Απεβίωσε ο γνωστός ηθοποιός Μιχάλης Γιαννάτος

Την τελευταία του πνοή άφησε ο ηθοποιός Μιχάλης Γιαννάτος το βράδυ της Τρίτης.

Την τελευταία του πνοή άφησε ξαφνικά ο ηθοποιός Μιχάλης Γιαννάτος το βράδυ της Τρίτης. Ο Μιχάλης Γιαννάτος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1941 και το 1965 πήγε στη Δραματική Σχολή του Ντίνου Δημόπουλου.

Το TLIFE επικοινώνησε με την πρόεδρο από το Σπίτι του ηθοποιού Άννα Φονσου, η οποία επιβεβαίωσε την δυσάρεστη είδηση και σύμφωνα με την ίδια δεν είχε σοβαρά προβήματα υγείας.

H πρώτη επαγγελματική του εμφάνιση ήταν στην ταινία «Οι στιγματισμένοι», του Γιώργου Ζερβουλάκου, με βοηθό τον Βαγγέλη Σερντάρη και πρωταγωνιστές τους Φούντα και Κοντού. Μαθητής ακόμα, έπαιξε με τον Κατράκη στο θεατρικό «Καπετάν Μιχάλης». Στο εξωτερικό δεν περνά απαρατήρητος. Το πιστοποιούν και οι 27 ξένες κινηματογραφικές παραγωγές στις οποίες έχει παίξει. Όπως το "Εξπρές του Μεσονυκτίου", "Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι", "Μόναχο", κ.α. Μιλάει πέντε γλώσσες.

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος τον είχε επιλέξει σε όλες τις ταινίες του. Έπαιξε στην «Πολίτικη κουζίνα» τού Μπουλμέτη, στην ευρωπαϊκή συμπαραγωγή «Ο τελευταίος άρχοντας των Βαλκανίων» και εν ολίγοις σε 27 ταινίες του εξωτερικού, σε συνολικά 100 ταινίες (ελληνικές και ξένες) και κάπου 100 σειρές.

Σε συνέντευξη που είχε δώσει πρόσφτα στο paraskhnio είπε χαρακτηριστικά για το Εξπρές του Μεσονυχτίου:

Στο «Εξπρές του Μεσονυχτίου» ήμουν ο μόνος Έλληνας. Εκτός από ηθοποιός ήμουν και σύμβουλος της ταινίας. Δηλαδή, όλα τα τούρκικα στοιχεία της ταινίας πέρασαν από τα χέρια μου. Μου έλεγε ο Άλαν Πάρκερ: «Μάικ, αυτή είναι η φυλακή και εδώ είναι ο φυλακισμένος, τι μπορούμε να γράψουμε στον τοίχο;». Τα έγραφα εγώ σε ένα χαρτί και τα έδινα στην Καθρίν Κιούμπρικ, την κόρη του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, την βοηθό σκηνογραφίας και αφού έδινα το τελικό check τα περνούσαμε στο γύρισμα. Είχαμε πάει στο αεροδρόμιο της Μάλτας, όπου γυρίστηκε η ταινία, και θέλαμε να το κάνουμε να μοιάζει με τούρκικο. Σύμφωνα με τις οδηγίες μου διαμορφώσαμε το αεροδρόμιο σαν να ήταν τούρκικο.

Γνώρισα τον ίδιο τον Γουίλιαμ Χέιζ, κατα την διάρκεια των γυρισμάτων του Εξπρές του Μεσονυχτίου. Τον είχε καλέσει η Columbia στη Μάλτα, τιμής ένεκεν, για να δει πως γυρίζεται η ταινία. Εντυπωσιάστηκε από τα σκηνικά, ένιωθε πως ξαναζούσε το παρελθόν του. Η αλήθεια, είναι πως ο αληθινός William Hayes δεν σκότωσε τον δεσμοφύλακα, για να δραπετεύσει. Όταν τον ρώτησα μου απάντησε απλά: «Forget it». Κατά την γνώμη μου ο Hayes πλήρωσε, για να αφεθεί ελεύθερος.

