Επιστολή πέντε βουλευτών προς τον πρωθυπουργό για την νησιωτικότητα
Όπως είναι γνωστό, η ρήτρα νησιωτικότητας ψηφίστηκε με το Ν. 4150 του 2013 και προβλέπει ότι κάθε νομοσχέδιο που έρχεται προς ψήφιση στη Βουλή θα πρέπει να αξιολογείται, ως προς τις επιπτώσεις του στις νησιωτικές περιοχές, και να υπάρχουν οι ανάλογες αντισταθμιστικές ενέργειες ή παρεμβάσεις.
Οι Βουλευτές ζητούν από τον Πρωθυπουργό, να αναλάβει πρωτοβουλία για την πλήρη και οριζόντια εφαρμογή της ρήτρας νησιωτικότητας, όχι μόνο στα νομοσχέδια που κατατίθενται αλλά σε όλες τις αποφάσεις της εκτελεστικής εξουσίας και της δημόσιας διοίκησης.
Υπενθυμίζεται ότι ο Βουλευτής, Παύλος Βογιατζής, είχε κάνει τον περασμένο Ιούνιο μία ολοκληρωμένη εισήγηση για την ανάγκη εφαρμογής της ρήτρας της νησιωτικότητας, αλλά και του στρατηγικού σχεδιασμού ανάπτυξης για τα νησιά της χώρας στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Περιφερειών – Υποεπιτροπή Νησιωτικών και Ορεινών Περιοχών της Βουλής, ενώ μέχρι στιγμής δεν έχει σταματήσει να επαναλαμβάνει την ανάγκη πρόβλεψης και εφαρμογής ξεχωριστών ρυθμίσεων για τις νησιωτικές περιοχές κατά την ψήφιση των νομοσχεδίων.
Το πλήρες κείμενο της παρέμβασης των Βουλευτών προς τον Πρωθυπουργό κ. Σαμαρά, έχει ως εξής:
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Εμείς οι βουλευτές που έχουμε την τιμή να εκπροσωπούμε νησιωτικές περιοχές, ζητάμε σήμερα την προσωπική σας παρέμβαση, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων και του συντονιστικού σας ρόλου, για να αποκτήσει ουσία και περιεχόμενο η ρήτρα νησιωτικότητας.
Όπως είναι γνωστό, με το νόμο 4150/2013 θεσπίστηκε η ρήτρα νησιωτικότητας για κάθε νομοθετική πρωτοβουλία, ενέργεια ή κανονιστική πράξη από την πλευρά του Κράτους.
Πρόκειται για μία κορυφαία θεσμική παρέμβαση και πρωτοβουλία που αποτυπώνει την πραγματική διάσταση του άρθρου 101 του Συντάγματος που αναφέρεται στη νησιωτικότητα.
Με τη ρήτρα νησιωτικότητας αναγνωρίζονται έμπρακτα οι ιδιαιτερότητες των νησιωτικών περιοχών και ενεργοποιείται, αυτόματα, ένα πλαίσιο ιδιαίτερης αντιμετώπισης, που δεν αποτελεί προνομιακή μεταχείριση αλλά επιβάλλεται από τη διαφορετικότητα του νησιωτικού χώρου.
Μέχρι σήμερα, οι νομοθετικές πρωτοβουλίες και οι αποφάσεις του Ελληνικού Κράτους και της Δημόσιας Διοίκησης, σε όλες τις βαθμίδες της, δεν συνυπολόγιζαν τις ιδιαιτερότητες των νησιωτικών περιοχών.
Τις προσπερνούσαν και αντιμετώπιζαν τα νησιά μας με τον ίδιο τρόπο που αντιμετώπιζαν τις αστικές περιοχές ή την ηπειρωτική χώρα.
Σε μία πολυνησιωτική, όμως, χώρα, όπως είναι η Ελλάδα, το νομοθετικό πλαίσιο και οι αποφάσεις της διοίκησης δεν μπορεί να έχουν οριζόντιο χαρακτήρα και εφαρμογή. Δεν είναι αποδεκτό να αγνοούνται κρίσιμοι παράμετροι όπως είναι η γεωγραφική ασυνέχεια, οι δυσκολίες στην επικοινωνία και τις συγκοινωνίες, το υψηλό κόστος μεταφοράς αγαθών, υπηρεσιών και ανθρώπων, στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις νησιωτικές περιοχές.
Με τη θέσπιση της ρήτρας νησιωτικότητας, γεννήθηκαν μεγάλες ελπίδες και προσδοκίες.
Υπήρχε η βεβαιότητα ότι σε κάθε νόμο, σε κάθε απόφαση θα υπήρχε πρόβλεψη για τις επιπτώσεις που επέφεραν στις νησιωτικές περιοχές.
Συνακόλουθα, θα περιλαμβάνονταν στο νόμο ή την απόφαση και οι ανάλογες διορθωτικές παρεμβάσεις.
Δυστυχώς, μέχρι σήμερα, η ρήτρα νησιωτικότητας αγνοείται τόσο στο νομοπαρασκευαστικό επίπεδο όσο και στο επίπεδο των αποφάσεων της εκτελεστικής εξουσίας και της δημόσιας διοίκησης.
Το αποτέλεσμα είναι, όχι μόνο, να μην αντιμετωπίζονται χρόνια προβλήματα αλλά είτε να αναπαράγονται είτε να μεγεθύνονται.
Ένα παράδειγμα, αφορά στον ΕΟΠΥΥ, τον εξορθολογισμό της λειτουργίας του και τη διαθεσιμότητα.
Οι δομές δημόσιας υγείας στα νησιά, είναι υποστελεχωμένες.
Δύσκολα επιλέγουν γιατροί να υπηρετήσουν στις νησιωτικές περιοχές και ιδιαίτερα στα απομακρυσμένα νησιά. Αν ισχύσουν για τους γιατρούς, το νοσηλευτικό προσωπικό και τις υπηρεσίες του ΕΟΠΥΥ στα νησιά, οι οριζόντιες ρυθμίσεις που θα ισχύσουν στην ηπειρωτική Ελλάδα και στα αστικά κέντρα, τότε είναι βέβαιο ότι το επίπεδο της δημόσιας υγείας στα νησιά θα υποβαθμιστεί ακόμα περισσότερο, η υποστελέχωση θα προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις.
Το ίδιο ισχύει και για το θεσμικό καθεστώς που αφορά στην απασχόληση και την βαθμολογική εξέλιξη των γιατρών του ΕΣΥ, οι οποίοι υπηρετούν στις νησιωτικές και δυσπρόσιτες περιοχές. Το θεσμικό, αυτό, καθεστώς δεν μπορεί να είναι το ίδιο με όσους υπηρετούν στα αστικά κέντρα.
Ένα δεύτερο παράδειγμα αφορά στο θεσμό της ενδοδημοτικής κινητικότητας των δημοτικών υπαλλήλων. Κάθε νησί αποτελεί αυτόνομο δήμο, υπάρχει γεωγραφική ασυνέχεια, δυσκολίες στις μεταφορές και υψηλό κόστος, κάτι που σημαίνει ότι η κινητικότητα των υπαλλήλων δεν έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με την αντίστοιχη των υπαλλήλων στην ηπειρωτική χώρα και στα αστικά κέντρα.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Θα μπορούσαμε να σας αναφέρουμε πλήθος άλλων παραδειγμάτων, που αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα και αποτυπώνονται στην καθημερινή ζωή των νησιών μας.
Ζητάμε την προσωπική σας παρέμβαση για να υπάρξει σεβασμός και αποδοχή στη ρήτρα νησιωτικότητας, σε ένα νόμο που ψήφισε πριν από ένα χρόνο η Βουλή.
Σε μία διάταξη που προσδίδει νόημα και περιεχόμενο στο άρθρο 101 του Συντάγματος και στην έννοια της νησιωτικότητας.
Ζητάμε την προσωπική σας παρέμβαση για την εφαρμογή της.
Εφαρμογή σε όλο το πλέγμα των νομοθετικών παρεμβάσεων και των αποφάσεων της εκτελεστικής εξουσίας και της δημόσιας διοίκησης.
Κανένας νόμος, κανένα Προεδρικό Διάταγμα, καμία απόφαση χωρίς την πρόβλεψη και τον συνυπολογισμό της ρήτρας νησιωτικότητας.
Χωρίς τις αντισταθμιστικές διατάξεις και τα μέτρα που απορρέουν από τις επιπτώσεις κάθε νόμου ή κάθε απόφασης στις νησιωτικές περιοχές.
Ζητάμε από τους νησιώτες να μείνουν στον τόπο τους, τους ζητήσαμε και αποδέχθηκαν θυσίες.
Αυτοί ζητούν το ελάχιστο και το αυτονόητο: να σεβόμαστε και να εφαρμόζουμε τους νόμους που ψηφίζουμε.
Οι Βουλευτές
1. Κόνσολας Εμμανουήλ Βουλευτής Δωδεκανήσου
2. Βογιατζής Παύλος Βουλευτής Λέσβου
3. Κατσαφάδος Κωνσταντίνος Βουλευτής Α΄ Πειραιώς
4. Δερμετζόπουλος Αλέξανδρος Βουλευτής Έβρου
5. Πασχαλίδης Ιωάννης Βουλευτής Καβάλας
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