Άρθρο για το LesvosPost.com «Περί ''Ανάπτυξης'' και ''Ειρήνης''» Οδοιπορικό στο Αϊβαλί και την Πέργαμο

 Γράφει η Μαρία Καραπιπέρη (μέλος ΔΣ του Συλλόγου Εμπορουπαλλήλων της Αθήνας)


Οι φετινές μου διακοπές στη Μυτιλήνη μου έδωσαν την ευκαιρία να επισκεφθώ το Αϊβαλί και την Πέργαμο. Ο πόθος μου να πατήσω Μικαρασιατικά χώματα ήταν διακαής , λόγω καταγωγής. Εν τούτοις δε θα περιγράψω τα τοπία,που άλλωστε είναι τόσο όμοια  με της Ελλάδας , τόσο ίδια που κορύφωναν τη συναισθηματική μου φόρτιση.

Δυό συμπεράσματα θέλω να καταγράψω από τις διαπιστώσεις όσων είδα και άκουσα.
Ο ξεναγός μας ήταν λαλίστατος σε ότι αφορούσε την οικονομική κατάσταση που βιώνουν οι Τούρκοι εργαζόμενοι.

Μάθαμε λοιπόν πως εκεί στη χώρα που ήδη έχει φθάσει η ''Ανάπτυξη'' που προσδοκάμε στην Ελλάδα,οι πολυεθνικές αυτοκινητοβιομηχανίες ευνοούνται από την κυβέρνηση Ερντογάν,που τους παραχωρεί όση έκταση γης χρειάζονται εν λευκώ,για να στήσουν τις εκμεταλλευτικές τους φάμπρικες,αρκεί να προσλαμβάνουν Τούρκους και να τους εκμεταλλεύονται για 20 ευρώ μεροκάματο (....) 
Το κρέας στη Τουρκία κοστίζει 15 ευρώ το κιλό ,και η βενζίνη 2 ευρώ (...)
Τα πολυτελή αυτοκίνητα που παράγουν μαζικά οι Τούρκοι εργάτες δεν είδα να τα κυκλοφορούν μαζικά και στους δρόμους....Ούτε ένα δεν είδα!

Τα ''ΚΤΕΛ'' της Τουρκίας είναι ιδιωτικά, πολυτελή λεωφορεία, αλλά ποιός μπορεί να ταξιδέψει πληρώνοντας τα πανάκριβα εισιτήρια;

Επίσης μεγάλες εταιρείες, ξένες πολυεθνικές , σκάβουν το υπέδαφος της όσο θέλουν για όσο θέλουν, εκμεταλλεύονται τα πολύτιμά της και τ' απόβλητα με τα μπάζα που βγάζουν τα κάνουν λοφάκια , αφού έχουν αλλάξει και το φυσικό τοπίο....(θεοί είναι ότι θέλουν κάνουν) ,φυτεύουν και λίγα δεντράκια ,μετά φεύγουν! Σα τις ακρίδες φεύγουν να απομυζήσουν άλλους λαούς ,αφήνουν και άνεργους τους εργαζόμενους!!!

Μάθαμε και για ένα ''μονάκριβο'' ιδιοκτήτη SUPER MARKET που κατέχει τόσα  καταστήματα όσα και η χρονολογία της Άλωσης της Πόλης (1453) ή της Γ' Σταυροφορίας  (1189-1192) κάπου εκεί δε θυμάμαι ακριβώς...με ζάλισε η πληροφορία! Ξέρω όμως πως αυτό λέγεται συγκεντροποίηση Κεφαλαίου  , άλλοι πάλι το λένε επενδύσεις. Ποιό λαϊκά το λένε: Ο ένας τρώει και οι υπόλοιποι πεινάνε (....) Ανάπτυξη λοιπόν για ποιούς;
Ελπίζω αυτού του είδους η Ανάπτυξη να μη ''φτουρίσει'' στην Ελλάδα και να καταλάβουν οι εργαζόμενοι πως κανένα όφελος δε θα έχουν οι ίδιοι ,επειδή κάποιοι λιγοστοί θα γίνουν πλουσιότεροι....

Το παζάρι στο  Αϊβαλί , έχει την ομορφιά της Ανατολής, τις μυρωδιές του ζεστού τσαγιού με κανέλλα , των υπαίθριων δεκάδων καντινών που πουλάνε από θαλασσινά μέχρι μεγάλες πίτες σαν κρέπες , των μπαχαρικών και των πολύχρωμων φρούτων. Παράλληλα όμως οι μεγάλες πολυεθνικές κατασκευάστριες εταιρίες επωνύμων προϊόντων ένδυσης που επιχειρούν στην Τουρκία διοχετεύουν στα παζάρια   τα ελαττωματικά ή με αστοχία υλικού προϊόντα τους ''φανεροκρυφά'' (....) Εξ' ου  και οι εξευτελιστικές τιμές. Αν αγοράζεις δε με ευρώ ακόμα πιο εξευτελιστικές! Δεν ισχύει λοιπόν το '' πωλούνται φθηνότερα'' στη γείτονα χώρα! Αν μπεις σε κανονικό κατάστημα πωλούνται όσο και στις άλλες χώρες εκεί που έχουμε επιλογές πολλές αλλά δεν μπορούμε να αγοράσουμε τίποτα! Δηλαδή στις Καπιταλιστικές χώρες! Και για να μην νομίζουμε πως υστερούμε σε ανάπτυξη αυτού του είδους ας αναλογιστούμε πόσο πιο μπροστά είμαστε ,με την πώληση ληγμένων τροφίμων στα ράφια των S.M.(....) ούτε καν σε υπαίθρια παζάρια...!

