Αυτά που αποφασίζουμε κάθε Πρωτοχρονιά και δεν τηρούμε

Μήπως παραμονή Πρωτοχρονιάς ορκιστήκατε ότι ο νέος χρόνος θα σας βρει αλλαγμένους;

Μήπως πήρατε μεγάλες αποφάσεις να αδυνατίσετε, να κόψετε το τσιγάρο, να διορθώσετε τα οικονομικά σας; Αν ναι, δεν είστε οι μόνοι, εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη μας παίρνουν ανάλογες μεγάλες αποφάσεις για την αρχή της νέας χρονιάς. Γιατί, όμως, ειδικά αυτή τη χρονική στιγμή και όχι το Μάρτιο ή το Νοέμβριο, για παράδειγμα; Η πρώτη του έτους είναι μία σημαδιακή ημερομηνία όχι μόνο από χρονική, αλλά και από ψυχολογική άποψη.

Όπως κάθε αρχή ενέχει την προσδοκία του καινούργιου, την ελπίδα του καλύτερου και την υπόσχεση του νέου και διαφορετικού. Από ψυχολογική πλευρά, το τέλος του χρόνου είναι μία καλή στιγμή, για να κλείσουν οι λογαριασμοί με τον εαυτό μας και να πάρουμε κάποιες μεγάλες αποφάσεις, οι οποίες είναι διαφορετικές από την ελπίδα, που εμπεριέχει ένα στοιχείο παθητικότητας. Οι πρωτοχρονιάτικες αποφάσεις επικεντρώνονται στον εαυτό μας και στόχο έχουν να επιφέρουν υγιείς αλλαγές σε διάφορους τομείς της ζωής του ατόμου.

Γράφει η Δρ. Λίζα Βάρβογλη, ψυχολόγος ψυχοθεραπεύτρια.

Αν οι μεγάλες σας αποφάσεις ξεκινούν με «ποτέ δεν θα», «πάντα», «δεν πρόκειται να» και άλλες παρόμοιες λέξεις, οι πιθανότητες είναι ότι δεν θα μπορέσετε να εμμείνετε στις αποφάσεις σας και σύντομα θα τις εγκαταλείψετε. Τα μεγάλα και φιλόδοξα σχέδια που δεν βασίζονται στην πραγματικότητα ή δεν είναι σύμφωνα με την προσωπικότητα και τις ανάγκες σας είναι καταδικασμένα.

Μία πρόσφατη έρευνα βρήκε ότι από το 35% των Αμερικανών που πήραν μεγάλες πρωτοχρονιάτικες αποφάσεις για προσωπικές αλλαγές, μόνο το 1/3 από αυτούς τις κράτησαν ως το τέλος του χρόνου. Ο λόγος της αποτυχίας των υπολοίπων; Έλλειψη χρόνου ή έλλειψη δύναμης της θέλησης ήταν οι βασικοί λόγοι που ανέφεραν οι ερωτώμενοι ως εμπόδιο στις αποφάσεις τους.

Το σχέδιο της επιτυχίας

Μικρές αλλαγές. Επιλέξτε λίγους, αλλά καλούς στόχους για αλλαγή. Η αλλαγή δεν είναι απαραίτητο να επέλθει σε όλους τους τομείς της ζωής ταυτοχρόνως. Οσο περισσότερους στόχους αλλαγής θέτουμε τόσο αυξάνουμε την πιθανότητα αποτυχίας. Είναι ευκολότερο να θέσουμε στόχους για ένα ή δύο πράγματα που θέλουμε να αλλάξουμε και να αφοσιωθούμε σε αυτά. Οι άνθρωποι είμαστε όντα της συνήθειας και αποζητούμε το γνωστό, ενώ αποφεύγουμε το άγνωστο. Η αλλαγή είναι συνώνυμη με το άγνωστο και τείνουμε να την αποφεύγουμε, όταν μπορούμε να παραμείνουμε στο γνωστό. Το πρόβλημα είναι βέβαια, όταν ακριβώς προσπαθούμε να αλλάξουμε αυτό το γνωστό ­ στο οποίο εμμένουμε,­ αλλά προβληματικό. Αυτό που βοηθάει στην υλοποίηση των σχεδίων είναι η ικανότητα να θέσει κανείς μικρότερους επιμέρους στόχους και να τους κατακτήσει σταδιακά.

Ποσοτικοποίηση. Κατ' αρχήν, ποσοτικοποιήστε την απόφασή σας. Το «θέλω να χάσω κιλά» είναι πολύ γενικό και μπορεί να τεθεί με συγκεκριμένους όρους, όπως πόσα κιλά ακριβώς.

Προθεσμία. Κατά δεύτερο λόγο, θέστε μία συγκεκριμένη ημερομηνία ως προθεσμία επίτευξης του στόχου σας. Αν ξεκινήσετε με «το δυνατόν συντομότερο», πιθανότατα θα παραπέμψετε το στόχο σας στις καλένδες. Χωρίς μία ημερομηνία να σας πιέζει, ακόμη και το ξεκίνημα είναι δύσκολο.

Ρεαλισμός. Τέλος, χρειάζεται να είμαστε ρεαλιστές. Γενικά, το κλίμα της αρχής του χρόνου μας προδιαθέτει ευνοϊκά για όλες τις αλλαγές που θα θέλαμε να κάνουμε στη ζωή μας, αν και συχνά πρόκειται για ανεδαφικές ή ασυνήθιστες αλλαγές. Είναι ευκολότερο να παίρνουμε μεγάλες αποφάσεις από το να τις εκτελούμε. Προτιμότερο είναι να επικεντρωθούμε σε λίγες, αλλά εφικτές αλλαγές, ώστε να μην έχουμε την επιβάρυνση της αποτυχίας αργότερα.

Οι πιο συχνές αποφάσεις των ανθρώπων

1. Να χάσουν κιλά.

2. Να κάνουν αποταμίευση.

3. Να αθλούνται περισσότερο.

4. Να βρουν μία καινούργια αγάπη.

5. Να κόψουν το τσιγάρο και το ποτό.

Πηγη enikos.gr

Διαβάστε περισσότερα στο boro.gr