Η Α-ΦΕΚ και ο Σύλλογος Φοιτητών Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας κατά της ΔΑΠ ΝΔΦΚ Μυτιλήνης

Ανακοινώσεις:  

Αυτοοργανωμένη Φοιτητική Ενότητα Κοινωνιολόγων

Την Παρασκευή (22/11/2013) πραγματοποιήθηκε η Γενική Συνέλευση (ΓΣ) του Συλλόγου φοιτητών του τμήματος Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Κομβικό θέμα της συνέλευσης υπήρξε το πρόβλημα της στέγασης των φοιτητών, όπως έχει προκύψει αρκετό καιρό τώρα λόγω της ανευθυνότητας των πρυτανικών αρχών ως προς την διευθέτηση του επίμαχου ζητήματος. Κινδυνεύοντας να μείνουν, κυριολεκτικά, στον δρόμο, δεκάδες φοιτητές έχοντας στο πλευρό τους και τη στήριξη αλληλέγγυων, ύστερα από πολύμορφο αγώνα (πορεία, συζητήσεις και διαπραγματεύσεις) κατέληξαν στην κατάληψη του κτηρίου διοίκησης, όπως αυτή προέκυψε ως έσχατη λύση προσπάθειας να εισακουστούν και να διευθετηθούν τα ζωτικής σημασίας αιτήματα τους. Σε αυτό το πλαίσιο, κατά τη διάρκεια της ΓΣ η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ προσπάθησε να άρει προηγούμενη απόφαση της συνέλευσης υπέρ της έμπρακτης αλληλεγγύης προς την Επιτροπή Αγώνα Εστιών Λέσβου (ΕΑΕΛ), η οποία μεταφραζόταν και ως «φυσική παρουσία» του συλλόγου στην κατάληψη. Η αντιπρόταση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, ουσιαστικά, είχε ως κύριο στόχο την παύση της κατάληψης από την ΕΑΕΛ, πράγμα το οποίο συνεπάγεται την εξάλειψη ενός σημαντικού μέτρου πίεσης, προς επίλυση του εν λόγω ζητήματος. Εν τέλει, υπερψηφίστηκε οριακά για να καταψηφισθεί (σε δεύτερη ψηφοφορία) ύστερα από την καθ’ ολοκληρίαν αποδόμηση της μέσα από τα επιχειρήματα της ΕΑΕΛ και των Αλληλέγγυων προς αυτήν (στο εξής ΕΑΕΛ & Αλλ.).

Βασικό χαρακτηριστικό της συγκεκριμένης παράταξης ήταν η  αναλγησία που επεδείκνυε απέναντι στο πρόβλημα της στέγασης των φοιτητών. Τονίζοντας τον ασύμβατο, ως προς τα δικαιώματα των υπόλοιπων φοιτητών (μη-διεκπεραίωση διοικητικών λειτουργιών) χαρακτήρα της κατάληψης και αποσιωπώντας την έκκληση των ΕΑΕΛ & Αλλ. προς το άνοιγμα μεριμνικών τμημάτων εξυπηρέτησης, διεκδικούσαν τον τερματισμό της, παραβλέποντας τον καθοριστικό της ρόλο ως μέσου πίεσης για την δικαίωση αιτημάτων της ΕΑΕΛ. Η εν λόγω αναλγησία επικυρώθηκε λίγες ώρες αργότερα μέσω της ψευδούς ανακοίνωσης της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Όπως υποστήριξε με περίσσιο θράσος στα τοπικά ΜΜΕ, οι ΕΑΕΛ & Αλλ. προέβησαν σε υβριστικά σχόλια, προσπάθησαν να επιβληθούν δια της βίας απειλώντας ακόμη και τη σωματική ακεραιότητα των μελών της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ προκειμένου να αναθεωρήσουν την αρχική τους θέση. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί πως τα μέλη των ΕΑΕΛ & Αλλ. κατηγορήθηκαν για την «παρ’ ολίγον άσκηση έννομης βίας», αποδεικνύοντας την πλήρη άγνοιά της εν λόγω παράταξης ως προς το τι πραγματικά ορίζεται ως «έννομη βία» (κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους) όπως αυτή εκφράζεται από τη σημερινή κυβέρνηση με την οποία η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ σχετίζεται άμεσα.

