσα την καταστροφή που έχει προκαλέσει ο άνθρωπος στο περιβάλλον και στο πλανήτη μας, φροντίζω όσο μπορώ να ζήσω τη ζωή μου με σεβασμό προς το περιβάλλον και το συνάνθρωπό μου. Γι’ αυτό, όταν είχα την ιδέα να ασχοληθώ με το ελαιόλαδο, δεν ήθελα μόνο να προσφέρω ένα ποιοτικό προϊόν, ήθελα και να δημιουργήσω μια βιώσιμη επιχείρηση που θα είχε την προστασία του περιβάλλοντος και την κοινωνική προσφορά ως σκοπό.

Όσον αφορά την ιδέα του να φυτεύεται ένα δέντρο σε αποδασωμένη περιοχή, ήθελα να συνδέσω το ξεκίνημα του ταξιδιού του ελαιολάδου (δηλαδή, από το δέντρο της ελιάς) με το τέλος του – επιστροφή σε δέντρο. Ο κύκλος της ζωής. Το γιατί φυτεύονται τα δέντρα στην Αφρική έχει να κάνει με το δεύτερο σκοπό μας, δηλαδή την κοινωνική προσφορά. Στην Αφρική, με την παροχή εισοδήματος σε τοπικές κοινότητες (μέσω της φύτευσης των δέντρων), δημιουργούνται παράλληλα και θέσεις εργασίας στους ντόπιους. Εδώ στην Ελλάδα δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, τουλάχιστον μέσω των μη κερδοσκοπικών οργανώσεων με τις οποίες ήρθα σε επαφή.

Μπορεί το ελληνικό λάδι να «κατακτήσει» ξένες αγορές, μέσω των εξαγωγών;

Ναι και όχι. Ναι, γιατί ως προϊόν, το Ελληνικό ελαιόλαδο είναι ένα από το καλύτερα σε ποιότητα και μπορεί να ανταπεξέλθει στο σκληρό ανταγωνισμό που υπάρχει. Όχι γιατί σαν χώρα έχουμε μείνει αρκετά πίσω στον αγώνα των εξαγωγών στο χώρο αυτό. Εκεί που βλέπω ότι υπάρχει ελπίδα για το Ελληνικό ελαιόλαδο είναι να κυριαρχήσουμε το χώρο του ποιοτικού και βιολογικού και όχι της μαζικής εξαγωγής (χύμα), γιατί οι Ισπανοί και Ιταλοί για πολλά χρόνια τώρα είναι οι πρωτοπόροι στην αγορά του χύμα ελαιόλαδου. Δυστυχώς όμως, το προϊόν δεν μπορεί από μόνο του να κατακτήσει τις ξένες αγορές - χρειάζεται και από τον παραγωγό να μάθει και να ερευνήσει το ελαιόλαδο του για το κάνει όσο ποιοτικό γίνεται.

Ποια είναι τα προβλήματα που έχετε αντιμετωπίσει στην επιχειρηματική σας προσπάθεια μέχρι σήμερα;

Ένα μεγάλο πρόβλημα που έχω συναντήσει έχει να κάνει με τον «ανταγωνισμό». Aντί να υπάρχει ένα κλίμα υγιής ανταγωνισμός μεταξύ τις Ελληνικές επιχειρήσεις και προπαντός μεταξύ άλλους παραγωγούς ελαιολάδου, υπάρχει ένα κλίμα εχθρικό. Δεν έχουμε ενωθεί ως Έλληνες για να μπορέσουμε να ανταγωνιστούμε στο εξωτερικό, αντιθέτως, τρωγόμαστε μεταξύ μας. Αυτό έχει ως συνέπεια το ότι όταν πάω στο εξωτερικό, κάνω τεράστια προσπάθεια να πείσω τα καταστήματα και τους πελάτες ότι το Ελληνικό λάδι αξίζει, είναι από τα καλύτερα. Μετά, μιλάω για το λάδι από τη Μυτιλήνη (που δεν το ξέρουν πολλοί). Αυτά όλα με δική μου πρωτοβουλία. Δεν υπάρχει σοβαρή προσπάθεια από το κράτος να διαφημίσει τα καλά της Ελλάδος στο εξωτερικό και να υποστηρίξει τον παραγωγό.

