Λέσβος: ένα νησί που πλέει μόνο του

Του Ξενοφώντα Ε. Μαυραγάνη

Η Λέσβος ψηφίστηκε τελευταία, απ' όσο ξέρω, το ομορφότερο νησί του Αιγαίου.

Η Λέσβος έχει ενταχθεί εδώ και καιρό στο παγκόσμιο δίκτυο Γεωπάρκων της UNESCO.

Τη Λέσβο και τις ομορφιές της υμνούν από αιώνων ποιητές και λογοτέχνες, απεικονίζουν ζωγράφοι, φωτογραφίζουν οι πρυτάνεις του είδους.

Η Λέσβος, μέσα από συνέδρια, συναντήσεις, σεμινάρια και πολλά, μα πάρα πολλά λόγια, προσπαθεί να αναδείξει τις μαγευτικές ιδιότητές της, να καλέσει κοντά της κόσμο, να αναπτύξει τον τουρισμό της και μέσα απ' αυτόν να μπορέσει να ανασάνει, να δουλέψει, να πουλήσει τα προϊόντα της, να δείξει τις αξεπέραστες γαστριμαργικές της δημιουργίες.

Για να έρθει όμως κόσμος, προϋποτίθεται αυστηρότατα η ύπαρξη συγκοινωνιών. Τα άλλα τα βρίσκουμε μετά. Γιατί ένα ολόκληρο νησί δεν μπορεί να αφήνεται στον αυτόματο πιλότο, να πλέει μόνο του.

Εδώ και 20 ημέρες, με την τουριστική περίοδο να μπαίνει στο φόρτε της, το λιμάνι της Μυτιλήνης δεν συνδέεται ούτε με το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, δίοδο υποχρεωτική των βορείων γειτόνων μας, που κάποτε τους περιμέναμε με το δάχτυλο στη σκανδάλη, ούτε με το λιμάνι της Καβάλας.

Εκατοντάδες βορειοελλαδίτες αλλάζουν αναγκαστικά προορισμό και εκατοντάδες Λέσβιοι, εσωτερικοί μετανάστες, παραμένουν εγκλωβισμένοι στη Θεσσαλονίκη και την Καβάλα, αναμένοντας να ξεκινήσει κάποιο πλοίο, ώστε να μπορέσουν να δουν τα χωριά τους.

Και η Πολιτεία; Περιφερειάρχης, Δήμαρχος, Επιμελητήριο, Εμπορικοί σύλλογοι- ο γενικός γραμματέας Αιγαίου δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα- είτε δεν γνωρίζουν το θέμα, είτε περιμένουν κι αυτοί την εξ ύψους βοήθεια. Που ως γνωστόν δεν έρχεται ποτέ.

Τι σκοπεύουν, λοιπόν, όλοι αυτοί οι αρμόδιοι να κάνουν; Θ' αφήσουν την αμαρτωλή ΝΕΛ να σέρνει τα κουρέλια της και να υπόσχεται πως τα πράγματα θα διορθωθούν ή θα περιμένουν τον νέο υπουργό Ναυτιλίας να ρυθμίσει το θέμα για του χρόνου;

Καλές οι συντονιστικές επιτροπές, καλά και τα σεμινάρια, αλλά οι δημόσιες σχέσεις απαιτούν και δημόσιες πράξεις, και ενέργειες.

Αλλιώς μπαίνουμε στην κατηγορία του «να 'χαμε να λέγαμε».

Πηγή avgi.gr