Βάσει των παραπάνω, ευλόγως διερωτάται κανείς για ποιο λόγο η συγκεκριμένη παράταξη έσπευσε στις προαναφερθείσες κατηγορίες, οι οποίες υπολείπονται βασικών ερεισμάτων που να αντιστοιχούν στην πραγματικότητα. Μην έχοντας να προσάψει πραγματικές κατηγορίες ως προς την δράση της ΕΑΕΛ, η οποία κράτησε μια αξιοπρεπή και συνεπή, ως προς τα πιστεύω της, θέση, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ εξαντλεί τα επιχειρήματα της μέσω ψευδών κατηγοριών, οι οποίες ως απώτερο στόχο έχουν την αλλοίωση του αγώνα και της πραγματικής εικόνας των  ΕΑΕΛ & Αλλ.  Αποκορύφωμα αυτής της χυδαιότητας είναι ο χαρακτηρισμός των υποκειμένων που συμμετείχαν στην κατάληψη ως μεμονωμένοι   φασιστοδημοκράτες – υποκινούμενοι από συγκεκριμένα συμφέροντα καθηγητών και διοικητικών υπαλλήλων. Η μη αποδοχή των θέσεών της και η ουσιαστική επιχειρηματολογία των ΕΑΕΛ & Αλλ. έναντι αυτών καθώς και ο  διάλογος που ακολούθησε κατά την διάρκεια της συνέλευσης (μετά την πρώτη ψηφοφορία), σύμφωνα με το λεξιλόγιο της ΔΑΠ συνάδουν με φασιστικές πρακτικές καθώς αδυνατούν να κατανοήσουν την έννοια του διαλόγου και της επιχειρηματολογίας χρόνια γαλουχημένοι μέσα σε ένα σύστημα άκριτης αποδοχής των πάντων.

Μέσα από τις κατηγορίες και την παραποίηση της εικόνας των ΕΑΕΛ & Αλλ., η ΔΑΠ σε ένα πρώτο στάδιο, υιοθετεί απολογητική στάση προκειμένου να δικαιολογηθεί ως προς την ανικανότητά της να επηρεάσει και να ελέγξει την έκβαση συνελεύσεων (όπως άλλωστε επιτάσσει η μέχρι τώρα πολιτική της τοποθέτηση) αλλά και να μεταθέσει την ευθύνη αυτής της ανικανότητας προς τρίτους, ασκώντας μικροπολιτική και στοχεύοντας στην άντληση πολιτικής υπεραξίας.  Παράλληλα, επιχειρεί την διασφάλιση του διαμεσολαβητικού της ρόλου στις ακαδημαϊκές υποθέσεις, αναπαράγοντας την κυρίαρχη οπτική, σύμφωνα με την οποία οι διαπραγματεύσεις οφείλεται να γίνονται πάντοτε με τους όρους του κυρίαρχου. Εν ολίγοις, ήταν «κακό» παράδειγμα η ύπαρξη μιας αυτό-οργανωμένης – οριζόντιας συλλογικότητας, όπως αυτή διαμορφώθηκε μέσα από την δράση των ΕΑΕΛ & Αλλ. η οποία έδειξε με τον αγώνα της και τις δικές της δυνάμεις ότι μπορεί να αντισταθεί, να αντικρούσει, να αγωνιστεί ενάντια στις πρυτανικές αρχές και εν τέλει να κερδίσει τα δίκαια αιτήματά της.

Οποιαδήποτε εναντίωση στην κατάληψη των ΕΑΕΛ & Αλλ., μοναδικό στόχο είχε την παρεμπόδιση του εγχειρήματος τους, μέσω του οποίου επέτυχαν ριζοσπαστικά την ικανοποίηση των πρωταρχικών προταγμάτων τους. Η κατάληψη, ως ένα συμβάν που διαρρηγνύει την κανονικότητα ενός συστήματος, όπου το πιθανό και το απίθανο ορίζονται από το Κράτος και τους εξυπηρετητές τού (ΔΑΠ), αποτελεί  ένα παράδειγμα προς αποφυγήν για τους απολογητές του σημερινού συστήματος. Για τους απολογητές εκείνων, οι οποίοι σήμερα καταδικάζουν κάθε μορφή οριζοντιότητας, ριζοσπαστικότητας και αυτό-οργάνωσης. Κάθε μορφή αγώνα  στο όνομα της βαλλόμενης αξιοπρέπειάς μας (απεργίες διαρκείας, καταλήψεις) αντιτάσσεται στην πραγματικότητα ενός κόσμου, εντός του οποίου έχουν εσωτερικευθεί – ριζώσει  οι κανόνες και η λογική της ανάθεσης και της παθητικότητας. Η Επιτροπή Αγώνα Εστιών, μέσα από τον αγώνα της, απέδειξε πως είναι δυνατή η δημιουργία μιας αγωνιστικά δημιουργημένης ενότητας, μιας συλλογικής δράσης, η οποία διαρρηγνύοντας την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων, συμβάλλει στην αλλαγή της σημερινής παθητικής οπτικής και επαναστατικοποιεί την δράση. 

Καταγγέλλουμε τις πρακτικές της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ που αποτελούν μορφή διχασμού της ακαδημαϊκής κοινότητας, η οποία καλείται να αντιμετωπίσει προβλήματα εκ των οποίων το ιδιαιτέρως ανησυχητικό είναι η κατάργηση φοιτητικών δικαιωμάτων (όπως η σίτιση και η στέγαση), κατακτημένων μέσα από χρόνιους αγώνες.

Τέλος, καλούμε την ΔΑΠ-ΝΔΦΚ αντί της ρήψης πυροτεχνημάτων να κατονομάσει τους «υποκινητές» καθηγητές και διοικητικούς, οι οποίοι κατεύθυναν τη συλλογική δράση των βαλλόμενων φοιτητών.

Α-ΦΕΚ

Αυτοοργανωμένη Φοιτητική Ενότητα Κοινωνιολόγων

Σύλλογος Φοιτητών Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας

«ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ»

  Ο Σύλλογος Φοιτητών του τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου καταγγέλει την παράταξη της ΔΑΠ- ΝΔΦΚ .Η επίθεση της συγκυβέρνησης και της ΕΕ συνολικά στην ανώτατη εκπαίδευση που εντείνει την υποχρηματοδότηση και την επιχειρηματική λειτουργία των ιδρυμάτων,πρέπει να βρει απέναντι τους αργαζόμενους στα ιδρύματα μαζί με τους φοιτητές και καθηγητές,αλλά και όλους τους εργαζόμενους.Είναι η ίδια κυβερνητική πολιτική μου έχει αφήσει όλα τα Παιδαγωγικά Τμήματα της χώρας φέτος χωρίς πρακτικές ασκήσεις,που ευθύνεται γιατί στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου δεν διδάσκονται 42 μαθήματα.

  Σε προχθεσινό προκλητικό δελτίο Τύπου η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ καταδικάζει την κατάληψη της Επιτροπής Αγώνα Εστιών χαρακτηρίζοντας τη ως 'καταπάτηση δικαιωμάτων των υπόλοιπων φοιτητών'.Είναι οι ίδιοι οι οποίοι την επόμενη μέρα έβγαλαν ανακοίνωση περιγάφοντας ως 'φασιστοδημοκράτες' τους φοιτητές που συμμετείχαν στην κατάληψη.Είναι οι ίδιοι που ονομάζουν το άσυλο,για την κατάργηση του οποίου έβαλαν το χεράκι τους ψηφίζοντας μέσα στο πανεπιστήμιο όλους τους αντιεκπαιδευτικούς ωόμους που περνούσε η εκάστοτε κυβέρνηση, 'άσυλο ανομίας'.

