Οι ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ και οι ΑΝΑΠΟΦΑΣΙΣΤΟΙ για δήμο Λέσβου και περιφέρεια Βορείου Αιγαίου

ΦΩΤΟ TVM

Αυτό –διοίκηση. Δηλαδή διοικείται αυτόνομα το χωριό, ο Δήμος  και  κατ’ επέκταση η Περιφέρεια, η οποία κατάργησε τις Νομαρχίες.

Μια ωραία νύχτα- γιατί νύχτα περνούν τα νομοσχέδια και νύχτα δεν βλέπουν ακόμα και οι εθελοτυφλούντες- έγινε τότε ο Καποδίστριας και τα χωριά, χωριουδάκια, κοινότητες, μαζεύτηκαν όλα και έγιναν 13 δήμοι πάνω στο νησί. Με τον τρόπο αυτό οι ανευθυνο-υπεύθυνοι της πολιτικής και της κοινοβουλευτικής εξουσίας είπαν και ελάλησαν και διαπίστωσαν αργότερα ότι έχουν αμαρτία, ότι καλύτερα διοικείται το σύστημα αν μαζέψουμε σε ένα δήμο τα χωριά, τα χωριουδάκια  που έχουν μια κάποια ομοιογένεια, μια κάποια επαφή και μπορεί να τα κουμαντάρει ένας αυτοδιοικητικός που θα λέγεται Δήμαρχος.

Αργότερα, αργότερα, όταν ξεκίνησαν τα κότερα της τρόικας, δεν το λέει το άσμα το λέω εγώ, διαπίστωσαν οι ανευθυνο-υπεύθυνοι της κεντρικής εξουσίας, ακόμα και οι εθελοτυφλούντες, εννοώ οι κομματισμένοι,  φανατισμένοι και ντοπαρισμένοι πολιτικοί και  πολιτικάντηδες, ότι χρειάζεται ένα νέο σύστημα  αυτό- διοίκησης και περιφέρειας που το βάφτισαν Καλλικράτη, αν και μερικοί που είχαν αμφιβολίες για την επέμβαση των ξένων  και την παρέμβαση της εξουσίας στον τομέα αυτό, το ονόμασαν Κακοκράτη. Έτσι γεννήθηκε και ο δήμος – τέρας της Λέσβου που ο ίδιος ο εκλεγείς δήμαρχος  Δημήτριος Φ. Βουνάτσος και πριν από τις εκλογές εννοώ  πριν καταλάβει τον θώκο της εξουσίας και μετά όταν έγινε δήμαρχος, το βάπτισε Κακοκράτη και έμεινε η ρετσινιά.

