To Megaron Plus τιμά τον γιο του Βύρων Καραπαναγιώτη (πρώην βουλευτή Λέσβου) Λέων Καραπαναγιώτη

«O Λέων Καραπαναγιώτης και η πρόκληση της είδησης»είναι ο τίτλος της συνάντησης που διοργανώνει το Megaron Plus τιμώντας το ιερό τέρας της ελληνικής δημοσιογραφίας που εξέφρασε και σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή. 

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη, 10 Οκτωβρίου (ώρα 7 μ.μ.) στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (αίθουσα Νίκος Σκαλκώτας) και θα μεταδοθεί ζωντανά για τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας από το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας & Τεχνολογίας (http://diavlos.grnet.gr).

Ομιλητές είναι ο Παντελής Καψής, δημοσιογράφος, υφυπουργός Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης, ο Αλέξης Παπαχελάς, δημοσιογράφος, διευθυντής της εφημερίδας «Καθημερινή», ο Νικόλαος Αλιβιζάτος, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο Κώστας Μητρόπουλος, γελοιογράφος, η Μικέλα Χαρτουλάρη, δημοσιογράφος και ο Χρήστος Μεμής, δημοσιογράφος, διευθυντής της εφημερίδας «Τα Νέα». Παρεμβαίνει ο δημοσιογράφος Στάθης Ευσταθιάδης και συντονίζει ο Ν. Αλιβιζάτος.

Ο Λέων Καραπαναγιώτης, άνθρωπος με πλούσια και πολύπλευρη μόρφωση, αποτέλεσε μια ξεχωριστή προσωπικότητα της δημοσιογραφίας, του πνευματικού κόσμου και της πολιτικής, και στάθηκε δάσκαλος για δύο γενιές δημοσιογράφων τους οποίους καθοδήγησε στις αρχές και τις αξίες της υπεύθυνης δημοσιογραφίας.

Κορυφαίοι δημοσιογράφοι, στενοί συνεργάτες και φίλοι του Λέοντα Καραπαναγιώτη μεταφέρουν στιγμές και αναμνήσεις από την μοναδική εμπειρία της κοινής τους πορείας. Μια πορείας που αποτυπώνει το πνεύμα μιας ολόκληρης εποχής, τα βιώματα και τα διδάγματα της οποίας μπορούν να καθοδηγήσουν τη δημοσιογραφία του σήμερα.

Ο Λέων Καραπαναγιώτης γεννήθηκε στις 3 Οκτωβρίου του 1931 στην Αθήνα. Πατέρας του ήταν ο Βύρων Καραπαναγιώτης βουλευτής Λέσβου και υπουργός των κυβερνήσεων Ελ. Βενιζέλου, ενώ συμμετείχε επίσης και στο κίνημα Νικολάου Πλαστήρα. Μητέρα του ήταν η Άννα Καραπαναγιώτη, ενώ είχε δύο μικρότερα αδέλφια, την Μαρία και τον Ξενοφώντα (Μπίλλυ).

Πήγε σχολείο στο Κάιρο, όπου η οικογένειά του βρισκόταν στη διάρκεια της Κατοχής. Με την επιστροφή του στην Αθήνα συνέχισε στο Κολέγιο Αθηνών και μετά από μετακινήσεις της οικογένειας αποφοίτησε από το Αβερώφειο της Αλεξάνδρειας.

Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στη Παρίσι στην Sciences Politiques και κατόπιν στην Ελβετία στην Ecole des Hautes Etudes Internationales.

Η δημοσιογραφική πορεία του ξεκίνησε από την εφημερίδα «Το Βήμα» το 1956, όπου ασχολήθηκε με το καλλιτεχνικό ρεπορτάζ, και ειδικότερα τον κινηματογράφο, τον οποίον λάτρευε - είχε εξάλλου δουλέψει και κάποιο χρονικό διάστημα βοηθός σκηνοθέτη του Τσιφόρου στην χρυσή εποχή του ελληνικού σινεμά.

Στη συνέχεια πέρασε στο διπλωματικό ρεπορτάζ, το οποίο και θεμελίωσε στην ουσία, καθώς εν πολλοίς ήταν άγνωστο στον ελληνικό Τύπο και από εκεί έκανε την μετάβαση στο πολιτικό ρεπορτάζ.

Το  1963 παντρεύτηκε την Ελένη Βαλαωρίτη, με την οποία απέκτησε δύο κόρες, την Ναταλία και την Τατιάνα.

