Βουλευτικές Εκλογές 1961 «Εκλογές βίας και νοθείας» – Θυμίζουν αρκετά το σήμερα

Εδώ και λίγες ημέρες, όταν και ανακοινώθηκε ότι η βουλή θα προσφύγει πρόωρα σε κάλπες για την ψήφιση Προέδρου της Δημοκρατίας, έχει ξεκινήσει μια “τρομοκράτηση” του λαού από πολιτικούς, δημοσιογράφους και Μ.Μ.Ε. Επίσης ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, έκανε ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας μας λέγοντας ότι: Προτιμώ οικεία πρόσωπα για την εξουσία στην Ελλάδα!

Αυτές οι καταστάσεις για εμάς τους νεότερους, είναι πρωτοφανείς, αλλά όχι τόσο για τους πιο μεγάλους που γνωρίζουν ή έζησαν το τι συνέβη στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου των Βουλευτικών Εκλογών του 1961, που δικαίως χαρακτηρίστηκαν ως «Εκλογές βίας και νοθείας».

Πριν το άρθρο για την ιστορία, το 1961 ο νομός Λέσβου(Λέσβος-Λήμνος-Άγιος Ευστράτιος) “έβγαζε” 7 βουλευτές. Οι επτά βουλευτές που είχαν εκλεγεί στο νομό Λέσβου το 1961:

Με την ΕΡΕ εκλέχτηκαν οι: Ξενοδοχειάρης Περίανδρος, Βιτούλιας Γεώργιος, Μακρής Κωνσταντίνος.

Με την Ένωση Κέντρου: Μαλιάκας Νικόλαος, Γαληνός Μιχαήλ-Μίμης.

Με την ΕΔΑ(ΠΑΜΕ): Ηλιού Ηλίας, Παππάς Θεόφραστος.

Διαβάστε το σχετικό άρθρο από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια, το οποίο εξιστορεί τα γεγονότα της τότε εποχής και αναφέρετε στις εκλογές του 1961 με τίτλο: Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1961.

Οι εκλογές του έτους αυτού έγιναν στις 29 Οκτωβρίου 1961 από την υπηρεσιακή κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Δόβα και έγιναν σε κλίμα μεγάλης έντασης και εν μέσω επεισοδίων. Έμειναν στην ιστορία ως «εκλογές βίας και νοθείας». Η κυβέρνηση Καραμανλή, τα σώματα ασφαλείας και ο στρατός κατηγορήθηκαν ότι προέβησαν προεκλογικά σε εκτεταμένη τρομοκρατία εναντίον των κομμάτων του Κέντρου και της Αριστεράς αλλά και σε νοθεία του εκλογικού αποτελέσματος.

Σημειώθηκαν βίαια επεισόδια κατά την προεκλογική εκστρατεία κατά των οπαδών της ΕΔΑ (η οποία συμμετείχε με την ονομασία «ΠΑΜΕ»), ακόμη και κατά υποψηφίων βουλευτών της. Στις συμπλοκές υπήρξαν και νεκροί από πυρά του στρατού και της χωροφυλακής. Ιδιαίτερα στην επαρχία στρατός, χωροφυλακή και παρακρατικοί (“μαγκουροφόροι”) άσκησαν ψυχολογική πίεση στους πολίτες να μη συμμετάσχουν στις προεκλογικές εκδηλώσεις της ΕΔΑ και να μην την ψηφίσουν. Προεκλογικό υλικό της ΕΔΑ κατασχέθηκε κατ’ επανάληψη, ενώ πολλές συγκεντρώσεις της παρεμποδίστηκαν είτε με την επέμβαση του στρατού και της αστυνομίας είτε με τη δημιουργία επεισοδίων από πολίτες που εκτελούσαν διαταγές των τελευταίων.

Επεισόδια βίας ή τρομοκρατίας σημειώθηκαν και σε βάρος υποψηφίων της Ένωσης Κέντρου. Η νοθεία είχε να κάνει με ψευδείς εγγραφές στους εκλογικούς καταλόγους και διπλοψηφίες. Χαρακτηριστικό είναι ότι βρέθηκαν εγγεγραμμένοι 218 χωροφύλακες να δηλώνουν διεύθυνση κατοικίας την ίδια διώροφη μονοκατοικία[1]. Ως αίτιο για τη βία κατά της ΕΔΑ θεωρείται η μεγάλη επιτυχία που αυτή είχε σημειώσει κατά τις προηγούμενες εκλογές, η οποία είχε ανησυχήσει έντονα τους ακραιφνείς «εθνικόφρονες».

Στις 4 Νοεμβρίου ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση Κ. Καραμανλή.