Από κει και πέρα όταν οι πολιτικοί, τα κόμματα, οι παράγοντες  αλλά  και τα ΜΜΕ διαπίστωσαν ότι δεν τους συμφέρει αυτό το σύστημα γιατί έχουν να κάνουν με ένα δήμο, γιατί τα κόμματα δεν μπορούν να έχουν φατρίες, κάστες και κλίκες, γιατί τα πρόσωπα δεν μπορούν να ανελιχθούν και δεν απομυζούν  από τον κρατικό κορβανά, γιατί  τα ΜΜΕ δεν έχουν διαφημίσεις, διακηρύξεις, συνδρομές, τότε άρχισε η γνωστή τακτική ή στρατηγική του γιαπί γιαπ. Δηλαδή δεν είναι καλός ο Καλλικράτης  ή να τον αλλάξουμε όπως έγινε στην Κρήτη και πιο συγκεκριμένα στο Ρέθυμνο ή σε άλλες περιοχές που ο πληθυσμός είναι μικρότερος του νησιού και περισσότεροι οι δήμοι. Και άρχισαν οι κομματικές παρεμβάσεις, οι συνδικαλιστικές εισηγήσεις, οι δημοσιοποιήσεις από τα ΜΜΕ να γίνουν τέσσερις δήμοι στο νησί. Γιατί το τέρας – δήμος της Λέσβου δεν βαδίζει σωστά. Τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές δεν έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο. Γιατί μπορεί να αλλάξαμε σελίδα με τη νέα κυβέρνηση, τις συμμαχίες, συνεργασίες ή και σωτηρίες αν θέλετε της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν άλλαξε η νοοτροπία με τις πελατειακές σχέσεις των βουλευτών στις κομματικές επεμβάσεις και τις συνδικαλιστικές εισηγήσεις. Τα πρόσωπα ξέρουν ότι είναι δύσκολο να εκλεγεί δήμαρχος και περιφερειάρχης σε αυτό το τοπίο. Χρειάζονται έξοδα, διαρκής κίνηση, προσωπική ακτινοβολία του υποψηφίου και ενεργοποίηση των στελεχών της περιφέρειας και της δημαρχίας ώστε να πειστούν οι πολίτες, φορολογούμενοι και ψηφοφόροι ότι κάτι άλλαξε από τον Καποδίστρια στον Καλλικράτη και ακόμα περισσότερο κάτι άλλαξε από τη Νομαρχία στην Περιφέρεια με μεγαλύτερη έκταση και περισσότερη υπευθυνότητα. Υπάρχουν οι ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ  που θα κατέβουν στις εκλογές όπως και αν είναι το τοπίο και υπάρχουν και οι ΑΝΑΠΟΦΑΣΙΣΤΟΙ που είναι περισσότερο επιφυλακτικοί, προσεχτικοί και διπλωμάτες ακόμα,  γιατί δεν  θέλουν να εκτεθούν  όταν δεν γνωρίζουν αν θα γίνουν τέσσερις, δύο ή ένας δήμος στο νησί. Γίνονται παρεμβάσεις, γίνονται  συζητήσεις, το θέμα δεν είναι διοικητικό, είναι και πολιτικό,  διότι όταν διαφωνεί η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ που είναι συνεταίρος και συνεργάτης του,  λογικό  και φυσικό είναι από αυτή τη διένεξη να κερδίσει η αξιωματική αντιπολίτευση στο εγγύς μέλλον, όταν θα γίνουν οι πρόωρες εθνικές εκλογές. Όλοι λοιπόν προσέχουν τις κινήσεις τους και δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα  για την τοπική αυτοδιοίκηση, για τη περιφέρεια ή για την εξυπηρέτηση του πολίτη που έχουν υποχρέωση,  αλλά ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τα κομματικά, συνδικαλιστικά και προσωπικά τους συμφέροντα. Και μέσα σε αυτό το ομιχλώδες τοπίο γράφουμε τις σειρές αυτές, λίγες μέρες ή λίγες ώρες  πριν ανακοινωθεί κάτι σοβαρό και υπεύθυνο από τους πολιτικούς και τους αυτοδιοικητικούς άρχοντες για το νησί και για την περιφέρεια στη συνέχεια. Αυτούς   λοιπόν που αποφάσισαν τελικά τους φωτογραφίζουμε για να τους δείτε και για να έχουν τη γνώση οι φύλακες  χωρίς πολλά βιογραφικά και σχόλια  και οι αναποφάσιστοι, οι επιφυλακτικοί, μπαίνουν στη δεύτερη σειρά, πάλι με φωτογραφίες, ώστε να ξέρουν οι πολίτες και αυτούς που σήμερα είναι κουμπωμένοι και από αυτούς μερικοί αύριο θα τοποθετηθούν και θα ζητήσουν επίσημα και υπεύθυνα την ψήφο του λεσβιακού λαού όσον αφορά ιδιαίτερα το Δήμο – τέρας ή τους δήμους.

ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ

Νάσος Γιακαλής

Έχει δηλώσει ότι θα κατεβεί ανεξάρτητος,  έχει περάσει πολλά στάδια της αυτοδιοίκησης, γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα αλλά το θέμα και πρόβλημα είναι αν αυτές οι εκλογές της αυτοδιοίκησης θα είναι κομματικές ή όχι. Γιατί αν χρήσουν τα κόμματα δικούς τους υποψηφίους και πάρουν γραμμή  από τους ηγέτες και τους συνδικαλιστές, τότε υπάρχουν προβλήματα σε όλους εκείνους οι οποίοι κατεβαίνουν σαν ανεξάρτητοι, έχουν μια ιδεολογική υποδομή ή κομματική εξάρτηση κατά το παρελθόν αλλά προσπαθούν να κάνουν ανοίγματα και σε άλλους χώρους. Γιατί η Περιφέρεια αποτελείται  από πολλά νησιά στο Βόρειο Αιγαίο και κάθε νησί έχει τη δική του νοοτροπία, οι πολίτες δεν έχουν αποβάλλει τη μεταπολιτευτική τους νοοτροπία, εξακολουθούν να είναι εγκλωβισμένοι στα κόμματα και το ανεξάρτητος παίζεται γιατί δεν ξέρουμε  τι έχει αλλάξει σε αυτόν τον τομέα.

 Χριστιάνα Καλογήρου

Η Χριστιάνα Καλογήρου είναι γνωστή όχι μόνο από το όνομα, γιατί και  ο πατέρας της υπήρξε βουλευτής της ΝΔ, αλλά και από την ίδια κατά το παρελθόν, σαν κομματικό στέλεχος  της Πολιτικής Άνοιξης και στη συνέχεια στη ΝΔ με το πόστο της εξουσίας  της  Γενικής Γραμματέως  της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου. Ασφαλώς θα την υποστηρίξουν οι νεοδημοκράτες,  όσοι δεν λακίσουν προς τα ακροδεξιά ή στα κεντρώα σχήματα. Είναι γνωστή στο νησί, πασίγνωστη στη Λήμνο,  (γιατί από κει είναι η καταγωγή της, εκ μητρός)  και τώρα με το πόστο που έχει είναι γνωστή και στα υπόλοιπα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Αν όλοι αυτοί  αναγνωρίσουν τα προσόντα της ασφαλώς θα την ψηφίσουν. Αν όχι θα επιλέξουν κάποιον  άλλο.

Αγλαΐα Κυρίτση

 Είναι σχεδόν άγνωστη. Δεν απασχόλησε ποτέ τα ΜΜΕ,  εργάστηκε στην ΕΡΤ κατά το παρελθόν, δημοσιογράφος το επάγγελμα, με πτυχίο αρχαιολογίας, καταγόμενη εκ Χίου και με πατέρα Ηπειρώτη αγωνιστή του ΕΛΑΣ. Πρόκειται περί κομματικού οργάνου που είναι εγκάθετη από το κόμμα και δεν έχει ιδιαίτερες γνώσεις από την αυτοδιοίκηση. Τώρα πόσο αυτό θα εξυπηρετήσει  τους πολίτες ψηφοφόρους και φορολογούμενους του Βορείου Αιγαίου είναι ένα θέμα. Γιατί ναι μεν  είναι πειθαρχημένη στο κόμμα και έχει ιδεολογία, τοποθέτηση και εθελοντική προσφορά,  αλλά είναι παρά πολύ δύσκολο να επηρεάσει  ψηφοφόρους από άλλες παρατάξεις. Επομένως η παρουσία της είναι καθαρά κομματική και εθελοντική και σύμφωνα με τις ενδείξεις που υπάρχουν  είναι πάρα πολύ δύσκολο να εκλεγεί στο χώρο της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου.

Στρατής Κόρακας

Ο Στρατής Κόρακας είναι γνωστός και σαν βουλευτής του ΚΚΕ κατά το παρελθόν στη Λέσβο και στην Περιφέρεια Β. Αιγαίου και η παρουσία του είναι- επαναλαμβάνω ότι ακριβώς έγραψα για την κ. Κυρίτση- καθαρά κομματική ή και ιδεολογική για όσους έτσι το θέλουν.  Είναι γνωστές οι δυνάμεις του ΚΚΕ όχι  μόνο στο νησί αλλά και  στα  άλλα νησιά,  δεν υπάρχουν πιθανότητες εκλογής αλλά και από την άλλη πλευρά πρέπει να υπάρχει κάποιος ή κάποιοι που θα δίνουν το παρόν σε τέτοιες εκλογικές αναμετρήσεις για να εμφανίζεται το κόμμα ότι είναι υπαρκτό, δυνατό και μεγάλο κατά την άποψή τους και να μην υπάρχουν διαρροές από τους οπαδούς ψηφοφόρους προς τα άλλα κόμματα της αριστεράς ή και της κεντρώας παράταξης. Αν και θα πρέπει κάποτε να το  μελετήσουν όλοι και να αποφασίσουν σωστά ότι η αυτοδιοίκηση δεν πρέπει να είναι εγκλωβισμένη στα κόμματα ούτε στα πρόσωπα. Πρέπει να εξυπηρετεί τους πολίτες και τα κόμματα και ο συνδικαλισμός έρχονται σε δεύτερη μοίρα.

Στράτος Γεωργούλας

Ο  επίκουρος  καθηγητής Κοινωνιολογίας του Παν. Αιγαίου   Στράτος Γεωργούλας δεν έδωσε ποτέ την ευκαιρία μέχρι σήμερα στα ΜΜΕ να πάρουν αρνητικές θέσεις στο έργο του το πανεπιστημιακό αλλά και στη σεμνή κομματική του τοποθέτηση κατά το παρελθόν, που ήταν ενεργός πολίτης, ψηφοφόρος και στέλεχος του ΚΚΕ. Για  λόγους που δεν τους εξετάζουμε ούτε μας ενδιαφέρουν, αν και πολλά λέγονται, σήμερα το ΚΚΕ αποστασιοποιείται  από την υποψηφιότητά του, ενώ ο κος Γεωργούλας ξέρει πολύ καλά ότι θα τον στηρίξουν αριστεροί οπαδοί ανεξαρτητοποιημένοι από το ΚΚΕ, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ κατ’ αρχήν  αλλά και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ  και επιδιώκει και ένα άνοιγμα προς άλλες παρατάξεις που είναι δύσκολο γιατί οι πάντες γνωρίζουν ότι μπορεί να είναι ένας καλός επιστήμονας καθηγητής αλλά δεν έχει ιδιαίτερες γνώσεις και πείρα από την αυτοδιοίκηση και επιπλέον, άθελά του  ή όχι, είναι εγκλωβισμένος σε κόμματα και συνδικαλιστικούς εναγκαλισμούς και αυτό κάνει επιφυλακτικούς  όσους πλέον πιστεύουν  ότι χρειάζονται νέα πρόσωπα με πείρα ή όχι αλλά με ευθύνη και ανεξαρτησία για να λειτουργήσουν σωστά στον τομέα της αυτοδιοίκησης και ιδιαίτερα στους Δήμους ή στο δήμο-τέρας της Λέσβου.

Σπύρος Γαληνός

Υπήρξε δημοτικός σύμβουλος κατά το παρελθόν επί σειρά ετών, έχει αυτοδιοικητική πείρα, αντινομάρχης με τον Παύλο Βογιατζή- Νομάρχη τότε, βουλευτής της ΝΔ κατά το εγγύς παρελθόν και σήμερα στέλεχος, οργανωτής και οπαδός των Ανεξαρτήτων Ελλήνων. Πέραν όλων αυτών φέρει ένα βαρύ πολιτικό όνομα στην πλάτη του, μια κληρονομιά που τον κάνει γνωστό όχι  μόνο στη Λέσβο αλλά και πέραν της Λέσβου, του πατρός Γαληνού, που και αυτός  υπήρξε άνθρωπος της αυτοδιοίκησης σαν δήμαρχος, σαν υπουργός, σαν δημοσιογράφος  αλλά κυρίως από τα απομνημονεύματά του που  έμαθαν και γνώρισαν οι Λέσβιοι και νησιώτες γενικά την ευθύνη και την ικανότητα του πατρός σαν κομάντος την περίοδο της γερμανικής κατοχής.  Έχει κάνει τεράστια ανοίγματα ο Σπύρος Γαληνός σε όλους τους χώρους, είναι βέβαιο ότι θα πάρει πάρα πολλούς ψήφους, τώρα αν θα εκλεγεί ή όχι, αυτό θα το δούμε στη συνέχεια αν τελικά μάθουμε και από τους αναποφάσιστους ποιοι θα είναι οι αντίπαλοί του.

ΟΙ ΑΝΑΠΟΦΑΣΙΣΤΟΙ

 Δημήτρης Βουνάτσος

 Στην πολιτική ποτέ μη λες ποτέ. Αυτή την αρχή την εφαρμόζει σχεδόν πάντοτε ο Βουνάτσος, ο οποίος υπήρξε βουλευτής, υπήρξε νομάρχης, είναι δήμαρχος του δήμου – τέρας της Λέσβου, μελετά αν θα κατέβει ή όχι στις επόμενες εκλογές και αφού εξάντλησε όλη τη δραστηριότητα του σε διάφορα πόστα εξουσίας δύο  λύσεις υπάρχουν: ή να ασχοληθεί με τη συγγραφή των απομνημονευμάτων του- το έγραψα και άλλοτε- που έχει πολλά να πει και να γράψει και ασφαλώς η έκδοση ενός τέτοιου βιβλίου θα έχει μεγάλη επιτυχία,  ή να ξαναβάλει υποψηφιότητα στο δήμο- τέρας, ή αν γίνουν περισσότεροι δήμοι που δεν το βλέπω,  στο δήμο Μυτιλήνης. Γιατί η πολιτική είναι αρρώστια και δεν αποβάλλεται εύκολα και όποιος μπει σε τέτοιο χορό χορεύει μέχρι το τέλος. Το ερώτημα είναι υπαρκτό και μεγάλο αν μπορεί να βρει συνεργάτες που δεν θα τον προδώσουν, αν έχει την οικονομική δυνατότητα για την προεκλογική εκστρατεία και αν πιστεύει ότι ο λεσβιακός λαός θα τον προτιμήσει. Διότι υπήρξε μεν ειλικρινής και όχι εκμεταλλευτής  ή διαπλεκόμενος αλλά δεν μπόρεσε να κάνει και σπουδαία πράγματα γιατί δεν είχε την οικονομική δυνατότητα αφενός και την αυτοδιοικητική αλληλεγγύη και συνεργασία πολλών από εκείνους που έφτιαξαν το ψηφοδέλτιο και την παράταξη της  «Λαϊκής Ενότητας».

Παντελής  Πατερέλλης

Ο Παντελής Πατερέλλης έχει μεγάλη αυτοδιοικητική πείρα γιατί πάρα πολλά  χρόνια  ασχολείται με την αυτοδιοίκηση σε καίρια πόστα εξουσίας του δήμου σαν αντιδήμαρχος, ιδιαίτερα στο θέμα των δημοσίων έργων,   αλλά και σε άλλους τομείς και είναι γνωστός για τις σχέσεις, τις εξαρτήσεις και τις τοποθετήσεις του κατά το χρονικό διάστημα της μεταπολίτευσης,  γιατί πέρασε και από τα στάδια επί δημαρχίας Χοχλάκα,  Γιακαλή και Χατζηκομνηνού ακόμα. Έχει όμως κλειστά τα χαρτιά του. Δεν εκδηλώνεται, δεν δίνει συνεντεύξεις, περιμένει  αναζητώντας προφανώς συμμαχίες πολιτικές ή αυτοδιοικητικές, για  όσους έτσι το θέλουν, για να δει αν μπορεί και  πόσο μπορεί να θέσει υποψηφιότητα σαν δήμαρχος Λέσβου ή και Περιφερειάρχης ακόμα. Η παλιά στήριξη που είχε από πολιτικούς και κόμματα δεν υπάρχει γιατί άλλαξαν τα πράγματα. Οι νέες εξελίξεις επιβάλουν ανατροπές και αλλαγές κατεύθυνσης και  λογικό και φυσικό είναι να είναι προσεχτικός,  επιφυλακτικός και κουμπωμένος θα λέγαμε,  γιατί κανένας δεν ξέρει είτε από τους έμπειρους αυτοδιοικητικούς,  είτε από τους άπειρους  τι θα γίνει στους επόμενους μήνες και πολύ περισσότερο αν θα γίνουν διπλές ή τριπλές εκλογές που παίζει και αυτό σημαντικό ρόλο  για τα κόμματα,  τα πρόσωπα και τους ηγέτες.

Κώστας  Μουτζούρης

Είναι μεταξύ ναι και όχι. Περισσότερο προς το όχι υπό τις παρούσες συνθήκες και λιγότερο προς το ναι. Ο τέως πρύτανης του Πολυτεχνείου κ. Κώστας Μουτζούρης  δεν έπαψε να έχει φιλοδοξίες για την τοπική αυτοδιοίκηση. Περισσότερο προς την Δημαρχία και λιγότερο προς την Περιφέρεια. Αλλά υπό τις παρούσες συνθήκες δεν βλέπει φως στο τούνελ, γιατί και οι αποφασισμένοι και οι αναποφάσιστοι έχουν  κάνει κάποια δουλειά, έχουν θέσει κάποια θεμέλια και είναι δύσκολο αυτή τη στιγμή, παρόλο που άλλαξε η νοοτροπία των πολιτών, να αλλάξουν οι ψηφοφόροι και να ψηφίσουν την τελευταία στιγμή ακόμα και ένα συμπατριώτη, ο οποίος μπορεί να είναι άξιος και ικανός αλλά δεν βρίσκεται πάντοτε εδώ πλησίον τους, γιατί όπου και να είναι, όποιος και να είναι, την ώρα την ψηφοφορίας  δεν παύει να έχει το σύνδρομο της πελατειακής σχέσης ή του συναισθηματισμού. Για αυτό λογικά και φυσικά, αλλά κυρίως ψύχραιμα, ο κος Κώστας Μουτζούρης είναι περισσότερο προς το όχι και λιγότερο προς το ναι. Αν αλλάξουν τα πράγματα τις τελευταίες εβδομάδες, μέχρι το Μάρτιο, τότε θα έχουμε ξεκάθαρα τη θέση του και τότε θα αποδειχθεί αν και εμείς οι γράφοντες ή οι σχολιάζοντες τα γεγονότα αγγίξαμε περισσότερο την αλήθεια.

Νίκος Ζούρος

Ο Νίκος Ζούρος είναι ένας εξαιρετικός καθηγητής Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο, διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας στο Σίγρι, με τεράστιες ικανότητες επιστημονικής και διοικητικής, όχι φαντασίας, αλλά οργάνωσης. Έχει  κάνει πάρα πολλά για το νησί και ιδιαίτερα για το Σίγρι,  γνωρίστηκε η Λέσβος στα πέρατα του κόσμου, με τα συνέδρια,  τα ευρήματα και τις μελέτες που έγιναν εκεί, προτίμησε την πανεπιστημιακή καριέρα, κατά το παρελθόν συζητήθηκε το όνομά του από ορισμένους, συγκεκριμένους, προύχοντες που θέλησαν να του επιβάλουν την υποψηφιότητα αυτή, αλλά δεν την αποδέχθηκε και σωστά, διότι ένας ψηφοσυλλέκτης, ένας κομματισμένος, ένας φανατισμένος ή ένας συνδικαλιστής παίρνει πάντοτε περισσότερες ψήφους από έναν επιστήμονα δυνατό και άξιο που για να αναγνωριστεί η αξία του  και η ικανότητα ή και τυχόν αυτοδιοικητική εμπειρία  χρειάζεται να πέσουν απάνω του και κόμματα και πρόσωπα και  παράγοντες για να τον διακρίνουν, να τον ψηφίσουν ή και να τον εγκλωβίσουν στο κομματικό και πελατειακό σύστημα της αυτοδιοίκησης. Ο χαρακτήρας του δεν ταιριάζει με αυτά που σημαίνει ότι άλλοι θέλουν αλλά το ερώτημα παραμένει: αυτός μπορεί και θέλει ή απεχθάνεται αυτή τη συναλλαγή, τις δεσμεύσεις, τις υποχρεώσεις  και τις υποσχέσεις που είναι τελείως αντίθετες με τον χαρακτήρα του; Λογικά και φυσικά δεν θα βάλει υποψηφιότητα. Εκτός εάν τον πείσουν ή τον εγκλωβίσουν οι αρμόδιοι με την υπόσχεση ότι θα πετύχει.

Βαγγέλης Παλαιολόγος

Ο κος Παλαιολόγος είναι και αυτός γνωστός σε ολόκληρο το νησί. Όχι μόνο σαν κομματάρχης, ή όργανο του ΚΚΕ αλλά και σαν δήμαρχος Πολιχνίτου που επί σειρά ετών  έκανε σεμνά και ταπεινά τη δουλειά του, χωρίς εξάρσεις, χωρίς φωνασκίες και ιδιαίτερα χωρίς δολοπλοκίες. Αξιοκρατικά και δίκαια θα έπρεπε ο κος Παλαιολόγου να είναι πρώτος και καλύτερος στη λίστα των βουλευτών  της Λέσβου μετά τον Κόρακα. Αλλά για λόγους καθαρά κομματικούς, που δεν τους εξετάζουμε, προτάθηκαν άλλοι και όχι αυτός. Αν τώρα θέσει υποψηφιότητα σαν δήμαρχος  για να ενισχύσει το κόμμα είναι ένα ερώτημα.  Γιατί το ΚΚΕ  έχει πάντοτε στρατευμένους έτοιμους μαχητές ή εθελοντές που μπορούν ανά πάσα στιγμή να αναπληρώσουν το κενό. Αν δεν είναι ο Παλαιολόγος θα είναι ο κος Αντώνας ή κάποιος άλλος και η ζωή  θα συνεχίζεται με την γραμμή  του κόμματος που πιστεύει  ότι έτσι πρέπει να είναι τα πράγματα.

Αρθρο από την εφημερίδα ΠΟΛΙΤΙΚΑ