Να φανταστείς πως η ταινία αυτή παίζεται ακόμα στο Παρίσι! Ένας καφετζής στην Θεσσαλονίκη μάλιστα μου είπε πως έχει δει το "Midnight express" 90 φορές!

Ο Βrad Davis ήταν πολύ καλό παιδί και καταπληκτικός επαγγελματίας. Πριν γυρίσει κάθε σκηνή έκανε ασκήσεις γυμναστικής. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την σκηνή που σκοτώνει τον Ρίφκι. Εκείνη την μέρα δεν μιλιόταν, για να μπει στο πετσί του ρόλου. Έβριζε τους πάντες! Γύρισε την μοναδική αυτή σκηνή και μετά αποσύρθηκε για το υπόλοιπο της μέρας.
Κάτι που δεν ξέρουνε πολλοί είναι ότι ο Άλαν Πάρκερ μου έχει στείλει γράμμα, σε εμένα προσωπικά, στο οποίο με ευχαριστεί, καθώς πιστεύει πως χωρίς την συμβολή μου η ταινία δεν θα είχε τόση μεγάλη επιτυχία. Η αλήθεια είναι ότι μου είπανε: «Ευτυχώς που έχουμε έναν Έλληνα».

Μετά το «Εξπρές του μεσονυχτίου» δεν γίνεται καν σύγκριση! Δεν μπορώ καν να κάνω σύγκριση μεταξύ ελληνικής και ξένης παραγωγής. Βέβαια, αυτοί έχουν λεφτά, ενώ εμείς όχι. Αλλά το θέμα είναι επαγγελματικό, οι ξένοι είναι επαγγελματίες με Ε κεφαλαίο. Είχα στα χέρια μου το πρόγραμμα των γυρισμάτων και έλεγε ότι ξεκινούν 6 Σεπτεμβρίου και τελειώνουν 11 Νοεμβρίου. Δεν πίστευα ότι θα είναι τόσο ακριβείς. Κι όμως 11 Νοεμβρίου στις 15:00 τελείωσαν τα γυρίσματα. Βασικό είναι ότι κανείς δεν επεμβαίνει στη δουλειά του άλλου.

Τα «Νέα», πριν από κάποιους μήνες, είχαν ένθετο το «Εξπρές του μεσονυχτίου» αλλά κανένας δημοσιογράφος δεν ευαισθητοποιήθηκε να αναγνωρίσει ότι σε αυτή την ταινία έχουμε έναν Έλληνα ηθοποιό. Κατάλαβες ποιοι είμαστε; Ενώ είμαστε η πιο έξυπνη φυλή. Οι Έλληνες όμως έχουμε ένα ελάττωμα που μας κάνει να είμαστε η τελευταία φυλή: Αν κάποιος κάνει επιτυχία, τους γύρω του, τους πιάνει μελαγχολία. Κοιτάνε να σου βάλουν τρικλοποδιά. Αν αποτύχεις, βλέπεις να επικρατεί ψυχική ευφορία...

Όταν γύρισαν κάποιοι φιλόδοξοι ηθοποιοί άπραγοι από την Αμερική, όπου πήγαν για να κάνουν καριέρα (π.χ. Μαρκουλάκης, Ψαρράς) ο Τιμογιαννάκης έγραψε στο Down Town: «Γεια σου Μιχάλη μάγκα! Επαιξες στην ταινία του Spielberg και όχι ως κομπάρσος. Έπαιξες και πολύ καλά μάλιστα. Αυτά να τα βλέπουν μερικοί μερικοί που πάνε στην Αμερική να κάνουν καριέρα και γυρνάνε πίσω άπραγοι και κάνουν και δηλώσεις από πάνω...».