ΔΗΜΑΡ Λεσβου: «Θέλουμε ή όχι ειδική αναπτυξιακή στρατηγική για τα νησιά;»

Ανακοίνωση για την Διαθεσιμότητα στο Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου και η ακύρωση της προσπάθειας για Νησιωτική Πολιτική.

Η Δημοκρατική Αριστερά Λέσβου,  έχει από την αρχή τοποθετηθεί για την αναγκαιότητα της αναδιάρθρωσης του δημόσιου τομέα με την αντιμετώπιση των δομικών προβλημάτων που δημιούργησαν τα δύο κόμματα εξουσίας με στόχο τη διατήρηση τους στην εξουσία και την εξυπηρέτηση των πελατειακών τους στόχων: γραφειοκρατία, αδιαφάνεια, αναποτελεσματικότητα, σπατάλη,  διαφθορά.

Η αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών απαιτεί: (α) την ουσιαστική αξιολόγηση των υπαρχουσών δομών ώστε να προχωρήσει η συρρίκνωση ή ακόμα και το κλείσιμο όσων δεν εξυπηρετούν τις κοινωνικές και αναπτυξιακές ανάγκες του σήμερα, (β) την αναδιάρθρωση των λειτουργιών και των διαδικασιών ώστε να μειωθεί συνολικά η γραφειοκρατία και να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα των δημόσιων φορέων και (γ) την ξεκάθαρη στοχοθεσία του κάθε φορέα που θα αποτυπώνεται  τόσο στον οργανισμό του όσο και στη διοικητική του διάρθρωση. Η ολοκλήρωση της διαδικασίας περνά από την αξιολόγηση του προσωπικού, με απομάκρυνση των επίορκων δημόσιων λειτουργών και την επανένταξη των υπόλοιπων σε μια ανανεωμένη δομή, με στόχους και περιγραφή καθηκόντων.

Η προσπάθεια που ξεκίνησε με τη τρικομματική κυβέρνηση περιλάμβανε όλα εκείνα τα βήματα που ήταν απαραίτητα για να επιτευχθεί ο στόχος για να ένα δημόσιο τομέα που να είναι αφοσιωμένος στην εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος χρησιμοποιώντας κυρίως δύο εργαλεία: την κινητικότητα για αντιμετώπιση των εμφανών ανισορροπιών μεταξύ πλεονάζοντος προσωπικού και σοβαρών ελλείψεων σε άλλες υπηρεσίες με παράλληλη αναμόρφωση της δομής λειτουργίας των υπηρεσιών. Η προσπάθεια αυτή αντιμετώπισε δύο ειδών εμπόδια: (α) την αξίωση της Τρόικα για άμεση μείωση του απόλυτου αριθμού των υπαλλήλων όχι απλά με αποχωρήσεις αλλά με απολύσεις υπηρετούντων ανεξάρτητα με τις άλλες διαρθρωτικές αλλαγές και (β) την αντίσταση των οργανωμένων συμφερόντων και των πολιτικών τους προστατών στην ουσιαστική αναδιάρθρωση