Την ίδια χρονιά, ανέλαβε διευθυντής σύνταξης του Βήματος υπό τον τότε διευθυντή Ανδρέα Δημάκο, θέση την οποία διατήρησε ως τον Φεβρουάριο του 1973, οπότε ανέλαβε διευθυντής της εφημερίδας, και τον Αύγουστο του 1974, με τη μεταπολίτευση, εκδότης.

Η θητεία του στο «Βήμα» συνοδεύτηκε από την μετεξέλιξη της εφημερίδας σε μαχητικό, δημοσιογραφικό όργανο της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης στην κρίσιμη μεταπολιτευτική περίοδο.

Παρέμεινε στο «Βήμα» έως τον Απρίλιο του 1982, όταν, μετά την υπουργοποίηση του μέχρι τότε διευθυντή Γιάννη Καψή, έγινε διευθυντής των «Νέων». Την εικοσαετία της διεύθυνσής του, «Τα Νέα» μετεξελίχθηκαν σε μία σύγχρονη, ζωντανή εφημερίδα που κατέκτησε την πρώτη θέση στις κυκλοφορίες μεταξύ όλων των εφημερίδων της χώρας.

Παρέμεινε στη θέση αυτή ως το 2002, οπότε παρέδωσε τη σκυτάλη στον Παντελή Καψή και ανέλαβε εκδότης της εφημερίδας, εξελέγη μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη και αντιπρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής του.

Ως δημοσιογράφος, συνέδεσε το όνομά του με γεγονότα-σταθμούς της νεώτερης πολιτικής ζωής της χώρας. Σταθερά ταγμένος με τη δημοκρατική παράταξη, έδωσε αγώνες με την πένα του για τη Δημοκρατία σε καιρούς δύσκολους για τον τόπο. Είχε στενή προσωπική φιλία με τον Ανδρέα Παπανδρέου από το πρώτο κιόλας διάστημα που ο μετέπειτα ηγέτης του ΠΑΣΟΚ ήρθε στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Βρέθηκε δίπλα στον Γεώργιο Παπανδρέου και έπαιξε καταλυτικό ρόλο στον «ανένδοτο» που κήρυξε ο Γέρος της Δημοκρατίας παραδίδοντας του συγκλονιστικά στοιχεία για τις εκλογές «βίας και νοθείας» της ΕΡΕ το 1961.

Το 2002 ο Λέων Καραπαναγιώτης τιμήθηκε από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλο, για την προσφορά του στη δημοσιογραφία. Είχε λάβει πλήθος άλλων διακρίσεων, είχε ανακηρυχθεί εταίρος δύο πανεπιστημίων, κατά καιρούς υπήρξε μέλος αρκετών διοικητικών συμβουλίων πνευματικών ιδρυμάτων, και είχε διδάξει στο Δημοσιογραφικό Εργαστήριο του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου.

Απεβίωσε το 2006 σε ηλικία 74 ετών.

Πηγη tovima.gr

Βύρων Καραπαναγιώτης

Ο Βύρων Καραπαναγιώτης (1894 - 1968) ήταν Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός, γνωστής οικογένειας της Μυτιλήνης και ειδικότερα του χωριού Μόρια της Λέσβου, που βρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη της Μυτιλήνης. Υπήρξε στενός συνεργάτης του Ελευθέριου Βενιζέλου και χρημάτισε βουλευτής Λέσβου και υπουργός των κυβερνήσεων Ελ. Βενιζέλου, ενώ συμμετείχε επίσης και στο κίνημα Νικολάου Πλαστήρα

Στην αρχή ακολούθησε στρατιωτική σταδιοδρομία καθώς αποφοίτησε από την Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων το 1916. Έλαβε μέρος στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Εθνική Άμυνα καθώς και στην Μικρασιατική Εκστρατεία. Συμμετείχε επίσης ως αναπληρωματικό μέλος του Έκτακτου Στρατοδικείου που δίκασε τους οκτώ κατηγορούμενους στην δίκη των έξι. Οταν αποστρατεύθηκε το 1926 ασχολήθηκε πλέον ενεργά με την πολιτική, όπως αναφέρεται παραπάνω. Είχε εκλεγεί μέλος της Δ΄ Συντακτικής Συνέλευσης.

Γιος του ήταν ο Λέων Καραπαναγιώτης και εγγονή του η Τατιάνα Καραπαναγιώτη.