Άρθρο: Το έσχατο καταφύγιο των απατεώνων - Μια διαχρονική διαπίστωση

Γράφει ο Σταύρος Μαντατής

Πολλά ειπώθηκαν και θα ειπωθούν για την εγληματικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής. 

Πολλοί την ονομάζουν φαινόμενο, πράγμα που σημαίνει πως είναι κάτι ασυνήθιστο και εντυπωσιακό που μπορεί να μελετηθεί. Το μόρφωμα όμως αυτό έχει κάτι που δεν μπορεί να κρυφτεί με όποια μορφή και αν παρουσιαστεί. Αυτό είναι ο φασιστικός χαρακτήρας του. Ο φασισμός δεν είναι καθόλου ασυνήθιστος για το πολιτικό κοινωνικό-οικονομικό σύστημα που ονομάζεται καπιταλισμός και κάθε άλλο παρά εντυπωσιακός μπορεί να θεωρηθεί. Στον καπιταλισμό γεννήθηκε και αυτόν υπερασπίζεται,ειδικότερα σε περιόδους που υπάρχει ο κίνδυνος λαϊκών εξεγέρσεων, σε περιόδους οικονομικής κρίσης, που οι ταξικές αντιθέσεις στην παραγωγή και την ιδιοποίηση του πλούτου υπεραυξάνονται. 

Το ΚΚΕ που έγκαιρα έχει προβλέψει την οικονομική κρίση ήδη απο το 2007, είχε διατυπώσει ότι: "Σε περιόδους οικονομικής κρίσης ο λαός συντηρητικοποιείται ή ριζοσπαστικοποιείται". Στις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012 το ναζιστικό κόμμα μπαίνει με ποσοστό περίπου 7% στην Βουλή επιβεβαιώνοντας την πρόβλεψη για συντηρητικοποίηση μέρους του λαού. Είχαν προηγηθεί διάφορα "κινήματα" όπως αυτό των "Αγανακισμένων" με τις βόλτες στις πλατείες κάθε Κυριακή. Οι επιθέσεις σε μετανάστες, η τρομοκράτηση εργαζομένων σε χώρους δουλειάς που με την στάση των ΜΜΕ ("σιγόνταραν" στην πρώτη περίπτωση- "δεν ήξεραν" στην δεύτερη) αποπροσανατόλισαν μεγάλο μέρος του λαού. 

Με μια λαϊκίστικη πολιτική που απευθύνεται κυρίως, σε εξαθλιωμένα, από την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, στρώματα της κοινωνίας, έχει καταφέρει να προσελκύσει υποστηριχτές (κυρίως λούμπεν αλλά και μικροαστικά στρώματα). Τα πολιτικά επιχειρήματα που έχει είναι "επιφανειακά και αποπροσανατολιστικά" και έχουν ως κεντρικό άξονα την "κλεπτοκρατία", "τους κακούς ξένους τοκογλύφους" , "τους λαθρομετανάστες" και όλα περιτυλίγονται με συνωμοσιολογικές θεωρίες "υποχθόνιων σχεδίων" διάλυσης της Ελλάδας. 

Στοιχειώδη κρίση και μνήμη χρειάζεται για να καταλάβει κάποιος πως αυτό που ονομάζουν "κλεπτοκρατία" δεν είναι άλλο από το σύστημα που υπηρετούν και ποτέ δεν αμφισβήτησαν. Πως δεν υπάρχουν "κακοί" και "καλοί" τοκογλύφοι αλλά διεθνές και ντόπιο κεφάλαιο. Πως δεν υπάρχουν "λαθρομετανάστες" αλλά άνθρωποι που εκδιώχτηκαν από τις πατρίδες τους λόγω των πολέμων του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Δεν ήταν όλα αρμονικά πλασμένα στην  Ελλάδα πριν εμφανιστεί και βαθύνει η οικονομική κρίση. Οι φασίστες συκοφαντούν την μια όψη του ίδιου νομίσματος για να παρουσιάσουν ως καλύτερη την άλλη. Συκοφαντούν την "δημοκρατική" πλευρά του καπιταλισμού για να παρουσιάσουν "την άλλη", την δικτατορική ως "εναλλακτική λύση". Κρατάνε στην επιφάνεια της θεματολογίας τους τα αποτελέσματα της κρίσης και δεν κάνουν λόγο για τις αιτίες της. Για την συσσώρευση αμύθητου πλούτου σε λίγους ανθρώπους, την αστική τάξη. 

Η Χρυσή Αυγή ως γνήσιο παιδί του συστήματος που την γέννησε και την εξέθρεψε δεν έχασε και δεν χάνει ευκαιρία να δηλώσει υποτέλεια στα αφεντικά της, τους εφοπλιστές. Το πιο τρανταχτό παράδειγμα ήταν η δολοφονική επίθεση στο Πέραμα σε συνδικαλιστές εργάτες της N/Ζώνης - μέλη του ΚΚΕ. Η εικόνα έρχεται να συμπληρωθεί και από την πλευρά της Διεύθυνσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου της Βουλής, που δείχνει ότι οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής κατέθεσαν συνολικά 145 Ερωτήσεις για τα συμφέροντα των εφοπλιστών μέσα σε ενάμιση χρόνο. Δεν ήταν τυχαία η επίθεση καθώς συνδέεται με επιδιώξεις του εφοπλιστικού κεφαλαίου που θέλει χωρίς συλλογικές συμβάσεις και εργασιακά δικαιώματα τους εργαζόμενους και σκοντάφτει στην δράση των σωματείων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.

Οι δημοσιογράφοι που "φούσκωσαν" την Χρυσή Αυγή σε μια προσπάθεια να εξαγνίσουν την στάση τους μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα ξεκίνησαν τις "ανακαλύψεις" και τις αποκαλύψεις.... "Νταβατζιλίκια", "παρεμπόριο", "μαύρο χρήμα", αλισβερίσια με καπιταλιστές, είναι αυτά και άλλα πολλά, που συνθέτουν το προφίλ των "αντι-συστημικών" αυτόκλητων υπερασπιστών της πατρίδας. 

Το ανησυχητικό είναι ότι στην Ελληνική κοινωνία παρατηρούνται φαινόμενα συμπάθειας στο ναζιστικό μόρφωμα. Στον καπιταλισμό υπάρχουν άνθρωποι που πουλάνε και την ψυχή τους στο διάβολο για ένα κομμάτι ψωμί. Πέρα απο αυτούς τους χρήσιμους υποτακτικούς και τους δηλωμένους ναζιστές (που τους ταιριάζει η κατάληξη των προγόνων τους), κάθε τίμιος άνθρωπος πρέπει να διαχωρίσει την θέση του απέναντι στους φασίστες. Πουθενά δεν πρέπει να βρίσκουν καταφύγιο. 

Η ιστορία και η εκμάθησή της είναι από τους καλύτερους συμμάχους σε μια τέτοια υπόθεση και παράλληλα είναι μια απάντηση στους θιασώτες της θεωρίας "των άκρων". Στο ΚΚΕ πέφτει όλο το βάρος να πρωτοστατήσει για να μην αλλοιωθεί, να διατηρηθεί και να αναδειχθεί η ιστορική αλήθεια. 

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας σε μια πρόσφατη συνέντευξή του στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ (Παρ, 27/09/2013) ήταν αρκετά σαφής: "Είναι πολύ απλό το ζήτημα. Κι αυτή θα πρέπει να είναι, πιστεύουμε, η κατεύθυνση του κινήματος, όσο και αν προσπαθούν να τα διαστρεβλώσουν κάποιοι ή ακόμη και η Χρυσή Αυγή πήγε - τάχα μου - θιγόμενη ενάντια στο ΚΚΕ ή ενάντια σε όσους αγωνίζονται απέναντι σ’ αυτό το ναζιστικό μόρφωμα. Ο φασισμός, αν δεν αντιμετωπιστεί συγκεκριμένα δραστικά ιδεολογικά, πολιτικά, οργανωτικά και ποινικά φυσικά, με πράξεις σαν αυτές που κάνει τώρα, σαν αυτές τις τελευταίες ή προηγούμενες, δεν πρόκειται να σβήσει ή να πεθάνει. Το ξαναλέω, το τονίζω, πρέπει να κατανοηθεί από τον ελληνικό λαό και τη νεολαία: Είναι γέννημα – θρέμμα του συστήματος. Όσο υπάρχει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όσο υπάρχει η βαρβαρότητα του καπιταλισμού, θα γεννά και θα αναπαράγει και θα αναγεννάται κι από τις στάχτες του ακόμα αυτό το φαινόμενο, το φασιστικό, το ναζιστικό.".

Αλλά και ο Ουμπέρτο Έκο όμως, πολλά χρόνια πριν στο έργο του, "Το κοιμητήριο της Πράγας", είχε προειδοποιήσει όταν έγραφε: "Κάποιος είπε ότι ο πατριωτισμός είναι το έσχατο καταφύγιο των απατεώνων: όποιος δεν έχει ηθικές αρχές τυλίγεται συνήθως με μια σημαία και όλοι οι μπάσταρδοι επικαλούνται την καθαρότητα της φυλής τους. Η εθνική ταυτότητα είναι το τελευταίο καταφύγιο των άκληρων. Η αίσθηση της ταυτότητας βασίζεται στο μίσος, στο μίσος γι’αυτόν που δεν είναι ίδιος". 

"Ψιλά γράμματα", μπορεί να μας πει κάποιος για ανθρώπους χωρίς Ηθικές Αξίες. Ίσως να είναι και έτσι...