Το χόρτο στον Ταρλά ποτίζεται εδώ και χρόνια απ’ το δίκτυο ύδρευσης του ΔΗΜΟΥ- 200.000€ το χρέος στην ΔΕΥΑΛ

Επειδή δεν έχει αγοραστεί ένα ανταλλακτικό κόστους μερικών εκατοντάδων ευρώ ώστε να αποκατασταθεί η βλάβη στο μοτέρ, εδώ και χρόνια το γήπεδο δε χρησιμοποιεί για το πότισμα του χόρτου τις γεωτρήσεις που διαθέτει, αλλά το δίκτυο ύδρευσης της Μυτιλήνης, εκτοξεύοντας τις έως τώρα οφειλές προς τη ΔΕΥΑΛ σε ύψος μεγαλύτερο των 200.000 ευρώ.

Ρεπορτάζ Εφημερίδα Εμπρός- Μαρίνα Πολλάτου

Η περίπτωση σπατάλης νερού που αφορά στο γήπεδο, είναι απ’ τις χαρακτηριστικότερες της αλόγιστης διάθεσης των πολύτιμων υδάτινων πόρων του νησιού. Εξ αιτίας και τέτοιων σπαταλών, φτάσαμε στο σημείο φέτος το καλοκαίρι, αμέσως μετά την περίοδο των μεγαλύτερων βροχοπτώσεων των τελευταίων χρόνων, όταν το ύψος των βροχόμετρων ξεπέρασε σε πολλές περιοχές του νησιού τις 40 ίντσες, οι Μυτιληνιοί να υφίστανται διακοπές στην υδροδότηση γιατί το νερό που φτάνει στις βρύσες τους δεν επαρκεί να καλύψει τις ανάγκες.

Σε συνέχεια του χθεσινού μας πρωτοσέλιδου για την εκ περιτροπής διακοπή της υδροδότησης των ζωνών ύδρευσης της Μυτιλήνης, μας καταγγέλθηκε ότι σπατάλες δε γίνονται μόνο από ιδιώτες για το πότισμα κήπων και αυλών, ή και μπαχτσέδων, όπως εικάζει η ΔΕΥΑΛ πως συμβαίνει στο νότιο τμήμα, αλλά και απ’ τον ίδιο το Δήμο. Πιο συγκεκριμένα, μας πληροφόρησαν ότι εδώ και χρόνια έχει διακοπεί η χρήση της γεώτρησης του γηπέδου για το πότισμα του χόρτου, γιατί κανείς δεν έχει φροντίσει να επιδιορθωθεί το μοτέρ που αντλεί το νερό. Γιατί να το κάνει, άλλωστε, όταν η εύκολη λύση, να ανοίξει η βρύση του δημοτικού δικτύου, προσφέρει νερό που φτάνει επί της ουσίας τσάμπα στο χόρτο;

Δυο γεωτρήσεις

Επί προεδρίας στο Εθνικό τότε Στάδιο Μυτιλήνης του Απόστολου Πατέστου, κρίθηκε αναγκαίο να γίνει μία γεώτρηση για την εξυπηρέτηση των αναγκών του γηπέδου. «Πράγματι», απ’ ό,τι θυμάται ο δημοτικός σύμβουλος Λέσβου, «το 1999, ένα χρόνο πριν το Στάδιο γίνει δημοτικό και περάσει στο Δήμο Μυτιλήνης, με μια δαπάνη της τάξης των τριών εκατομμυρίων δραχμών έγινε μια γεώτρηση στην περιοχή που βρίσκονταν τα παλιά γραφεία του Σταδίου.»

Μάλιστα, ο έλεγχος του νερού έδειξε, όπως προσέθεσε ο κ. Πατέστος, πως είναι κατάλληλο για την εξυπηρέτηση των αναγκών του γηπέδου.

Λίγα χρόνια αργότερα, κι αφού είχε διαπιστωθεί ελάττωση των ποσοτήτων του νερού, που δεν κάλυπταν τις ανάγκες του Σταδίου, έγινε απ’ το Δήμο Μυτιλήνης και δεύτερη συμπληρωματική γεώτρηση στον ίδιο χώρο του γηπέδου, στην απέναντι ακριβώς γωνία απ’ την πρώτη.

Στη συνέχεια, όμως, άγνωστο πότε, αφού κανείς δεν ήξερε να μας πει ποια χρονιά συνέβη αυτό, παρά μόνο αόριστα «πριν χρόνια», το μοτέρ άντλησης του νερού παρουσίασε πρόβλημα και χρειάστηκε να επιδιορθωθεί. Έκτοτε οι γεωτρήσεις μένουν αναξιοποίητες και όλες οι ανάγκες του γηπέδου (χόρτο, αποδυτήρια, τουαλέτες, γραφεία) καλύπτονται απ’ το κεντρικό δίκτυο ύδρευσης της πόλης, μέσω της ΔΕΥΑΛ.

200.000 ευρώ χρέος

«Παραλάβαμε απ’ την αρχή της θητείας μας το 2011 ένα υψηλό χρέος στη ΔΕΥΑΛ, κι όχι μόνο για το Δημοτικό Στάδιο Μυτιλήνης, αλλά συνολικά για τους χώρους άθλησης, απ’ τον προηγούμενο φορέα, τον ΑΟΔΜ», ανέφερε ο αντιδήμαρχος και πρόεδρος του νομικού προσώπου Πολιτισμού, Παιδείας και Άθλησης, Κώστας Αστυρακάκης, προσθέτοντας πως απ’ ό,τι γνωρίζει ο ίδιος, η ύδρευση του Σταδίου και το πότισμα του χόρτου γινόταν απ’ την αρχή της παρούσας δημοτικής περιόδου απ’ το δίκτυο της ΔΕΥΑΛ. «Βέβαια, λόγω των πολλών βροχοπτώσεων, δε χρειάστηκε παρά ελάχιστες φορές φέτος να ποτιστεί το χόρτο», σημείωσε ο κ. Αστυρακάκης, τονίζοντας ότι εξ αιτίας της χθεσινής κινητοποίησης των Δημοτικών Υπαλλήλων, δεν μπορούσε να ενημερωθεί και να μας πληροφορήσει για το πότε σταμάτησε η χρήση των γεωτρήσεων, αλλά και τι ποσό οφείλεται προς τη ΔΕΥΑΛ.

Άλλη πηγή μάς είπε ότι η οφειλή απ’ το γήπεδο για το νερό φτάνει στις 200.000 ευρώ και μαζί με τους απλήρωτους λογαριασμούς των σχολείων και των κοινόχρηστων χώρων, αυτό το ποσό θα συμψηφιστεί με τα χρέη που έχει η ΔΕΥΑΛ προς το Δήμο Λέσβου.

Όμως, ακόμη και μικρότερη ή και μηδενική να είναι η οφειλή προς τη ΔΕΥΑΛ, αποτελεί πρόκληση για τους Μυτιληνιούς το γεγονός - που μας επιβεβαιώθηκε από πολλές διαφορετικές πλευρές - ότι όλα αυτά συμβαίνουν επειδή δε φρόντισε κανείς, χρόνια τώρα, να αποκατασταθεί το μοτέρ για την άντληση του νερού απ’ τις γεωτρήσεις. Όταν μάλιστα το κόστος της αποκατάστασης είναι πολύ μικρό, όσο το ανταλλακτικό που χρειάζεται να αντικατασταθεί και δεν κοστίζει πάνω από μερικές εκατοντάδες ευρώ.