Επίσης, υπάρχει πολύ γραφειοκρατία, υψηλούς φόρους και ψηλό κόστος λειτουργίας για την επιχείρηση - τα γνωστά προβλήματα της χώρας.

Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει την εταιρία σας;

Θα έλεγα ψέματα αν έλεγα ότι η κρίση δεν είχε καμία επίδραση πάνω μου και στην εταιρεία μου. Λόγω της κρίσης, ήξερα ότι δεν θα έβρισκα καινούργια θέση στο χώρο μου εύκολα γιατί απλώς δεν υπήρχαν οι ευκαιρίες, και γι’ αυτό, μου έδωσε το κίνητρο να προχωρήσω με το όνειρό. Όταν έχεις οικογενειακές υποχρεώσεις και έχεις φύγει από το χώρο της δουλειάς σου για να ζήσεις το όνειρό σου, τότε μπορείς να βρεις το κίνητρο σου πάση θυσία. Πιστεύω ότι μία κοινωνική κρίση είναι «καλό» από τη μία πλευρά, δεδομένου ότι εμπνέει την προσωπική και συλλογική δημιουργικότητα από ανάγκη. Αλλά από την άλλη, έχει επίσης καταστροφικές συνέπειες για την κοινωνία στο σύνολό της.

O Στρατής Καμάτσος

Η επιχείρηση σας διαθέτει ένα site, ενώ έχετε παρουσία και στα Social Media. Κατά τη γνώμη σας, η επιχειρηματικότητα εν έτει 2015 είναι «συνδεδεμένη» με τις νέες τεχνολογίες;

Εάν η επιχείρηση σου δεν είναι «συνδεδεμένη», τότε δεν θα είναι ανταγωνιστική στην αγορά. Φυσικά, το πόσο είναι συνδεδεμένη καθορίζεται από την επιχείρηση που κάνει κάποιος, αλλά ακόμη και για μια μικρή επιχείρηση που δεν είναι στο χώρο της τεχνολογίας , χρειάζεται ακόμα να έχει μια παρουσία στο διαδίκτυο. Και παρόλο που το σημαντικότερο για επιχείρηση σαν την δικιά μου είναι ότι οι πωλήσεις είναι αυξημένες, μια επιχείρηση πρέπει να βρει τη σωστή ισορροπία μεταξύ το να έχει μία online και offline παρουσία. Ο λόγος είναι ότι όλο και περισσότερα, οι νέοι γίνονται γνώστες της τεχνολογίας και ως ένα εμπορικό σήμα, θα πρέπει να κυνηγήσεις αυτούς τους καταναλωτές πρώτα για να τους κάνεις πελάτες ζωής.. Αυτό θα μετατραπεί σε αυξημένες πωλήσεις σε μακροπρόθεσμη βάση. Μπορώ να φτάσω σε μεγαλύτερο κοινό με μια online παρουσία, αλλά θα πρέπει ακόμα να καλλιεργήσω την προσωπική επαφή με τους πελάτες και καταναλωτές για να κρατήσει αυτήν την ανθρώπινη σχέση και εικόνα.

Θα ήθελα να μου πείτε 3 παραδοσιακά ελληνικά προϊόντα, τα οποία πρέπει να αξιοποιήσουν επιχειρηματικά οι Έλληνες

Ελαιόλαδο, γιαούρτι, και ισοβαθμούν στην τρίτη θέση το τσάι του βουνού (και γενικά το τσάι) και το ούζο.

Πηγη http://www.huffingtonpost.gr/