Αυτά συνέβηκαν και στο Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου: από τη μια πλευρά υπήρξε η μεθοδική προσπάθεια για επέκταση των αρμοδιοτήτων του ένστολου προσωπικού σε θέματα καθαρά αναπτυξιακής πολιτικής (πχ. ακτοπλοΐα, ναυτική εκπαίδευση, ναυτιλιακή πολιτική, πολιτική περιβάλλοντος, θαλάσσια πολιτική κλπ) αλλά και σ' αυτή την οικονομική υπηρεσία του Υπουργείου (παρά τη κάθετη αντίρρηση τόσο του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης όσο και της Task Force) με ταυτόχρονη αύξηση του προσωπικού και διατήρηση των δομών σε υπηρεσίες ξηράς και από την άλλη τη μείωση του ρόλου του πολιτικού προσωπικού. Άλλωστε ο πρόσφατος νόμος ανασύστασης του ΥΝΑ επικύρωσε την επαναστρατικοποίηση του Υπουργείου με λογικές του 1950.  Συνέπεια όλων των παραπάνω είναι η μείωση του προσωπικού του Υπουργείου κατά 50 άτομα που ζητήθηκε εσπευσμένα μέχρι το τέλος Ιουλίου  (άγνωστο με ποια κριτήρια) να εστιάζεται στο πολιτικό προσωπικό, ενώ ταυτόχρονα ετοιμάζονται και νέες 250 προσλήψεις ένστολου προσωπικού μέσα στο 2013 όπως έγινε χωρίς εξαίρεση και τα όλα προηγούμενα χρόνια. Η δικαιολογία είναι εύκολη: η επιτήρηση των συνόρων και η διαχείριση της εκτεταμένης παράκτιας ζώνης της χώρας. Η ερώτηση είναι: πως, από τον Πειραιά και τα γραφεία της πολιτικής ηγεσίας;

Σε ότι αφορά στη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής η Δημοκρατική Αριστερά είχε αναφερθεί έγκαιρα ότι η δομή αυτή τα προηγούμενα χρόνια εξυπηρέτησε κύρια πελατειακούς στόχους μέσα από τις χρηματοδοτήσεις που σκόρπισε απλόχερα και δεν έχει πλέον  λόγο ύπαρξης αν δεν ασκήσει «Νησιωτική Πολιτική» όπως αναγράφεται στο Σύνταγμα και απαιτούν οι νησιώτες. Στο ένα χρόνο που μεσολάβησε έγιναν τα αναγκαία βήματα τόσο για τη θεσμική κατοχύρωση της, ειδικά με τη θέσπιση της «ρήτρας νησιωτικότητας», αλλά και την εκπόνηση ειδικής αναπτυξιακής στρατηγικής για ένταξη στο νέο ΕΣΠΑ ειδικού κεφαλαίου για τα νησιά. Ταυτόχρονα έπεισε το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης ότι η ακτοπλοΐα, η διαχείριση και ανάδειξη δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος, η ανάδειξη του πολιτισμού αποτελούν σημαντικά αναπτυξιακά εργαλεία αναπόσπαστα στοιχεία της όποιας νησιωτικής πολιτικής που πρέπει να έχει ειδικό περιεχόμενο για να λάβει υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των νησιών.  Και όλα αυτά αποτυπώθηκαν στο νέο μικρότερο οργανόγραμμα της Γραμματείας μέσα στην λογική που επέτασσε η εθνική στρατηγική.

Και ενώ όλα αυτά προχωρούσαν οργανωμένα, οι πρόσφατες εξελίξεις ήρθαν να τα ανατρέψουν με αποφάσεις της νέας δικομματικής πολιτικής ηγεσίας όσα είχαν δρομολογηθεί στη τρικομματική ως νησιωτική πολιτική αφού η αλλαγή πλεύσης σε συνδυασμό με την απομάκρυνση 22 επιστημόνων από τη ΓΓΑΙΝΠ ακυρώνει την όποια προσπάθεια έγινε μέχρι τώρα και αποκαλύπτει πλέον την πραγματική πρόθεση: στο όνομα της παραμονής στην εξουσία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υιοθετούν άκριτα ότι επιβάλει η Τρόικα έστω και αν αυτό υπονομεύει την διαφορετική αναπτυξιακή πορεία στα νησιά βασισμένη στην αξιοποίηση των νησιωτικών ταυτοτήτων που βασίζονται στα φυσικά και πολιτιστικά τους στοιχεία.

Το κύριο ερώτημα παραμένει: θέλουμε ή όχι ειδική αναπτυξιακή στρατηγική για τα νησιά; Στα λόγια ναι, αλλά οι πράξεις άλλα δείχνουν.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΛΕΣΒΟΥ