Συνεργασία της Διεύθυνσης Δασών με σχολεία σε περιβαλλοντικά προγράμματα και σε δενδροφύτευση στη Χαραμίδα

Ενεργή υποστήριξη σε εκπαιδευτικά προγράμματα για το περιβάλλον, αλλά και σε δράσεις όπως η δενδροφύτευση καμμένων εκτάσεων, παρέχουν στα σχολεία της Λέσβου στελέχη της Διεύθυνσης Δασών, που ανταποκρίνονται άμεσα στις προσκλήσεις των σχολικών κοινοτήτων.

Έτσι, μόνο το τελευταίο διάστημα, στο Δημοτικό Σχολείο Λουτρών, το 1ο ΕΠΑΛ Μυτιλήνης και το 4ο Γυμνάσιο υλοποιήθηκαν εκπαιδευτικά προγράμματα με θέμα τα δάση.

Η Γ΄ τάξη του Δημοτικού Σχολείου Λουτρών υλοποιεί φέτος το περιβαλλοντικό πρόγραμμα «Το δάσος, πηγή ζωής», στο πλαίσιο του οποίου έγιναν δύο παρουσιάσεις από δασοπόνους της Διεύθυνσης Δασών. Ο Κώστας Βερβέρης αναφέρθηκε στο θέμα «Η ωφελιμότητα του δάσους και οι κίνδυνοι που το απειλούν» και η Ελένη Ασημίνου ανέπτυξε την παρουσίαση «Τα δασικά οικοσυστήματα της Λέσβου». Ακολούθως έγινε ενημέρωση για τον τρόπο φύτευσης δενδρυλλίων και στη συνέχεια με την καθοδήγηση των δασοπόνων και του δασοφύλακα Χαράλαμπου Σκορδομπέκη, οι μαθητές προχώρησαν σε δενδροφύτευση σε περιοχή του καμμένου δάσους της Χαραμίδας.

Το θέμα της δενδροφύτευσης και οι ενέργειες αναδάσωσης αποτέλεσαν το αντικείμενο της διάλεξης που έδωσε την προηγούμενη Παρασκευή στο 1ο ΕΠΑΛ Μυτιλήνης, ο διευθυντής Δασών, δασολόγος Φώτης Κράλης, ο οποίος αμέσως μετά συνομίλησε με τους μαθητές και απάντησε στις ερωτήσεις τους.

Πρόγραμμα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης για τη ρητίνη

«Τα δέντρα που δακρύζουν…»

Η πιο πρόσφατη παρουσίαση έγινε την Τρίτη στο 4ο Γυμνάσιο Μυτιλήνης, όπου και υλοποιείται πρόγραμμα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης με θέμα «Τα δέντρα που δακρύζουν… Ρετσίνι, Μαστιχόδεντρο».

Η δασοπόνος Παντελία Ελευθερίου, με τη βοήθεια του ανάλογου εποπτικού υλικού, μίλησε στους μαθητές για τον τρόπο συλλογής της ρητίνης, τη σημερινή κατάσταση στα δάση της Λέσβου, τις χρήσεις της ρητίνης και την επίδραση στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου στο παρελθόν, ενώ έδωσε έμφαση και στις διαφορές που υπάρχουν πλέον σε σχέση με τον τρόπο που γινόταν η συλλογή τα παλαιότερα χρόνια.

Η κ. Ελευθερίου ανέφερε ότι ρητίνη παράγουν κωνοφόρα δένδρα και κυρίως η χαλέπιος πεύκη (Pinus halepensis) και δευτερευόντως η τραχεία πεύκη (Pinus brutia) και μάλιστα μετά τη συζήτηση με τους μαθητές, έγινε με τη βοήθεια του δασοφύλακα Παναγιώτη Σαρικέλλη επιτόπια επίδειξη στα παιδιά της διαδικασίας ρητινοσυλλογής, σε πεύκο στην αυλή του Σχολείου.

Εκτενής αναφορά έγινε απ’ την εισηγήτρια στην κατάσταση που επικρατούσε στα δάση της Λέσβου, όπου σημαντικός αριθμός εργατών απασχολούνταν στη συλλογή της ρητίνης, σε αντίθεση με τώρα που δραστηριοποιούνται στο νησί μόλις τρεις ρητινοσυλλέκτες. Μία ακόμη διάσταση που έδωσε η κ. Ελευθερίου, προκαλώντας και το ενδιαφέρον των μαθητών, ήταν οι συνέπειες που υπάρχουν απ’ τη διακοπή της ρητινοσυλλογής, η οποία αποτελούσε την καλύτερη ευκαιρία για τον καθαρισμό του δάσους. «Σήμερα που έχει σταματήσει η συλλογή της ρητίνης, το δάσος γίνεται όλο και πιο αδιάβατο, μαζεύεται σ’ αυτό όλο και περισσότερη εύφλεκτη ύλη, με αποτέλεσμα όχι μόνο να μεγαλώνει ο κίνδυνος πυρκαγιάς, αλλά και να δυσκολεύεται η κατάσβεσή της», υπογράμμισε χαρακτηριστικά.

Πηγή Εφημερίδα Εμπρός