Την 1η Δεκεμβρίου ο Γεώργιος Παπανδρέου ξεκίνησε τον “Ανένδοτο Αγώνα”, ο οποίος κορυφώθηκε με μεγάλες πορείες και διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Ο “Ανένδοτος Αγώνας” συνεχίστηκε μέχρι το 1963 δημιουργώντας μεγάλη πολιτική ένταση. Και η ΕΔΑ, που ήταν ο μεγάλος ηττημένος αυτής της εκλογικής αναμέτρησης, υποστήριξε τον ανένδοτο αγώνα, οργανώνοντας μάλιστα πολλές διαδηλώσεις. Στις 4 Δεκεμβρίου συνήλθε η νέα Βουλή χωρίς την παρουσία των βουλευτών του κέντρου και της αριστεράς.

Παρατάξεις

Από τις τρεις πολιτικές παρατάξεις που συγκροτήθηκαν η μεν ΕΡΕ ήταν αυτοτελές κόμμα υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Η Ένωση Κέντρου, που αναγγέλθηκε η ίδρυσή της ανήμερα της ορκωμοσίας της υπό τον Κ. Δόβα υπηρεσιακής κυβέρνησης, στις 19 Σεπτεμβρίου 1961, συγκροτήθηκε από τα πρώην κόμματα: Κόμμα των Φιλελευθέρων του Σοφοκλή Βενιζέλου, Λαϊκό Κοινωνικό του Στ. Στεφανόπουλου, Κόμμα Προοδευτικών του Σπ. Μαρκεζίνη (συνεργαζόμενο κόμμα με την ΕΚ), Προοδευτικό Εργατοτεχνικό του Παυσ. Κατσώτα, ΕΠΕΚ του Σάββα Παπαπολίτη, Δημοκρατικό Κέντρο-Αγροτική Φιλελευθέρα Ένωσις του Ηλία Τσιριμώκου και ένα μικρό δεξιό κόμμα του Θ. Τουρκοβασίλη. Η Ένωση Κέντρου διοικούνταν από οκταμελή επιτροπή της οποίας πρόεδρος ανέλαβε ο Γεώργιος Παπανδρέου.

Και τέλος, το ΠΑ.Μ.Ε. που συγκροτήθηκε από την ΕΔΑ και το Εθνικό Αγροτικό Κόμμα.

Εκλογικό σύστημα

Το εκλογικό σύστημα με το οποίο ορίσθηκε η διενέργεια των βουλευτικών εκλογών του 1961 ήταν ένα πρωτότυπο σύστημα ενισχυμένης αναλογικής, σύμφωνα με το οποίο, στη δεύτερη κατανομή θα μετείχαν μόνο όσα αυτοτελή κόμματα θα συγκέντρωναν τουλάχιστον το 15% του συνόλου των ψήφων, ενώ το ποσοστό αυτό αυξανόταν στο 25% για συνασπισμό δύο κομμάτων και στο 30% για μεγαλύτερους συνασπισμούς.

Σκοπός των μεγάλων αυτών ποσοστών ήταν, όπως δηλώθηκε, η καθολική επιδίωξη των άλλων πολιτικών παρατάξεων να μην επαναληφθεί αυτό που συνέβη το 1958 με την ανάδειξη της ΕΔΑ ως δεύτερο, σε αριθμό εδρών, κόμμα στη Βουλή.

Εμπνευστής του συστήματος αυτού θεωρήθηκε ο Γεώργιος Ράλλης, το οποίο και αποδέχτηκαν εκτός από την ΕΡΕ και τα άλλα κόμματα που τα ευνοούσε σε συνένωσή τους με συνέπεια τον τερματισμό της παρατηρούμενης μέχρι τότε πολυδιάσπασής τους.

Έτσι, με αυτή τη ρύθμιση συμμετείχαν τρεις παρατάξεις: η ΕΡΕ, η Ένωση Κέντρου και το Πανδημοκρατικό Μέτωπο Ελλάδας (ΠΑ.Μ.Ε.).

Στην Αιτωλοακαρνανία μετά το θάνατο του βουλευτή της ΕΡΕ Ιωάννη Ιντζέ στις 9 Νοεμβρίου 1961, έπειτα από τροχαίο, εξελέγη αντικαταστάτης του στην έδρα ο Φώτιος Γεροθανάσης.[2]

Εκλογικό Σύστημα : Ενισχυμένη Αναλογική
Εκλογικός νόμος : Ν.4173/1961 (ΦΕΚ 104/27-6-1961)
Εκλογικές περιφέρειες : 55
Σύνολο υποψηφίων : 995
Νόμιμος πληθυσμός : 7,643,808
Ψήφισαν : 4,640,512

Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ:http://el.wikipedia.org

Αναδημοσίευση από τους συνεργάτες μας στο plοmarinews.gr