Στα πολυτελή , δυτικού τύπου ζαχαροπλαστεία ο μπακλαβάς πωλείται 15 ευρώ το κιλό! (...) Δεν συνάντησα συνωστισμό πελατών ούτε Τούρκων ούτε Ελλήνων τουριστών!

Στην Ελλάδα όταν ακούμε Πέργαμο ίσως να φανταζόμαστε μια πόλη με την αίγλη των ρωμαϊκών  χρόνων. Η Πέργαμος που είδα εγώ περικυκλώνεται από φτωχογειτονιές. Τα κακοσυντηρημένα συγκροτήματα των πολυκατοικιών μαρτυρούν φτώχια! Τα εκατοντάδες δορυφορικά πιάτα μαζί με τις δεκάδες σημαίες με την ημισέληνο στα στενά μπαλκόνια με τα κλειστά παράθυρα προσδίδουν απόκοσμη ατμόσφαιρα.

Στο αρχαιολογικό μουσείο της Περγάμου , χωρίς κλιματισμό, πολύ πρόχειρα , χωρίς ιδιαίτερες πληροφορίες για κάθε έκθεμα και σε στύλ ''αχταρμά τουρλού'' εκτίθενται διάφορα εκθέματα από διάφορες ιστορικές περιόδους.

Πουθενά δεν αναφέρεται αν πρόκειται για τα πρωτότυπα ή όχι. Στην ''αυλή '' συνωστίζονται επίσης ,σε μέθοδο ''αχταρμά τουρλού'' εκθέματα από τους ελληνιστικούς χρόνους μέχρι και τη βυζαντινή περίοδο! Όλα είναι προσβάσιμα για να τ' αγγίζουν να κάθονται πάνω τους να τα ''σπρώχνουν'' και κομμάτι πιο 'κει να χωρέσουν να κάτσουν βρε αδερφέ,γιατί μας χτύπησαν και οι γόβες (....)

Αντίθετα στο ίδιο Μουσείο σε κλιματιζόμενο τμήμα ,σε προθήκες με ταμπελάκια συνυπάρχει ένα λαογραφικό ''καθώς πρέπει'' τμήμα. Τι κι αν το Μουσείο είναι το αρχαιολογικό της Περγάμου; Λεπτομέρειες είναι αυτά  για παράξενες ταξιδιώτισσες σαν ελόγου μου....

Σε μια μίνι διαμαρτυρία μου στον ξεναγό για την κατάσταση αρκέστηκε ν' απαντήσει πως δεν καταλαβαίνουν ακόμα πολλά οι Τούρκοι γι' αυτά.

Ίσως να έχει δίκιο ,μα το δικό μου το κουσούρι να ψάχνω την αιτία για όσα δεν ''καταλαβαίνουν'' οι άνθρωποι με οδηγεί στο εξής συμπέρασμα:
Η καλλιέργεια της μισαλλοδοξίας και του εθνικιστικού φρονήματος από τα αστικά καθεστώτα είναι μέθοδος για να κρατούν τους λαούς στο σκοταδισμό,ώστε να τους εκμεταλλεύονται  περισσότερο , ευκολότερα  τ'αφεντικά κάθε εθνικότητας.... Με τις ίδιες αυτές μεθόδους καταφέρνουν να πείθουν τους λαούς να συμμετέχουν κάτω από ξένη σημαία στους Ιμπεριαλιστικούς πολέμους που διεξάγουν ,να σκοτώνονται οι λαοί  στο βωμό ξένων ταξικών συμφερόντων  

Για όσους δε θεωρούν ξύλινες και παρωχημένες τις λέξεις Κεφάλαιο και Ιμπεριαλισμός τους προτείνω να βρούν άλλες εναλλακτικές λέξεις , που να είναι τρυφερές και αθώες όσο και το αίμα των παιδιών της Παλαιστίνης ,του Αφγανιστάν ,του Ιράκ,της Γιουγκοσλαβίας  που τα θυσιάζουν κάθε τρείς και λίγο στο βωμό τους!  'Οσο αθώα είναι τα χαμόγελα των παιδιών της Συρίας που ετοιμάζονται να βομβαρδίσουν...... Όποια λέξη και να χρησιμοποιήσουν το αποτέλεσμα είναι το ίδιο! Οι σάρκες των λαών κυμάς στην κρεατομηχανή των Ιμπεριαλιστικών πολέμων τους

Ἡ χώρα αὐτὴ εἶναι δική μας
Ἡ χώρα αὐτὴ π᾿ ὁρμᾶ ἀπ᾿ τὴν Ἀσία μὲ καλπασμὸ
καὶ ποὺ προβάλλει
τ᾿ ὥριο κεφάλι
σὰν τὸ πουλάρι
γεμάτο χάρη
πρὸς τῆς Μεσόγειος τὸ νερὸ
ἡ χώρ᾿ αὐτὴ εἶναι δική μας
μὲ ματωμένους τοὺς καρποὺς
δόντια σφιγμένα
πόδια γυμνά.

Σὰ μεταξένιο τούτη ἡ γῆ μας
εἶναι χαλί μας
τούτη ἡ γῆ μας
ἡ κόλασή μας
τούτ᾿ ἡ παράδεισο
εἶναι δική μας.

Ἡ θέλησή μας
τώρα τρανεύει
νά ῾ναι δική μας
παντοτινὰ
νὰ ζοῦμε λεύτεροι σὰ δέντρα
σὰ τὰ δεντρὰ τοῦ ἴδιου δάσου
ἀδερφωμένα
ἀγκαλιαστά.
(Ναζιμ Χικμετ)