Πορεία και συγκέντρωση από το εργατικό κέντρο Λέσβου για την επέτειο της 17 ΝΟΕΜΒΡΗ

41 Χρόνια έχουν περάσει από τότε που ο ελληνικός λαός, οι εργάτες και τα λαϊκά στρώματα εναντιώθηκαν στη χούντα των συνταγματαρχών.

Οι δυνάστες εκείνης της εποχής εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Στο όνομα του «κομμουνιστικού κινδύνου» δολοφόνησαν, εξόρισαν, φυλάκισαν και κυνήγησαν χιλιάδες αγωνιστές. Τότε το σύνθημα και η διεκδίκηση για «ψωμί – παιδεία – ελευθερία» γινόταν η αιτία για φυλακίσεις, για να χαρακτηριστείς εχθρός του συστήματος.

            41 Χρόνια μετά οι δυνάστες που συνεχίζουν το έργο των προηγούμενων για εξυπηρέτηση των μονοπωλίων φορούν το μανδύα του δημοκρατικού, του σοσιαλδημοκράτη. Σήμερα, όπως και τότε, οι διεκδικήσεις για μόνιμη και σταθερή εργασία, υγεία και ασφάλιση, για μια αξιοπρεπή ζωή σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες μας αποτελούν αιτία ποινικοποίησης των αγώνων, για διώξεις εργατών και συνδικαλιστών. Στο όνομα της «αποσταθεροποίησης» οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου δεν διστάζουν ακόμα και να κηρύξουν σε επιστράτευση τους εργαζομένους με σκοπό τη διαφύλαξη των κερδών του κεφαλαίου.

             Η εξέγερση στις 17 Νοέμβρη 1973 στο Πολυτεχνείο, ήταν το επιστέγασμα και η κορύφωση όλης της προηγούμενης αγωνιστικής πορείας του λαού και της νεολαίας.

             Η κατάληψη του Πολυτεχνείου τη δεύτερη μέρα 15 Νοέμβρη, ενώθηκε με το εργατικό λαϊκό κίνημα και απέκτησε χαρακτήρα παλλαϊκού ξεσηκωμού.

Η 16η Νοέμβρη ήταν η μέρα της κορύφωσης της εξέγερσης. Αργά το απόγευμα πέφτουν οι πρώτοι νεκροί.

            Ξημερώματα της 17ης Νοέμβρη τα τανκς κυκλώνουν το Πολυτεχνείο. Στις 3 το πρωί ένα από τα τανκς πέφτει πάνω στην πύλη του Πολυτεχνείου.

 Η θυσία δεν πήγε χαμένη: Άνοιξε ο δρόμος για την κατάρρευση της δικτατορίας, χιλιάδες νέοι και νέες από το παράδειγμα του Πολυτεχνείου, διαπαιδαγωγήθηκαν με τα ιδανικά του αγώνα, της οργανωμένης απειθαρχίας και ανυπακοής.

Εύκολες λύσεις, χωρίς αγώνα και θυσίες, ποτέ δεν έρχονται.

Μην περιμένεις τους «Σωτήρες». Η «Σωτηρία μας» θα έρθει με τους αγώνες.

  Το μήνυμα του Πολυτεχνείου ήταν πολιτικό, ανατρεπτικό, αντιιμπεριαλιστικό. Αυτό δηλώνουν και τα συνθήματα που όσα χρόνια κι αν πέρασαν, είναι πάντα επίκαιρα:

ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΕΞΩ ΟΙ ΗΠΑ, ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ

ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ

Η εργατική τάξη, οι μικροεπαγγελματοβιοτέχνες, η φτωχή αγροτιά, η νεολαία, όταν είναι οργανωμένοι και ενωμένοι, όταν ξέρουν γιατί παλεύουν και "πολεμούν", μπορούν και σήμερα να ξεπεράσουν κάθε δυσκολία.

 Όταν πάρουν στα δικά τους χέρια τη σημαία της πάλης για τα δικαιώματα, το δίκιο και την απελευθέρωση της εργατικής τάξης, του λαού, της χώρας από τα δεσμά των μονοπωλίων, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.