Λισγάρας-Μανούσος, δυο ίδιες ιστορίες ή μήπως όχι;

Τις τελευταίες μέρες και ώρες, όπως είναι λογικό, πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί για τα δύο κρούσματα ντόπινγκ στη Σούπερ Λίγκα, του Γιώργου Μανούσου (Καλλονή) και του Χρήστου Λισγάρα (Αστέρας Τρίπολης).

Έτσι λοιπόν και εμείς αποφασίσαμε να δούμε το συγκεκριμένο θέμα πιο ουσιαστικά, αναλύοντας το, για το τι πραγματικά συμβαίνει σε αυτές τις δυο περιτπώσεις.

Καταρχήν θα πρέπει να τονίσουμε ότι υπάρχει μία σημαντική διαφορά στις περιπτώσεις των δύο ποδοσφαιριστών που βρέθηκαν θετικοί σε έλεγχο ντόπινγκ που έγινε στο ίδιο παιχνίδι, Αστέρας - Καλλονή, το Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου στην Τρίπολη, για την 5η αγωνιστική της Σούπερ Λίγκ.

Στο δείγμα του Γιώργου Μανούσου εντοπίστηκε κορτιζονούχος ουσία, ενώ στο δείγμα του Χρήστου Λισγάρα διεγερτική. Έχουμε να κάνουμε, δηλαδή, με δύο διαφορετικές υποθέσεις ντόπινγκ, που στην μια ανιχνεύεται μεγαλύτερη από το κανονικό (άνω του 30%) ποσότητα κορτιζόνης, και στην δεύτερη ουσία διεγερτική.

Η ουσία που ανιχνεύτηκε στο δείγμα του αρχηγού της Καλλονής είναι συγκεκριμένη η μπεταμεθαζόνη. Μιλάμε για μία ουσία, που πριν από οκτώ χρόνια χαρακτηριζόταν δεν συμπεριλαμβάνονταν καν, στους καταλόγους της WADA, και θεωρούνταν φυσιολογική.

Η ενέσιμη μπεταμεθαζόνη, λοιπόν, που χρησιμοποιήθηκε στον Μανούσο, από τον φυσικοθεραπευτή της ομάδας, βοηθάει έναν αθλητή να αποθεραπευτεί πιο γρήγορα και μειώνει δραστικά τον πόνο, από τις συνεχείς προπονήσεις και τα παιχνίδια.

Ο άσος της ομάδας Μυτιλήνης αντιμετωπίζει χρόνιο πρόβλημα στον αστράγαλο κι αν δήλωνε -ακόμα και πριν τον έλεγχο ντόπινγκ!- ότι παίρνει τη συγκεκριμένη ουσία, δεν θα είχε απολύτως κανένα πρόβλημα, καθώς όπως είπαμε, η ουσία είναι καθαρά θεραπευτική.

Η WADA συμπεριέλαβε τη μπεταμεθαζόνη στις απαγορευμένες ουσίες, μετά από χρόνια, προκειμένου να αποφύγει τη συστηματική χρήση της από τους αθλητές, καθώς δημιουργεί ανάπλαση των κυττάρων στη περιοχή την οποία πραγματοποιείται, και σε καμία περίπτωση δεν ντοπάρει έναν αθλητή για να του αυξήσει την αντοχή ή τη δύναμη.

Σε αυτό το σημείο, πάντως, θα πρέπει να θέσουμε το εξής ερώτημα: Αν ο Μανούσος δεν ήξερε τίποτα για τη συγκεκριμένη ουσία (όπως έλεγε και στο περιβάλλον του), ο άνθρωπος που του έκανε την ένεση της μπεταμεθαζόνης γιατί δεν γνώριζε; Κι αν γνώριζε ότι είναι πλέον απαγορευμένη, γιατί το απέκρυψε από τον ποδοσφαιριστή και την ομάδα:

Όπως και να έχει, πάντως, η WADA σε αυτές τις περιπτώσεις δεν αναγνωρίζει σε καμία περίπτωση ευθύνη άλλων(φυσιοθεραπευτή-ομάδας). Η ευθύνη βαραίνει μόνο τον αθλητή, ο οποίος πήρε την ουσία, ακόμα κι αν δεν το ήξερε, καθώς μόνον αυτόν εν τέλει θα τιμωρήσει.

Έτσι λοιπόν ουσιαστικά η ευθύνη είναι του γιατρού σε πρώτο χρόνο, και της ομάδας σε δεύτερο χρόνο που δεν ερεύνησε τον γιατρό της, με το Γιώργο Μανούσο να μην γνωρίζει ότι το ενέσιμο καταπραϋντικό που του χορηγήθηκε περιέχει μπεταμεθαζόνη, όπως άλλωστε είναι λογικό, καθώς ο άνθρωπος είναι ποδοσφαιριστής και όχι γιατρός. Ωστόσο η τιμωρία θα επιβληθεί μόνο σε αυτόν, αν τελικά και το δεύτερο δείγμα βγει θετικό.

Ο συγκεκριμένος μάλιστα φυσιοθεραπευτής, ήταν προερχόμενος από την Αθήνα, καθώς η ομάδα προ εβδομάδων, είχε λύσει τη συνεργασία της με τον επι σειρά ετών φυσιοθεραπευτή της, ο οποίος γνώριζε το ιστορικό των παικτών

Τώρα, σε ό,τι αφορά τον Λισγάρα, έχει ανιχνευτεί στο δείγμα του διεγερτική-αυξητική ουσία και όχι θεραπευτική-καταπραϋντική. Αν, μάλιστα, αυτή προέρχεται από ναρκωτική ουσία, τότε ο Έλληνας κεντρικός αμυντικός κινδυνεύει με αποκλεισμό έως 2 χρόνια σύμφωνα με τους κανονισμούς!

Βεβαίως, θα πρέπει να περιμένουμε και την εξέταση του δεύτερου δείγματος, που έχουν ζητήσει -βάσει κανονισμών- οι δύο αθλητές. Πάντως, εδώ, να αναφέρουμε κι ένα ιστορικό-στατιστικό στοιχείο, που έχει τη σημασία του.

Αξιοσημείωτο μάλιστα είναι, ότι από το 1986 που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το ντόπινγκ κοντρόλ στο ελληνικό πρωτάθλημα, μόνο μια φορά υπήρξε διαφοροποίηση μεταξύ του α΄ και του β΄ δείγματος! Κάτι που συνεπάγεται ότι οι δύο αθλητές πολύ δύσκολα θα αποφύγουν τις περιπέτειες με το αρμόδιο όργανο.

Πηγή pamesports.gr