Αυξάνονται καθημερινά και στη Λέσβο αυτοί που ζητούν βοήθεια για να καλύψουν τις καθημερινές τους ανάγκες

 «Αν δεν πεινάσεις, δεν μπορείς να καταλάβεις την κατάσταση στην οποία έχει βρεθεί ο διπλανός σου που ήρθε να σου ζητήσει ένα πιάτο φαΐ», είπε η πρόεδρος του «ΣιτίΖω», Μυρσίνη Σκιαδέλλη, προσπαθώντας να περιγράψει την κατάσταση με την οποία έχουν έρθει αντιμέτωποι αρκετοί κάτοικοι του νησιού.

Ο αριθμός των ατόμων που ζητούν καθημερινά βοήθεια από φορείς της αυτοδιοίκησης, αλλά και από εθελοντικές ομάδες, γιατί δεν έχουν καν να φάνε, αυξάνεται. Εθελοντικές οργανώσεις και αυτοδιοίκηση προσπαθούν να καλύψουν ανάγκες πολιτών οι οποίοι απευθύνονται σε αυτούς ζητώντας τη στήριξή τους, ωστόσο οι οικονομικές δυνάμεις τους είναι περιορισμένες.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε η αντιδήμαρχος και πρόεδρος του Οργανισμού Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης του Δήμου Λέσβου, Αναστασία Αντωνέλλη, το 2011 η λίστα των δικαιούχων του συσσιτίου του Δήμου περιελάμβανε 35 άτομα (κάτοικοι Μυτιλήνης), αριθμός που σήμερα έχει σχεδόν διπλασιαστεί φτάνοντας τους 60, ενώ αιτήματα υποβάλλουν καθημερινά κι άλλοι, που είτε ζουν μόνοι τους είτε είναι οικογενειάρχες.

Το προφίλ

Η ίδια, περιγράφοντας το προφίλ των ανθρώπων αυτών, είπε: «Όταν αναλάβαμε τη σίτιση των απόρων, ήρθαμε σε επαφή με ανθρώπους που μπορούν να χαρακτηριστούν “κοινωνικά ιδιαίτεροι”, σήμερα όμως δεν περιλαμβάνονται μόνο αυτοί. Έρχονται άνθρωποι που έχουν οικογένεια και παιδιά, που βρέθηκαν ξαφνικά άνεργοι και ζητούν τη συμπαράστασή μας, και εμείς προσπαθούμε όσο μπορούμε να τους βοηθήσουμε.» Παράλληλα συμπλήρωσε ότι το συσσίτιο γίνεται με πόρους του Δήμου και τόνισε ότι για την περίοδο από 16 Φεβρουαρίου 2012 έως και 16 Φεβρουαρίου 2013 το κόστος σίτισης των απόρων ανήλθε στα 138.765 ευρώ.

Χαρακτήρισε δε την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, απελπιστική και τόνισε: «Ο Δήμος και η αυτοδιοίκηση δεν μπορούν να σηκώσουν αυτό το βάρος μέσα σε αυτές τις πολύ δύσκολες οικονομικές συνθήκες. Ευτυχώς, στην προσπάθειά μας αυτή έχουμε δεχθεί στήριξη. Αυτό έγινε είτε κατόπιν υποβολής αιτήματός μας σε πολυκαταστήματα που έδωσαν δωροεπιταγές για τους απόρους. Ακόμη, έχουμε δεχθεί βοήθεια από τους Προσκόπους της Λέσβου, καθώς και από το Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού, που κατά καιρούς συγκεντρώνουν τρόφιμα και μας τα δίνουν.»

Εκτός από το συσσίτιο που έχει αναλάβει σε καθημερινή βάση ο Δήμος Λέσβου στην πόλη της Μυτιλήνης, τα μέλη του Παραρτήματος της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης αναλαμβάνουν να συγκεντρώνουν και να μοιράζουν κάθε Παρασκευή τρόφιμα σε άπορα άτομα σε όλο το νησί. Αξίζει να αναφέρουμε ότι πρόκειται για 22 οικογένειες και πιο συγκεκριμένα για 80 άτομα που χρήζουν, αποδεδειγμένα, άμεσης βοήθειας. Κάποια από τα πακέτα διανέμονται μέσω των υπεραστικών ΚΤΕΛ, δωρεάν, στις οικογένειες που ζουν σε περιοχές μακριά από τη Μυτιλήνη, ενώ κάποιοι που μένουν στην πόλη, πηγαίνουν και τα παραλαμβάνουν οι ίδιοι.

Όπως επισημαίνει η πρόεδρος της ΕΟΔ, Ζωή Λειβαδίτου, δεν υπάρχει δυνατότητα για τη σίτιση περισσότερων ατόμων και γι’ αυτό η ίδια απευθύνει έκκληση προς όλους όσοι μπορούν, να σταθούν αρωγοί στην προσπάθεια που γίνεται. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να πούμε ότι εκείνοι που θέλουν να βοηθήσουν, μπορούν να καλούν στο 6980-106200. Η ίδια περιγράφει την κατάσταση ως ανησυχητική και τόνισε ότι είναι ανεπίτρεπτο να υπάρχουν οικογένειες που δεν έχουν να φάνε.

Η ανθρωπιά…

Στην περιοχή της Καλλονής, εδώ και 10 χρόνια τα μέλη τού «ΣιτίΖω» διανέμουν καθημερινά φαγητό σε ανθρώπους ηλικιωμένους, μόνους, άπορους. Αυτήν τη στιγμή οι εθελοντές φτιάχνουν και στέλνουν καθημερινά φαγητό σε 28 άτομα, που κατοικούν στην Καλλονή και στα τριγύρω χωριά. Η κ. Σκιαδέλλη, περιγράφοντας καταστάσεις που η ίδια έχει βιώσει, ανέφερε: «Είναι πολύ άσχημο να πεινάει ο άλλος και να έρχεται να σου ζητάει βοήθεια. Όσες φορές κι αν προσπάθησα να μπω σε αυτήν τη θέση, δεν τα κατάφερα. Αν δεν πεινάσεις, δεν μπορείς να καταλάβεις το διπλανό σου που σου ζητάει ένα πιάτο φαΐ.»

Η ίδια, θέλοντας να δώσει μία νότα αισιοδοξίας, είπε ότι το μόνο θετικό αυτήν τη δύσκολη εποχή, είναι ότι οι άνθρωποι έχουν γίνει πιο ανθρώπινοι, νοιάζονται για το διπλανό τους, τώρα, σε αυτούς τους καιρούς κρίσης, σε αντίθεση με ό,τι παρατηρούσε στο παρελθόν, πριν από 10 χρόνια όταν δημιουργήθηκε ο Σύλλογος. Έτσι, όλο και περισσότεροι είναι εκείνοι που προσφέρουν τρόφιμα για τα συσσίτια.

Πηγή Εφημερίδα Εμπρός