  Η παράταξη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ τολμά να μιλά για 'δημοκρατία των λίγων',μπροστά σε έναν αγώνα φοιτητών τους οποίους διώχνουν από τα δωμάτια τους.Ποιοι είναι αυτοί οι λίγοι; Είμαστε όλοι φοιτητές που μας στερούν το δικαίωμα στη δημόσια δωρεάν παιδεία. Οι φοιτητές που δεν πήραν δωμάτιο στις εστίες, οι φοιτητές που δεν σιτίζονται δωρεάν, οι φοιτητές που εργάζονται για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στο κόστος των σπουδών τους. Είναι όμως γνωστή η δράση της και ο βρώμικος ρόλος της μέσα στο πανεπιστήμιο, στηρίζει την ιδιωτικοποίηση και θωρεί τους αγώνες των φοιτητών παράνομους. Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Με ΜΑΤ και εισαγγελείς αντιμετώπισαν πέρσι τον δίκαιο αγώνα των εργολαβικών εργαζομένων ενάντια στις απολύσεις στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Με απειλές, επιστρατεύσεις και καταστολή απαντούν στις διεκδικήσεις των εργαζομένων και των φοιτητών. Χθες ήταν οι χαλυβουργοί, οι ναυτεργάτες, οι εκπαιδευτικοί, σήμερα οι υπάλληλοι των ΑΕΙ, οι φοιτητές. Μπαίνει στο στόχαστρο όποιος σηκώσε κεφάλι ενάντια στη βαρβαρότητα.

  Ο φοιτητικός σύλλογος καταδικάζει την παράταξη της ΝΔ στα Πανεπιστήμια, τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, που "χρησιμοποιεί" ξεδιάντροπα τη λογική αγωνία των φοιτητών και ειδικά των πρωτοετών για να τους στέψει ενάντια σε κάθε αγώνα που στρέφεται κατά της αντιλαϊκής πολιτικής ποθ η ίδια στηρίζει.Θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι οι αγώνες για ένα καλύτερο μέλλον φταίνε για όλα.

Δεν μαζεύουν υπογραφές γιατί τους πήρε ο πόνος για την καθυστέρηση διεξαγωγής των εγγραφών,της εξεταστικής και τών μαθημάτων. Αν τους ένοιαζε θα έλεγαν έστω μια κουβέντα κατά των απολύσεων και των κενών που θα δημιουργηθούν.Δεν είδαμε ποτέ την ΔΑΠ να μαζεύει υπογραφές ενάντια στο κλείσιμο εστιατορίων και εστιών,στη μείωση των προϋπολογισμών,ενάντια στην πληρωμή συγγραμάτων,ενάντια στα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά κλπ,γιατι ακριβώς συμφωνεί με αυτά.

Οι φοιτητές και οι οικογένειες τους μπορουν να αντιληφθούν οτι δεν είναι οι διοικητικοί υπάλληλοι,οι φοιτητές και οι αγώνες τους που βάζουν εμπόδιο στις σπουδές,αλλά είναι η πολιτική εκείνη που αφήνει τα Ιδρύματα γυμνά από υπαλλήλους,που χρόνια τώρα δεν έχει φτιάξει μια καινούρια εστία,που τους αναγκάζει να πληρώνουν ένα κάρο λεφτά για να μπορέσουν να ζήσουν και να σπουδάσουν.Οι εργαζόμενοι και οι φοιτητές έχουν συμφέρον να υψώσουν από κοινού το ανάστημα τους ενάντια στην πολιτική της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, που απολύει εργαζόμενους και βάζει εμπόδιο στη λειτουργία των πανεπιστημίων και στις σπουδές των φοιτητών.Αγώνας και κίνημα που δε θα εναποθέτει τις ελπίδες του σε επίδοξους,δήθεν καλύτερους διαχειρηστές των προβλημάτων του,σε μαι άλλη κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ.Να απορρίψουν λογικές που οδηγούν σε απογοήτευση και μοιρολατρία.

Τίποτα δεν χαρίζεται! Οι κινητοποιήσεις που οργανώνονται κάθε μέρα για να μην πληρώσει κανείς ούτε ένα ευρώ για μετακίνηση-σίτιση-στέγαση-βιβλία-αναλώσημα,για να μην μείνει κανείς έξω από εργαστήριο,για να δοθούν λύσεις στα οξυμένα προβλήματα των φοιτητών,πρεπει να φουντώσουν!!!

 

    Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                            Η ΓΕΝΙΚΗ  ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΑΓΝΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΒΑΣΩ                               ΚΕΡΑΜΙΔΟΥ ΧΡΥΣΑ