Τι δεν πρέπει να συζητήσεις ποτέ με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου σου!

Σε προηγούμενα άρθρα μου, έχω τονίσει τη σημασία που έχει η σχέση μεταξύ των φοιτητών και των καθηγητών τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Θα πρέπει να βρίσκονται όσο το δυνατόν πιο κοντά και να προσπαθούν από κοινού να πετύχουν έναν πολύ σπουδαίο στόχο. Ποιος είναι αυτός; Μα φυσικά, η αύξηση του εκπαιδευτικού επιπέδου της χώρας μας στο σύνολό της. Όσο μεγαλεπίβολο κι αν σου ακούγεται, δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί ποτέ, αν δεν κοιτάξουμε τα πράγματα, βήμα βήμα.

Κάποιοι βέβαια, παρεξηγούν αυτό που λέμε καλές σχέσεις και πηγαίνουν από το ένα άκρο στ’ άλλο. Για αυτό, ακολουθεί ένας μίνι-οδηγός με τα θέματα συζήτησης που δε θα έπρεπε να κάνεις με τους καθηγητές σου. Θα τα καταφέρεις;

Πιστεύεις πως άξιζες καλύτερο βαθμό.

Είσαι φοιτητής. Είναι καθηγητής. Εσύ γράφεις. Αυτός διορθώνει. Εσύ περιμένεις. Αυτός βαθμολογεί. Αυτή είναι η σειρά των πραγμάτων, όσο κι αν δε μας αρέσει. Το να κλαίγεσαι και να ζητάς αναβαθμολόγιση σε κάθε σου γραπτό, περισσότερο θα σε ζημιώσει παρά καλό θα σου κάνει. Τσεκαρισμένο.

Έλειψες από το εργαστήριο γιατί ξενύχτησες.

Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό, αλλά έχει περάσει η εικόνα προς τα έξω, πως η απόλυτη ειλικρίνεια μπορεί να σε σώσει από κάθε είδους κατάσταση. Όχι κύριε, λάθος κάνεις. Το γεγονός ότι είσαι 20χρονος, βράζει το αίμα σου και ήθελες να διασκεδάσεις με τα φιλαράκια σου, δε σημαίνει ότι μπορείς να γράφεις τη σχολή στα πα ...λιά σου τα παπούτσια. Να μάθεις την επόμενη φορά, να ακούς το ξυπνητήρι.

Κουτσομπολιά

Βρίσκεσαι στο Πανεπιστήμιο κι όχι στο ασανσέρ της πολυκατοικίας σου. Κανένας (σοβαρός) καθηγητής δεν ενδιαφέρεται για το ποιοι από τους συμφοιτητές σου τη βρίσκουν μεταξύ τους, ούτε αν η καθηγήτρια της άλγεβρας νταραβερίζεται με τον καθηγητή του προγραμματισμού. Μεγάλωσες. Και υποτίθεται πως είσαι στον «Οίκο της Παιδείας». Ξέρεις τι σημαίνει αυτό;

Πόσο cool και γαμάτος/η ήσουν το ΣΚ

Δεν ξέρω πως να το γράψω ευγενικά, αλλά κανένας καθηγητής δε νοιάζεται για το πόσα γκομενάκια έριξες την Παρασκευή ή πόσοι θεοί σε κοίταζαν το Σάββατο. Αν τους ενδιαφέρει κάτι, είναι αν έκανες την εργασία που σου είχαν αναθέσει. Και για αυτό, δεν παίρνω κι όρκο. Ενήλικος είσαι. Αν θέλεις την κάνεις. Αν όχι ...όχι. Κανένας καθηγητής δε θα κάτσει να σκάσει!

«Οι γονείς μου...»

Κι όμως, το πιστεύετε πως το έχω ζήσει; Έχω ακούσει, εγώ ο ίδιος, φοιτητές να λένε στους καθηγητές τους την άποψη των γονιών τους πάνω σε ένα θέμα. «Ο πατέρας μου, πιστεύει πως ο κομμουνισμός είναι ένα σύστημα ουτοπικό που δε θα εφαρμοστέι ποτέ». Στ’ αρχίδια μας τι πιστεύει ο πατέρας σου φίλε. Αν είναι, πες του να σου υπογράψει και το πτυχίο και κάνε μας τη χάρη. Μία θέση λιγότερη...

Πηγη neopolis.gr